Ik probeer met twee vingers in mijn neus het boeddhisme te beleven. Op een voor de buitenwacht onopvallende manier. Daarom draag ik geen gekleurde koordjes, armbandjes, mala, speciale kleding, rode sokken of oranje stropdassen en heb aan de achteruitkijkspiegel in de auto ook geen boeddhabeeldje hangen. Kortom, ik probeer niet op te vallen.
‘Voortdurend gelukkig zijn is schadelijk voor de gezondheid’
Calvinistische Nederlanders gelukkiger dan inwoners ‘boeddhistische landen’.
Nederlands vipassanacentrum kan er al in 2016 zijn
De stichting is op zoek naar een plek voor het centrum, praat met geldschieters en leraren adviseren over de inhoud.
BUN en BOS: ‘Alles op alles zetten om te kunnen blijven uitzenden’
Als de BOS als kleine levensbeschouwelijke 2.4.2 omroep in ons publieke omroepbestel gaat verdwijnen- en daar lijkt het op dit moment wel op, dient zich de mogelijkheid aan om via internet de programma’s bij kijker en luisteraar af te leveren. Steeds meer mensen kijken en beluisteren op die manier hun programma’s.
De Boekenboog: ‘Een link tussen Tibet en Vlissingen’
Vandaag opent in Vlissingen op een nieuw adres boekhandel De Boekenboog de deuren om naar verwachting veel klanten een plezier te doen met goedkope boeken in een breed assortiment. De Boekenboog is geen gewone boekwinkel maar de bron van financiering van voornamelijk projecten in India waar Tibetaanse vluchtelingen bij betrokken zijn.
‘Ik kan niet haten, word er vervelend van’
Van een ding heb ik wel spijt in mijn column van vorige week: dat ik het paard van Sinterklaas heb opgevoerd in deze tijd van het jaar. Voor je het weet komt de terreur van het schoenzetten en gejengel om snoep op gang.
‘De verwerpelijke stijl van Open Boeddhisme’
In het Nederlandse strafrechtsysteem ben je pas schuldig als een verdenking van het plegen van een strafbaar feit ook bewezen is. Maar niet bij deze journalisten van de koude grond. Door insinuerend taalgebruik maar zonder tot een eigen oordeel te komen, zaaien ze angst in de boeddhistische samenleving.
Werk in één keer, puur wat het geeft (DeWerkplaats, Evelien Bannenberg)
Evelien Bannenberg (1963) studeerde af aan de Kunstacademie in Enschede. In haar werk is haar fascinatie voor de natuur te zien. Bannenberg legde in een botanische tuin, gedurende tien jaar, bijna dagelijks de stadia van met name de paardenstaart, berenklauw en varen vast op foto en tekening.
Rozenkrans of mala: verwatering of toegevoegde waarde?
In de loop der jaren heeft de Hartsoetra een steeds grotere betekenis voor mij gekregen en ik hoop dat ieder die zijn hart opent voor deze soetra, er veel troost en wijsheid uit kan halen. Mijn verbijstering was dan ook groot toen ik bij een sesshin in België geconfronteerd werd met het feit dat boeddhistische soetra’s in de Nederlandse taal op de melodie van een Russisch orthodox Marialied, onder begeleiding van een accordeon met de groep ingestudeerd werd. Wie zoiets bedenkt heeft naar mijn idee de boeddhistische leer niet begrepen.
Gitarist Sjoerd Plak ziet het boeddhisme als een bonus
Sjoerd Plak zingt en speelt in 2012 al vijftien jaar bij het vijf man sterke Rotterdamse muziek- en theatergezelschap ‘Het groot niet te vermijden’. Sjoerd speelde eerder met de Gigantjes, Hans de Booij en Ruth Jacott maar treedt ook op als freelancer. Van 1982 tot 1996 was hij docent aan het Rotterdams conservatorium. Al 22 jaar toert Sjoerd in de zomermaanden door nu voornamelijk Frankrijk in de internationale country band van de Amerikaanse mondharmonicaheld Charlie McCoy. In 2007 bracht Plak solo de cd ‘Fifty-fifty’ uit. Sjoerd mediteert bij de Rotterdamse sangha ‘Tegen de stroom in’
Dick Verstegen en de moord op de meester
En over een knaagdiertje dat een gaatje maakt in ons eigen kader.
Liever dood dan slaaf
Klokkenluiders zouden nooit vervolgd mogen worden, maar recht moeten hebben op ons respect en amnestie.