• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Nieuws » Geloven in gelijkwaardigheid en de Nashville-verklaring

Geloven in gelijkwaardigheid en de Nashville-verklaring

9 januari 2019 door gastauteur

De Nashville-verklaring heeft mensen gekwetst en beïnvloedt de beeldvorming over religie. Kerken zoeken vaak juist naar wegen om aan te sluiten bij de maatschappelijke vraagstukken van vandaag. Geen eenvoudige opgave, wel een die ingevuld moet worden als deel van een mensheid waar we allemaal onderdeel van zijn, Nashville-ondertekenaar én LBTHI’er.

Tekst George Gelauff

Er is veel ophef over de Nashville-verklaring. Die verklaring toont opvattingen die in een deel van de kerkelijke wereld leven, maar heeft zonder twijfel mensen gekwetst. LHBTI’ers die het direct aangaat, mensen die zoeken hoe ze hun seksualiteit vorm moeten geven en iedereen die zich in de worsteling van de ander kan verplaatsen. Waar is het invoelend vermogen met medemensen? De cijfers over pogingen tot zelfdoding en depressiviteit spreken boekdelen. De oorzaak is niet de homo-, bi- of interseksualiteit, maar de onverdraagzaamheid vanuit de samenleving. Afwijzing, vernedering, geweld of de dreiging ermee – velen hebben ermee te maken gehad of ondervinden het. Die mensen verdienen onze solidariteit, ze verdienen een uiting van naastenliefde. Gelukkig geven velen deze dagen blijk van die solidariteit. Twitter en Facebook staan vol met reacties. De petitie ‘Ik sta naast je’ is op het moment dat ik dit schrijf al meer dan 5.000 keer getekend, de Liefdesverklaring van het Humanistisch Verbond al meer dan 15.000 keer.

De verklaring kan ook het beeld bevestigen van religie als achterhaald en ongevoelig. In dat beeld worden teksten uit een ver verleden absoluut genomen, los van de tijd en cultuur waarin ze ontstonden. Teksten die een andere taal spreken zoals 1 Cor. 13: 1-13 over de liefde, zijn nergens te bekennen. Gebrek aan compassie stapelt zich op andere beelden, zoals die van slachtoffers van misbruik in de kerkelijke wereld. De ondertekenaars van de verklaring zijn dat misbruik niet aan te rekenen, maar het werkt wel door in de beeldvorming. Religie komt er door in een kwaad daglicht, ook van levensbeschouwingen die totaal andere opvattingen hebben.

Want het kan ook anders. In de zomer van 2018 voer een boot van het Apostolisch Genootschap, een vrijzinnige religieus-humanistische organisatie, mee in de Canal Pride in Utrecht. Op de boot hing een spandoek waarop stond ‘Wij geloven in gelijkwaardigheid’. Leden van dit genootschap geloven dat alle leven uit één oorsprong voortkomt en zien mensen daarom als gelijkwaardig, zonder uitzondering. Geaardheid speelt geen enkele rol. Voorgangers kunnen openlijk homoseksueel zijn en een huwelijk tussen twee mannen of twee vrouwen wordt op dezelfde manier gevierd als tussen een man en een vrouw. Toen de pers eens vroeg hoeveel huwelijkssluitingen er waren tussen mensen van het zelfde geslacht moesten ze het antwoord schuldig blijven, want dat wordt niet geregistreerd.

Toch is het ook bij dit genootschap eens anders geweest. Eind jaren 70 van de vorige eeuw, waren er bijeenkomsten, waarin de man te horen kreeg welke taken hij had als hoofd van het gezin. Homofilie, zoals dat toen heette, werd nauwelijks besproken. Als het aan de orde kwam werd hun geaardheid gezien als afwijkend van ‘normaal gerichte’ mensen, maar werd expliciet gesteld: ‘daarom zijn deze mensen nog niet abnormaal’. Dat voelt niet echt als gelijkwaardig, de cultuur en opvattingen van de jaren 50 klinken er nog fors in door.

Opvattingen bewogen mee met de tijd, maar wel met vertraging. In Nederland werd homoseksualiteit steeds meer geaccepteerd vanaf de jaren zeventig, o.a. door de openheid waarmee Albert Mol en Jos Brink over hun geaardheid spraken. In het Apostolisch Genootschap kostte de omslag meer tijd, wat het soms moeilijk maakte voor leden die in die tijd worstelden met hun geaardheid. De eerste gespreksgroep voor homoseksuele jongeren, waarin zij hun gevoelens konden delen, werd in 1995 gehouden. De fundamentele gelijkwaardigheid volgde daarna snel.

Wat bracht de verandering? De wisseling van generaties heeft zeker een rol gespeeld. Opvattingen verschoven door de overgang naar jongere verantwoordelijken. Wat ook hielp is een ondogmatische overtuiging die meebeweegt met de tijd. De Bijbel werd gezien als een boek, geschreven in een bepaalde tijd en cultuur, met veel levenswijsheid die nu op praktische wijze in eigen leven toegepast wordt. Een proces kwam op gang waardoor steeds meer humanistische en vrijzinnige aspecten inpasbaar bleken in een religieuze visie. Mensen zijn zelf verantwoordelijk om waarden zoals barmhartigheid, gelijkwaardigheid en vergevingsgezindheid in de wereld te brengen. Daarom gaan de ontmoetingen van het Apostolisch Genootschap altijd over levenskunst. Dat proces doet zich voor bij verschillende levensbeschouwingen.

Religie heeft een nieuwe rol gekregen, namelijk samen op zoek naar aansprekende antwoorden op vragen van deze tijd. Vanuit compassie, solidariteit en zorgvuldig omgaan met de aarde samenleven op een bolletje dat suist door een onmetelijk heelal. Niet eenvoudig en verre van zeker waar die weg heen gaat. Een ding is zeker, er is maar één mensheid, daar horen we allemaal bij, welke geaardheid en welke opvatting we dan ook hebben.

Deze tekst is van George Gelauff. Als maatschappelijk betrokken onderzoeker denkt hij vanuit zijn religieus-humanistische levensvisie als lid van het Apostolisch Genootschap over de samenleving en de toekomst.

Categorie: Geluk, Mensenrechten, Nieuws, Opmerkelijk Tags: afwijzing, gelijkwaardigheid, George Gelauff, godsdienst, homoseksualiteit, kerk, Nasville verklaring, ondertekening, vernedering, zelfmoord

Lees ook:

  1. Als ik de liefde niet heb…
  2. Birmese monnik zegt alle LHBTI’ers in zijn land ‘neer te willen schieten’
  3. Zuster Vitalis – ‘je moet het de plek geven die het toekomt, loslaten’
  4. Legalisering homoseksualiteit in boeddhistisch koninkrijk Bhutan

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Sodis – de virtuele denkster 527
    • Officiële lancering van het herintroductieproject van de Gele Komkommer
    • ‘Politiek signaal’ Veldkamp helpt Palestijnen in Gaza niet
    • B’eter Groene goddelijke salade
    • Jules – Misplaatste geestdrift

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.