U bekijkt artikelen met het label: "Mieke Kupers"
Het ‘bezoekseizoen’ is voorbij. We gaan de hete tijd in en die wordt door de meeste noorderlingen (terecht) gemeden. We zijn benieuwd wat het weer gaat doen: al weken lang is het ‘s middags boven de 35 graden.
We wonen hier nu al weer ruim twee jaar en moesten voor het eerst onze rijbewijzen verlengen. Normaal gesproken zijn die vijf jaar geldig, maar het eerste rijbewijs dat je krijgt gaat slechts twee jaar mee.
Vaak wordt er bij smog gewezen naar de boeren die de onderbegroeiing van hun land afbranden, of de plattelanders die hun huisvuil opstoken en in slecht afgestelde diesels rijden. Allemaal waar, maar de hoofdschuldige in deze omgeving is toch echt de enorme bruinkoolgestookte energiecentrale met de bijbehorende bruinkoolmijn.
In onze lijst van dingen die het niet doen staan onder meer schroefjes zonder schroefdraad, borden die afbreken als je ze optilt, kopjes waarvan je het oortje in de hand houd terwijl de rest blijft staan, de versnelling en achterrem van mijn nieuwe fiets en verlengsnoeren met een geaard “stopcontact” die echter maar twee draden blijken te bevatten.
Leven met beperkt elektriciteit went snel. ‘s Morgens opstaan als het licht wordt. De generator opstarten en de koelkast, de hydrocultuurpompjes en alles wat opgeladen moet worden aansluiten; ontbijten met het gedreun van de motor op de achtergrond.
Niet alleen op kleding blijkt vaak dat het westerse schrift voor de Thai net zo’n groot mysterie is als het Thaise schrift voor ons.
Het contrast met Nederland is groot, maar we kunnen niet anders concluderen dan dat er hier veel onbezorgder genoten wordt van de jaarwisseling en dat de behoefte om baldadigheden uit te halen ontbreekt. Onschuldig vermaak; het plezier dat iedereen heeft doet bijna ouderwets aan.
“Walking in a winter wonderland,” kweelt Dean Martin door de supermarkt. Dankzij de airco is het er, althans in vergelijking met de 34 graden die het buiten is, best fris, maar om de sleigh bells te listenen of de snow te zien glistenen moet er ook binnen nog wel een graadje of 20 af.
In de Thaise spreektaal wordt nog vaak de traditionele tijdsaanduiding toegepast, die gebaseerd is op de dagindeling van boeddhistische monniken. Zes uur ‘s morgens wordt er op een gong geslagen (moong chao).
Het blijft een vreemde gewaarwording: 6 december en ik sta ‘s avonds om 8 uur te douchen onder een imposante sterrenhemel. Er brandt maar een klein lichtje in de badkamer, zodat de sterren optimaal tot hun recht komen.
Ochtend- of avondeditie
Abonneer je
Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »De werkplaats
Boeddhistische kunstenaars
Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »
