In Japan staat de chrysanth echter voor geluk en een lang leven. Dat is in deze haiku wel wrang. Uit zijn geboorte- en sterfdatum blijkt dat Isshō maar 36 jaar is geworden. Of hij een gelukkig leven heeft gehad is niet bekend. Maar het was geen lang leven.
Poëzie
Have en goed
Zoek wat je niet kunt stelen
Zoek wat je niet verliest
Zoek dat wat je moet delen
Zoek waar je niet voor kiest
Een vrede die het verstand te boven gaat
…
Ont moeten
Niemand hoeft meer te doen alsof hij iets doet.
Renske – haiku – leeg
…
Dans die het heelal omkranst
Je mag echt, fysiek dansen, maar dat hoeft niet. Je kunt ook zingend dansen, pratend dansen, zwijgend dansen, denkend dansen, niet-denkend dansen en niet-dansend dansen. Dansen is het volgen van de beweging die zich als vanzelf aandient en vrij is. Vrij in het moment, ieder moment. Dansen en gedanst worden is leven, met alles erop en eraan.
Het goede aan de dingen
een ding is een goede vriend
die je niet bezit en trouw komt
als je hem roept en je met rust
laat als je stil verdwijnt en
vooral zwijgt als alles is gezegd
Gedachten over een haiku, 48 – Natsume
Hoewel hij minder bekend is als haiku-dichter, schreef Natsume veel mooie verzen over de natuur, menselijke emoties en persoonlijke ervaringen.
Dat is terug te vinden in deze haiku, hier vertaald door Germain Droogenbroodt. De twee jaren die Natsume in Engeland doorbracht, waren de ongelukkigste jaren van zijn leven, zei hij zelf. In armoede leefde hij tussen de “Engelse gentlemen als een zielige hond die voor een roedel wolven is gegooid.” Hij zal in die tijd het diepst van de waterval hebben gezien.
Beeldgedicht – herfst
…
Renske – haiku – hond
…
Geen dood, geen vrees (79) – De oversteek
Wees zo vrij als je kunt. Regelmatig lees ik prachtige stukken tekst en/of gedichten waarvan ik denk dat die voor een column geschikt zijn. Dat gebeurt veelal ‘s avonds of vroeg in de ochtend als het net licht aan het worden is.
Gedachten over een haiku, 47 – Dakotsu.
Het is een beetje vroeg voor een winterse haiku, we zitten nog in het onstuimige herfst-seizoen. Maar het is juist de kalmte en de rust van de winter die mij in deze haiku aanspreken.
Het bos en de bomen
Een oude dwaas van niks.
Renske – haiku – zwemvijver
…
Gedachten over een haiku, 46. Issa
Op een mistige herfstdag staat een groepje paarden bijeen in de wei. Het is alsof de wereld om hen heen is weggevallen, zo stil is het. Het is nog vroeg en er hangen nevelslierten boven de akkers en de weiden. Als kinderen noemden wij dat vroeger koeien-zonder-poten-weer. Hier zijn het paarden zonder benen. Die benen zijn verdwenen in de mist. De paarden staan met de hoofden bij elkaar alsof ze fluisteren. Roddelen zelfs, volgens Issa.
Beeldgedicht – goud
…
Renske – haiku – plukjes
…
Gedachten over een haiku, nr. 45 – Kenjin
Deze haiku spreekt mij aan vanwege het eigentijdse beeld van de vissers. Wie heeft er niet ooit deelnemers aan een viswedstrijd gezien, zittend langs het kanaal, op een paar meter afstand van elkaar? Of rond de vijver van de plaatselijke visclub, de leden op “praat-afstand”?
Atelier Lifre feestelijk geopend
Op 23 augustus hebben Lioba en Fred hun atelier/galerie Lifre feestelijk voor de inwoners van Spijkerboor NH geopend.
Renske – haiku – kluister
…
‘Droog je tranen, ik ben slechts aan de andere kant van de weg’
Ween niet. De dood is niets, ik ben slechts aan de andere kant.
Ik ben mezelf, jij bent jezelf.
Wat we voor elkaar waren, zijn we nog altijd.
Noem me zoals je me steeds genoemd hebt.
Spreek tegen me zoals weleer, op dezelfde toon, niet plechtig, niet triest.
Lach om wat ons samen heeft doen lachen.
Gedachten over een haiku 44 – Bōsha
Nadat zijn ouderlijk huis door de grote aardbeving van 1923 werd verwoest, vestigde Bōsha zich in Kyoto, waar hij Zen en schilderkunst studeerde. Toen hij ziek werd gaf hij beide op, werd de laatste jaren van zijn leven bedlegerig en richtte zich alleen nog op het schrijven van haiku’s.
Renske – haiku – pepernoten
…
Beloof me…
Thich Nhat Hanh heeft in zijn eigen land de oorlog meegemaakt en heeft van dichtbij ervaren wat een vreselijke impact dat heeft, bijna veertig jaar was hij verbannen uit Vietnam. Toch kon hij midden in de oorlog na een bomaanval, dit prachtige gedicht schrijven.
