Terwijl de Tibetaanse boeddhistische wereld in rep en roer lijkt te zijn, als je de reacties van zijn eigen hoofdkwartier in India en die van andere Tibetaanse organisaties mag geloven, kan de veertiende en huidige Dalai Lama na zijn uitspraken in de Duitse krant Welt am Sonntag, dat de kans bestaat dat er met zijn overlijden na vijfhonderd jaar een eind kan komen aan het reïncarnatiesysteem van Dalai Lama’s, en hij dus de laatst levende is, tevreden zijn. Jarenlange onderhandelingen met China, zijn opponent en bezetter van Tibet, over meer vrijheid voor het Tibetaanse volk, leverden vrijwel niets op. China regeert er met ijzeren vuist en naar schatting honderdduizenden Tibetanen lieten de afgelopen zestig jaar door geweld het leven.
Ondanks de vele internationale bezoeken die de Dalai Lama aflegde en de ontvangsten door regeringsleiders en koningen, en de verbale steun die hij kreeg voor zijn inzet voor een autonoom Tibet, bleef dat een droom, mogelijk een utopie. De Dalai Lama, die een paar jaar geleden zijn politieke macht overdroeg, staat in dat opzicht met lege handen. Hij kan China niets dicteren.
Het interview met Welt am Sonntag, vorige week zondag, veranderde dat ineens. De Dalai Lama bleek een strateeg. China, dat zich afgelopen woensdag in een reactie beroept op godsdienstvrijheid en vrijheid van meningsuiting in China, ook voor het Tibetaans boeddhisme in dat land (lees ook in Tibet, dat volgens de Chinese bezetter deel uitmaakt van het voormalige keizerrijk) smeekt de Dalai Lama, die zij als een gevaarlijke separatist beschouwen, bijna-al is het in de vorm van een dreigende waarschuwing, om zijn dreigement om het reïncarnatiesysteem te stoppen niet ten uitvoer te brengen.
Als een levende Boeddha beschikt de Dalai Lama in de uren, mogelijk dagen na zijn fysieke dood over de mogelijkheid om niet te reïncarneren. Nergens op de wereld, ook niet in Chinees Tibet, zullen Tibetaanse boeddhistische geleerden een klein jongetje vinden die de vijftiende Dalai Lama blijkt te zijn, als de huidige Dalai Lama, na overleg met vooraanstaande Tibetaanse geleerden, dat niet wil. Het Tibetaans boeddhisme zal zich wel redden, dat kent vele vooraanstaande geshes die het Tibetaans boeddhistisch instituut kunnen leiden.
Voor de Chinese machthebbers is de dreiging van de Dalai Lama een nachtmerrie. Over niet al te lange tijd, de huidige Dalai Lama is al 78 en kan volgens zijn artsen wel honderd jaar oud worden, dus zeg maar over twee decennia, hebben de Chinese communisten de mogelijkheid om een eigen Dalai Lama in China of Tibet te laten ‘ontdekken’, aan de touwtjes van Peking bengelend de ideologie van het communistische Chinese systeem uitvoert en zich niet zal verzetten tegen een bezet Tibet. De Dalai Lama wil niet dat Peking invloed heeft op zo’n malafide opvolging. Dan maar geen volgende ‘oceaan van wijsheid’ meer. Zijn vrees is niet onterecht, de in Tibet geboren Panchen Lama is spoorloos, de nieuwe woont in China en wordt door veel Tibetanen als nep beschouwd..
De huidige veertiende Dalai Lama blijkt een strateeg van de eerste orde, die zijn verantwoordelijkheid hoog opneemt. China verfoeit deze Dalai Lama, maar dat er mogelijk geen volgende komt is een streep door de rekening. Deze Dalai Lama -zonder ogenschijnlijke politieke invloed- maakt het China behoorlijk lastig. Hij is de Louis van Gaal van het Tibetaans boeddhisme. Verander de opstelling en je bent zo leider van een winnend team.
Gerard zegt
De vergelijking met Louis van Gaal is een beetje jammer.
Joop Ha Hoek zegt
Ik weet zeker dat de Dalai Lama Louis als topper zal waarderen. De vergelijking is respectvol bedoeld.
Karin Steenbergen zegt
De dalai lama kan geen groter signaal aan de wereld afgeven dan door deze ingrijpende beslissing,naar buiten te brengen.Ik vrees alleen dat het overgrote deel van de wereld niet beseft hóe ingrijpend, omdat ze niet genoeg kennis hebben van het Tibetaans boeddhisme.
En ja, de dalai lama zal zich vereerd voelen door de vergelijking met Louis van Gaal (die hij waarschijnlijk wel kent, Tibetanen zijn namelijk gek op voetbal), en er ook de humor van inzien.