Sst! Over het sissende zuur waarin denkbeelden oplossen.
Absolutisme
Als filosofie een houvast is voor mensen die niet los kunnen laten, dan is een absolute filosofie een absoluut houvast voor mensen die absoluut niet los kunnen laten.
Absolute denkers adopteren zelfbeelden, mensbeelden, godsbeelden, wereldbeelden en andere denkbeelden alsof die absoluut onbetwijfelbaar zijn.
Ze gieten ze in beton, zetten ze op een voetstuk, aanbidden ze en proberen anderen ook zo gek te krijgen. Want de meeste stemmen gelden, als je tenminste in de consensustheorie van waarheid gelooft.
Ze redeneren zich een slag in de rondte om hun denkbeelden netjes op elkaar te laten aansluiten en het kaartenhuis van rationalisaties overeind te houden. Want geldigheid is samenhang, als je tenminste in de coherentietheorie van waarheid gelooft.
Ze zíjn hun zelfbeeld, weten ze. De mens is hun mensbeeld. God is hun godsbeeld. De wereld is hun wereldbeeld. Zolang ze dat geloven zijn ze in hun sas. Levend achter glas.
Agnose
Tegenover absolutisme staat agnose. Agnose is het zuur waarin je denkbeelden oplossen. Hoor ze eens sissen.
Sst!
Ook het denkbeeld van het absolutisme.
Sst!
Ook het denkbeeld van het monisme.
Sst!
Ook het denkbeeld van het dualisme.
Sst!
Ook het denkbeeld van het non-dualisme.
Sst!
Ook het denkbeeld van non-dualiteit.
Sst!
Ook het denkbeeld van agnose.
Sst!
Tussen absolutisme en agnose vind je de deur naar, uh…
Sst!
