Als je niet weet, is het net alsof je gedachten hun uitroeptekens kwijtraken.
Alsof ze in een kleinere letter staan.
Alsof ze minder nadruk hebben.
Alsof ze tussen haakjes staan.
Tussen vraagtekens.
Tussen aanhalingstekens.
Dan heb je geen GEDACHTEN! meer
Maar gedachten
Of gedachten
Of (gedachten)
Of ¿gedachten?
Of ‘gedachten’.
KENNIS! is maar ‘kennis’.
OORDELEN! zijn maar ‘oordelen’.
MENINGEN! zijn maar ‘meningen’.
GELOOF! is maar ‘geloof’.
GOD! is maar ‘god’.
BOEDDHA! is maar ‘boeddha’.
WAARHEID! is maar ‘waarheid’.
WIJSHEID! is maar ‘wijsheid’.
IK! is maar ‘ik’.
Misschien denk je nu dat je met je gedachten tussen aanhalingstekens wel ONVERSTOORBAAR! zal zijn.
Een HEERLIJKE! gedachte, nietwaar?
Zo zonder aanhalingstekens.
Maar tussen aanhalingstekens?
Hm.
