Bertjan Oosterbeek verbleef een jaar lang in een Japans klooster. ‘Wat dus het eerste was dat ik leerde van sanzen? Buigen natuurlijk!’
Sogenji desu: OSESSHIN
Zodra ik dát in mezelf hoorde, kwamen – alsof er in mijn hoofd van twintig radio’s tegelijk de volumeknop omhoog gedraaid werd – al mijn gedachten weer terug. Opeens was ‘ik’ er weer. Of was het omgekeerd en was ‘ik’ weer weg?
Sogenji desu: KUYO
En hoeveel ui we ook aten – uiensoep, uientaart, gevulde ui, door de pasta, over de aardappels met kaas – het was niet te voorkomen dat we uiteindelijk toch nog met zo’n vijfentwintig dozen half vergane uien bleven zitten.
Sogenji desu – Koban
Ik begreep meteen dat ik me weer eens enorm had zitten aanstellen. Voor niks, want er was niks of niemand om de schuld te kunnen geven. Alles wat ik hier deed was enkel en alleen mijn eigen verantwoordelijkheid.
Sogenji desu – megane-ya
Alleen de mensen met een zogenaamde job hadden in Sogenji een eigen kamertje. Vooral omdat je met zo’n job best druk was. Bertjan Oosterbeek over zijn verblijf in het Japanse klooster Sogenji.
Sogenji Desu – Shu Jo Mu Hen…
Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik – net terug uit Japan – over de Oudegracht in Utrecht liep. Al die strakke, verkrampte, in zichzelf gekeerde gezichten die ik daar zag, ik had dat nog nooit zo helder en duidelijk ervaren
Sogenji – teihatsu
– “En…ga je vandaag je hoofd scheren?” vroeg Marloes me die ochtend, net voor het ontbijt. – “Hoezo?” vroeg ik. – “Nou, vandaag is het teihatsu…”
Sogenji, de sangha
Sogenji staat bekend om het grote aantal westerlingen dat hier bij zenmeester Shodo Harada Roshi zen komt studeren. Of misschien is ‘beoefenen’ wel een beter woord.
Sogenji desu – gaitan
Nog geen twintig tellen later ging het belletje dat het einde van de periode aankondigde. ‘Verdomme,’ dacht ik, ‘als ik nou nog twintig seconden had volgehouden…’
Sogenji Desu, de aankomst
Bertjan Oosterbeek. ‘Het klinkt misschien onwaarschijnlijk, maar ik had me eigenlijk nooit gerealiseerd dat ik in een echt zenklooster terecht zou komen.’
Sogenji, Sogenji Desu…op een loopbrug in Japan
En daar stond ik dan, in de verzengende hitte bovenop een loopbrug ergens in Japan. Mijn kloosterleven begon.
Sogenji desu – En dit is Nederland (Oranda desu)
‘Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd om te horen wat dat jaar in Japan je nou eigenlijk gebracht heeft… en hoe het allemaal bij jou doorwerkt in het dagelijks leven terug in Nederland…’ Dat is me sinds ik weer terug ben natuurlijk al heel vaak gevraagd.
Sogenji desu: SATORI
Als je vals wordt beschuldigd, als je goede reputatie te grabbel wordt gegooid en je een klein, hulpeloos kindje dat niet van jou is in je handen gedrukt krijgt, dan is je eerste reactie toch om voor jezelf op te komen?
Sogenji desu – Koban
Ik begreep meteen dat ik me weer eens enorm had zitten aanstellen. Voor niks, want er was niks of niemand om de schuld te kunnen geven. Alles wat ik hier deed was enkel en alleen mijn eigen verantwoordelijkheid.
Sogenji desu – megane-ya
Alleen de mensen met een zogenaamde job hadden in Sogenji een eigen kamertje. Vooral omdat je met zo’n job best druk was. Bertjan Oosterbeek over zijn verblijf in het Japanse klooster Sogenji.
Sogenji Desu – Shu Jo Mu Hen…
Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik – net terug uit Japan – over de Oudegracht in Utrecht liep. Al die strakke, verkrampte, in zichzelf gekeerde gezichten die ik daar zag, ik had dat nog nooit zo helder en duidelijk ervaren
Sogenji – teihatsu
– “En…ga je vandaag je hoofd scheren?” vroeg Marloes me die ochtend, net voor het ontbijt. – “Hoezo?” vroeg ik. – “Nou, vandaag is het teihatsu…”
Sogenji desu – gaitan
Nog geen twintig tellen later ging het belletje dat het einde van de periode aankondigde. ‘Verdomme,’ dacht ik, ‘als ik nou nog twintig seconden had volgehouden…’
Sogenji, Sogenji Desu…op een loopbrug in Japan
En daar stond ik dan, in de verzengende hitte bovenop een loopbrug ergens in Japan. Mijn kloosterleven begon.
Bertjan Oosterbeek naar Japans klooster, introductie
Bioloog en filosoof Bertjan Oosterbeek bracht in 2011-2012 een jaar door in het zenklooster Sogenji (Okayama – Japan) om zen te studeren bij zenmeester Shodo Harada Roshi.
Opa onder het afdakje
‘Op zulke momenten zie ik meteen ook weer mijn opa zitten. In zijn leren fauteuil in de hoek bij het raam, met de asbak binnen handbereik.’ Omslagfoto copyright Joop Ha Hoek.
Sogenji desu: ROSHI
Na de sutra keek de Roshi Sogen ineens recht in de ogen, een paar seconden lang. Zonder verder iets te zeggen, maar met een sarcastisch, bijna duivels glimlachje om z’n mond.
‘Nee, Sogenji was best pittig, maar toch zeker niet zo erg als de hel!’
De één schept altijd veel te veel op bij het eten, de tweede maakt nóóit de Wc’s schoon, de derde zit bij zazen de hele tijd te slapen, de vierde moet altijd per se het laatste woord hebben… stelletje idioten, snappen ze dan niet wat ‘zen’ is?!?
Sogenji desu: SATORI
Als je vals wordt beschuldigd, als je goede reputatie te grabbel wordt gegooid en je een klein, hulpeloos kindje dat niet van jou is in je handen gedrukt krijgt, dan is je eerste reactie toch om voor jezelf op te komen?