• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Leven in Thailand: 7 dwaze dagen

6 januari 2021 door Mieke Kupers en François la Poutré

We zitten in de “7 Dangerous Days”. Dat zijn de dagen rond nieuwjaarsdag en ze worden zo genoemd omdat er tijdens die dagen veel verkeersslachtoffers vallen. Er worden allerlei maatregelen genomen om dat aantal omlaag te krijgen, zoals het afsluiten van gevaarlijke u-turns (zodat de u-turn verderop extra druk wordt) en het oprichten van diverse checkpoints waar gecontroleerd wordt op alcoholgebruik, een van de grootste oorzaken van verkeersongelukken hier.

Ik kan er niks aan doen, maar als ik de borden met 7 dangerous days zie verschijnen (om de een of andere reden is het hier hip om dat soort kreten in het Engels te gebruiken, hoewel de overgrote meerderheid van de Thai dat niet kan lezen) heb ik meteen associaties met de 3 dwaze dagen van De Bijenkorf.  Ze hebben we wat gemeen. De 3 dwaze dagen staan model voor de consumptiewaanzin die uiteindelijk ten grondslag ligt aan de milieu- en klimaatproblematiek. De 7 dangerous days zijn ook desastreus, maar in meer directe zin.

De gevaarlijkste uren van de dangerous days zijn van 1 tot 4 ‘s nachts en midden in één van die dangerous nights rijd ik naar de stad, om Phan van het station te halen. Thailand is flink wat groter dan Nederland en de treinen rijden flink wat langzamer, dus zeker op stations die niet aan het begin- of eindpunt van een treinroute liggen is het niet uitzonderlijk dat je midden in de nacht aankomt.

Phan is al eerder in onze verhalen aan bod gekomen. In het voorjaar van 2020 kwam hij bij ons vast te zitten toen het land in complete lockdown ging. Zijn voornemen terug te keren naar Kho Yao Yai, “zijn” eiland bij Phuket, nadat hij jaren in het noorden had gewoond, moest een tijdje in de koelkast, maar uiteindelijk is hij toch weer thuisgekomen. De naam Phan betekent duizend en hij is inderdaad een man uit duizenden; een ontzettend lieve, betrouwbare, spirituele, hardwerkende en ook nog eens mooie man, die heel weinig nodig heeft om tevreden te zijn. Zijn bezit bestaat, naast een stukje land met een simple huisje op Kho Yao Yai, uit slechts een paar spullen die je met gemak in een klein autootje kunt vervoeren, en dan kunnen er ook nog 3 mensen bij in. Voor zijn verblijf van minimaal een maand hier in het noorden kwam hij met één klein rugzakje aan. Halfvol. Hij gaat weer voor verschillende mensen klusjes doen. Ook nu is het trouwens de vraag hoe alles zich de komende tijd zal gaan ontwikkelen. Het aantal coronabesmettingen is hier namelijk ook aan het stijgen.

Kho Yao Yai

In vergelijking met Nederland valt het overigens reuze mee. Het totale aantal besmettingen staat op 7700. Let wel, dat is vanaf het begin van de uitbraak. Voor zo’n aantal heeft Nederland momenteel maar een dag nodig. Het aantal dodelijke slachtoffers is 64. Na de eerste golf heeft het maandenlang op 60 gestaan, maar de afgelopen dagen zijn er weer een paar mensen overleden. Gisteren was er een recordaantal besmettingen op één dag, namelijk 315. De verwachting is dan ook dat er weer strengere maatregelen genomen zullen gaan worden.

Eigenlijk is het merkwaardig. Tijdens de eerste 5 dangerous days kwamen er 316 mensen om in het verkeer. Omgerekend per dag is dat bijna net zoveel als er aan covid zijn overleden sinds het begin van de uitbraak. Neenee, wees gerust: ik ga covid niet bagatelliseren. Ik verwonder me alleen over het verschil in beleving van het gevaar van het verkeer enerzijds en het gevaar van het virus anderzijds. Dit verschil is nadrukkelijk zichtbaar in het verkeersbeeld: bijna alle motorrijders dragen een mondmasker, maar nog niet de helft draagt een helm. En 80% van de verkeersslachtoffers zat op een motor.

Er is nog wel meer merkwaardig aan de 7 dangerous days. In totaal vallen er in het Thaise verkeer jaarlijks zo’n 24.000 doden. Deel dat door 365 en je komt op 65. Er zijn in feite 365 dangerous days. Je zou verwachten dat dat ook de nodige stevige maatregelen rechtvaardigt. Een grondige handhaving van de helmplicht zou al veel moet helpen. In districten waar de politie streng controleert zie je ook dat de meeste motorrijders een helm dragen. Maar dat is dus lang niet overal het geval. En dan is er nog die vreemde regel dat je door mag rijden nadat je betaald hebt en bij een volgende controle op dezelfde dag je met je bonnetje kunt laten zien dat je voor die dag al betaald hebt.

Ik ben vroeg naar bed gegaan en sta om kwart over 1 op. Om half 2 rijd ik weg en met de dangerous days én een gebroken nacht in gedachten, rijd ik extra voorzichtig. Ik houd in bij alle kruisingen waar ik voorrang heb, rekening houdend met zatlappen die niet meer weten waar ze mee bezig zijn. Het is echter akelig stil op straat. Ik kom geen enkele auto tegen, Wel twee checkpoints, maar die zijn tijdens de gevaarlijkste uren van de nacht onbemand. (Kwade tongen beweren wel eens dat Thaise checkpoints altijd alleen tijdens kantooruren bemand zijn. Minus de tijd die nodig is voor opbouwen en afbreken.)

In de stad blijkt tussen alle gesloten luiken zomaar ineens een soeptentje open te zijn en het zit ook nog vol. Verderop is ook de 7-11 open en een paar deuren verderop de Mini-BigC. Dat zijn beide minisupermarktjes, vergelijkbaar met de AH to go. Ik heb geen idee waar de klanten in die zaken vandaan komen, want ik heb geen verkeer gezien.

Het station is nog verlaten als ik aankom. Na een paar minuten komen er 2 songthaews, een soort open minibusjes, aanrijden en even later nog 2. Dan wordt de komst van de trein aangekondigd en blijken er toch minstens 6 spoorwegbeambten aanwezig te zijn, die met vlaggen, lampjes en fluiten de boel in goede banen moeten leiden.

Er stappen 3 mensen uit. 2 ervan uit de wagon die het verst weg is en 1 daarvan lijkt qua postuur Phan te kunnen zijn. Maar hij is het niet. Sterker nog, de andere 2 zijn het ook niet. De trein vertrekt weer en ik wacht nog even of hij misschien ergens een toilet in is gedoken, maar dan krijg ik te horen dat het station weer dicht gaat. De songthaews rijden onverrichter zake weer weg. De 3 aangekomen reizigers maken er geen gebruik van. Ik rij naar huis. Het is bijna half 3. Het soeptentje zit nog steeds vol en de checkpoints zijn nog steeds verlaten.

De volgende ochtend fantaseren we over wat er aan de hand kan zijn. Phan heeft niet gereageerd op vragen waar hij zit. De meest waarschijnlijke optie is volgens ons dat hij lag te slapen en niet op tijd wakker is geworden. Hoewel in Thailand elke wagon een medewerker heeft die weet waar de mensen eruit moeten en ze op tijd wekt. Maar misschien vanwege covid? Of misschien niet in de 3e klas? Of zou hij aangehouden zijn om een of andere reden? En na 10 uur in de trein is zijn batterij natuurlijk leeg, dus hij ziet onze berichtjes niet. En als hij zich verslapen heeft durft hij zich misschien niet meer te melden omdat ik dan voor niks ben opgestaan om hem op te halen. This is Thailand, tenslotte.

Dan meldt hij zich. Er staat inderdaad 3 januari op het kaartje waarvan hij ons een foto heeft gestuurd, maar dat staat bij de vertrektijd. De aankomsttijd is wel 2 uur, maar dan op de 4e. Daar staan we dan met onze This is Thailand-theorieën. En de goeierd verontschuldigt zich ook nog, alsof het zijn schuld is dat we niet goed gekeken hebben.

Epiloog

Vannacht heb ik me weer in een dangerous night gestort. Phan zat deze keer wél in de trein.

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Geluk, Gezondheid, Leven in Thailand Tags: corona, dangerous days, doden, François la Poutré, Mieke Kupers, Nieuwjaar, Thailand, verkeer

Lees ook:

  1. Leven in Thailand – Corona
  2. Leven in Thailand – blokfluit
  3. Leven in Thailand – snelverkeerd
  4. Op weg naar Thailand – sawadie pimai

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Marcel Rouweler zegt

    7 januari 2021 om 07:51

    Altijd een verademing om te lezen. Ook dit keer weer.
    Bedankt voor de mooi verwoorde observaties tot nu toe en voor de volgende ook al vast.

  2. François la Poutré zegt

    7 januari 2021 om 14:49

    Dank je wel voor deze aardige reactie. Het is leuk om al die, ook na 4 jaar nog, verrassende indrukken op te schrijven en nog leuker om te zien dat de schrijfsels vervolgens graag gelezen worden.

Primaire Sidebar

Door:

Mieke Kupers en François la Poutré

Mieke Kupers en haar echtgenoot François la Poutré wonen sinds januari 2017 in Thailand. Ze schrijven over zaken die hen aan het hart gaan en of op hun pad komen. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 maart 2021
    Zen Spirit Doorgaande groep Meditatie Arnhem
  • 10 maart 2021
    Lezingenserie 'Mystiek leven'
  • 11 maart 2021
    Doorlopende groep Vipassana Haarlem
  • 12 maart 2021 - 14 maart 2021
    Zen Spirit Weekend over Angst, Zen en Vertrouwen
  • 13 maart 2021
    Workshop meditatie | Verborgen Vrijheid online
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Verkiezingen: Hoe te kiezen als boeddhist?

Adi Ichsan - 8 maart 2021

Met de verkiezing in aantocht, worden wij als burgers gevraagd om de maatschappelijke plicht te vervullen. Hoe moet je als boeddhist kiezen? Moet je überhaupt gebruik maken van je recht om te kiezen? Zei de boeddha niet dat je het eigenpersoonlijk belang niet moet volgen en dat je bij ideeën twisten geen partij moet kiezen, volledig gelijkmoedig los van deze wereld?

Boeddhisten ontwaakt (deel 3)

Kees Moerbeek - 28 februari 2021

Grant onderzoekt hoe de geleerde Rahula zijn begrip van de kern van de leer van de Boeddha kan verenigen met de claims van het door Dharmapala geïnspireerde Singalese nationalisme. Rahula nam volgens Grant ‘zijn toevlucht tot de intellectuele strategie die claimt dat verschillende historische omstandigheden vragen om een andere manier van de uitleg van de boodschap van de Boeddha.’ Hij doet een beroep op het historisch moment om de interpretatie van het boeddhisme in de Mahavamsa te rechtvaardigen en daarmee zijn eigen activistische politieke agenda.

Mijmeringen over bewustzijn

Rob van Boven en Luuk Mur - 23 februari 2021

Je trok in je jeugd de conclusie dat je niet gewenst was. Met die ervaring ging je de wereld zien. Dat werd het fundament van je geloofssysteem. Je ging jezelf beschermen tegen deze pijnlijke gevoelens, die het gevolg zijn van wat je bent gaan geloven.  Dat kan zijn door jezelf zoveel mogelijk terug te trekken of vooral niet lastig te zijn. Of misschien ging je juist heel nadrukkelijk aanwezig zijn, wat door anderen juist als heel vervelend ervaren kan worden.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 2 en slot))

Erik Hoogcarspel - 21 februari 2021

Het is niet verwonderlijk dat het begrip “gelijkheid” in andere culturen geen rol speelt. Blijkbaar heeft men daar wel van de ervaring geleerd. Voor Confucius waren rangen en standen in de maatschappij noodzakelijk voor een harmonische en goed functionerende samenleving. Een referendum zou volgens hem alleen maar tot grote rampen leiden, want ongeletterde en slecht opgevoede mensen kunnen niet weten wat het beste is voor ieder.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 1)

Erik Hoogcarspel - 20 februari 2021

We leven in procrustische tijden waarin gelijkheid heilig is geworden. Onderscheid, discriminatie, is zo’n beetje de bron van alle kwaad. We moeten allemaal gelijk zijn. Alle kinderen in een klas, allemaal schaatsen of naar het strand op hetzelfde moment, allemaal dezelfde kleding en dezelfde maten, met wat elastiek in de stof past het toch wel.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Bijna raak is helemaal mis – de via negativa naar niet-weten
  • Het jaar 2021 – dag 67 – Maarten
  • Boeken – Jongeren. Klimaat. Nu.
  • Wakker Dier lanceert de Ontstemwijzer
  • Vondst eerste kievitsei start van weidevogelseizoen 2021

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens