Artikelen door: gastauteur
Fer de Deken: ‘De monnik van de Dharmatoevlucht keek verrast op. Hoi, zei ik, ik kom kennis maken.’
Odaan gaat staan. Hij kijkt rond. Dan begint hij, wat aarzelend: “We zitten allemaal vast in ons eigen verhaal. Het verhaal dat we onszelf vertellen over het verleden. Over wie we zijn, waarom we handelen zoals we doen. Het verhaal dat we anderen vertellen.’ Deze tekst is een co-creatie van Wouter ter Braak en Jos Niesten.
‘Het moeilijkste waren de correcties. Als de leraar zag dat ik een gebaar toevoegde, of een taak in de dojo te haastig of slordig had uitgevoerd, werd dat ten overstaan van alle anderen meteen gecorrigeerd. In niet mis te verstane bewoordingen, of door te eisen dan de handeling herhaald werd tot het wel goed was. “Let zen disturb you,” zei m’n leraar meer dan eens.’
Nellie Tankink: ‘Nadat mijn moeder was overleden lagen de rode sokken jarenlang in de kast. Ik vond maar geen gelegenheid ze te dragen, te dun als alternatieve pantoffels, te dik voor in de schoenen. Maar ik gaf ze wel een mooie plek, op ooghoogte in de klerenkast, als een soort eerbetoon.’
‘Waar zijn wij vóór dat we geboren worden?’. Het kleine joch kijkt Vanitas verwachtingsvol aan. ‘Overal en nergens’ flitst het door Vanitas heen. Maar hij antwoordt in uitgebreide zinnen. Soms aarzelend. Het lijkt erop dat zijn bronnen van poëzie en literaire zinnen opgedroogd zijn.
Verjaagd uit hun kloosters worden nonnen geconfronteerd met geweld en verkrachting in afschuwelijke Chinese detentiecentra. Ze worden gedwongen hun boeddhistische kleding af te leggen en zich in militaire kledij te steken.
Hans Tilman: ‘In mijn fantasie zie ik mijn grootmoeder. Ze zit in haar sleetse leunstoel en haar krantenbak met religieuze geschriften staat naast haar. Haar gezicht staat bezorgd en zij vraagt hoe mijn verhouding met God is. Ik leg haar uit dat haar God voor haar tastbaar is, maar voor mij een niet te bevatten bovenmenselijke dimensie vertegenwoordigt.’
Karin Graven: ‘Ik was geïntrigeerd door de teksten verteld door Goenka, waar ik vreselijk om moest lachen omdat het leek alsof hij feilloos aanvoelde waar ik allemaal doorheen ging. Naar zijn humor keek ik elke dag uit.’
“Wat vindt je het moeilijkst?” vroeg de meditatieleraar me nadat ik voor het eerst cursuskok was geweest. “Goed samenwerken” antwoordde ik zonder enige aarzeling. De leraar knikte en ik meende een spoor van een glimlach te zien, terwijl ik nadacht over wat ik had gezegd.
Wie kent dit verlangen niet? ‘Waar zal ik het zoeken, waar kan ik het vinden?’
Ochtend- of avondeditie
Abonneer je
Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »De werkplaats
Boeddhistische kunstenaars
Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »
