Kijk, de bomen veranderen hun eigen lichamen in zuilen.
Ze kent de boodschap van haar vaders verhaal: al ons handelen wordt gewogen. Een slecht pad zal je voor eeuwig verdoemen.
Odaan gaat staan. Hij kijkt rond. Dan begint hij, wat aarzelend: “We zitten allemaal vast in ons eigen verhaal. Het verhaal dat we onszelf vertellen over het verleden. Over wie we zijn, waarom we handelen zoals we doen. Het verhaal dat we anderen vertellen.’ Deze tekst is een co-creatie van Wouter ter Braak en Jos Niesten.
De gedichtenbundel ‘Het pure in mijzelf’ van Wouter ter Braake vormt een reisverslag. Panorama foto’s en soms snelle kiekjes van een reis door een innerlijke wereld.
Hakim schrijft gedichten. Gedichten die ontroeren zoals de gedichten die mijn dochters schreven toen ze het schrijven net onder de knie kregen, vaak met een kriebelig tekeningetje erbij.
