• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boekbespreking » Edel Maex – Pleidooi voor het gewone

Edel Maex – Pleidooi voor het gewone

23 maart 2017 door de redactie

De opvallende oproep van Edel Maex om het gewone in ere te herstellen

Het moet altijd meer, sterker, intenser. Ook als het over zen en religie gaat. Het westerse boeddhisme is een bravourereligie geworden, zo stelt psychiater en zenleraar Edel Maex in zijn boek ‘Pleidooi voor het gewone’.

Sommigen vinden dat mindfulness niet kan buiten een boeddhistische context. Anderen zeggen dat je pas ernstig bezig bent als je urenlang mediteert, liefst in Auschwitz of Lampedusa. Er moeten grootse dingen plaatsvinden, intense ervaringen, verlichting, het wegvallen van het zelf. Voor minder doen we het niet. Maar glijden we zo niet steeds verder weg van de kern? Mag het ook iets minder zijn?

Dit boek is een oproep om het gewone weer in ere te herstellen. Omdat het niet gaat over steeds sterkere verhalen en steeds hardere praktijken, maar over betrokkenheid en engagement in de wereld waarin we leven, nu.

Het boek is een bundeling teisho’s (zentoespraken), waarin de rode draad een pleidooi voor het gewone is. In de ene teisho komt die al wat sterker naar voren dan in de andere.

De inleidende tekst ‘Mag het iets minder zijn’ duidt het basisthema. Een kort fragment hieruit:

‘Dit is een derde bundel met zentoespraken, na Dit is de plaats en Iedereen weet. Toen ik het materiaal bijeenzocht, vroeg ik mij af  of er een verbindend thema in te vinden zou zijn. Het werd snel duidelijk dat al deze teisho’s telkens opnieuw pleiten voor het gewone. Als er in al die jaren van zenbeoefening één ding voor mij duidelijk geworden is, is het dat het allemaal veel eenvoudiger is dan het gewoonlijk voorgesteld wordt. Of we nu vertrekken van een boeddhistische hymne of een popsong, een zenkoan of een sutra uit de Palicanon, een boek van een hedendaagse auteur als Sam Harris of Stephen Batchelor, telkens gaat het om een terugkeer naar het gewone, het wereldse, het alledaagse.’

Edel Maex is psychiater, zenleraar en een van de grondleggers van het werken met Mindfulness Training in de Lage Landen. Hij leidt al meerdere jaren een zengroep in Antwerpen.
Auteur: Edel Maex
Aantal pagina’s: 144
Uitvoering: gebonden
ISBN: 978 94 014 4058 5
Prijs: € 16,99
ISBN E-BOEK: 9789401416363
Uitgeverij Lannoo.

Categorie: Boekbespreking Tags: Auschwitz, Edel Maex, gewone, gewoon, Lampedusa, pleidooi

Lees ook:

  1. Waarom mediteren
  2. Boeken – de bereidheid om te kijken
  3. Internationale Herdenkingsdag voor de Holocaust
  4. Boekbespreking – Edel Maex: Het kan anders. Naar een ommekeer in ons denken en doen.

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Siebe zegt

    25 maart 2017 om 12:46

    Een sutta geeft aan dat de Boeddha, intens getroffen door de aanblik van een zieke, oude en dode, en intens bewust dat hijzelf ook van deze natuur was, zocht naar dat wat niet ziek wordt, niet veroudert en niet sterft” [MN26].

    De Boeddha zocht een toevlucht te midden van een beangstigend instabiele, onveilige wereld waarin gevaar constant loert. De ellende van ziekte, verval, verandering, dood. Een erg onveilige wereld.

    Hij zocht naar herstel van vertrouwen want met die angst en beklemming op het hart, kan niemand leven. Maar hoe kun je niet angstig, onzeker, wantrouwend zijn als je elk moment door ziekte, aftakeling, dood, ellende kan worden getroffen en dat allemaal om je heen ziet gebeuren?

    Dit is toch van alle tijden? Dat mensen zo’n existentiele crises meemaken?

    Dit is het gewone in boeddhisme. Dat je als wakker geschud mens, dus bewust van de waarheid van lijden, van ziekte, verouderen en dood, niet goed meer kunt slapen, je onveilig voelt, depressief wordt en ongerust over je gezondheid, ongerust om dood te gaan en erg te lijden etc. Allemaal normaal toch?

    Ja, natuurlijk, lang gaat de waarheid van het lijden onbewust of halfbewust aan iemand voorbij, totdat…Dat punt trof de Boeddha kennelijk met een mokerslag. Zo hevig dat ie zelfs zijn vrouw en kind verliet.

    Het zette de Boeddha kennelijk aan te zoeken naar dat wat ongeboren is, niet-veroudert, niet sterft, niet aftakelt, dat wat stabiel is, kortom een ware toevlucht.
    In ieder geval zocht bij een oplossing voor de beklemming van zijn hart die zich meester van hem had gemaakt.

    Dit is denk ik de kern van Boeddha’s leven en leer. Mensen komen op een punt dat de waarheid van lijden hen intens treft nadat het lange tijd min of meer aan hen voorbij ging. Vaak bij het sterven van een vader of moeder of kind. Het naieve leven is dan voorbij.
    Beklemming maakt zich meester van je hart. De Boeddha overkwam denk ik hetzelfde en zocht heel ijverig naar een oplossing.

    Hij, en vele anderen vonden die. Ze kwamen angst, wantrouwen, duisternis te boven door wijsheid. Ze vonden een toevlucht in en via zichzelf.

    Dit is volgens mij de kern van boeddhisme en niet zozeer dat je heel erg geengageerd bij de wereld betrokken zou moeten zijn. Dat vind ik juist zo groot. Mag dat ajb wat minder?

    groet,

Primaire Sidebar

Door:

de redactie

 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

14 sep
Tao en geluk; vijf bijeenkomsten
14 sep 23
22 sep
Retraite: natuur en meditatie
22 sep 23
24 sep
Meditatiedag: handleiding voor creatieve meditatie
24 sep 23
24 sep
Theme Sunday with Ven. Amy: Dealing with Difficult People
24 sep 23
24 sep
De Vier Zegels van het boeddhisme
24 sep 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De taal van het lijden  (deel 1 van 3)

    gastauteur - 20 september 2023

    De taal welke zich op verschillende momenten in ons leven aan ons openbaart, meestal in de vorm van verlies, pijn en verdriet, het diep begrijpen ervan, te leren het lijden te omarmen, er ruimte voor te creëren, zodat het uiteindelijk los kan komen.  Leren één te worden met de ontvouwing van het leven en het ontdekken, blootleggen en hervinden van deze nobele waarheid. Hoewel dit vaak een erg zware taak lijkt, en voor velen van ons te moeilijk om zelfs maar over na te denken, ligt er binnen dit proces van herkennen en het omarmen van lijden, een ontvouwen van kalmte, vreugde, vrede en harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Elke keer dat we dichter bij deze ontvouwing komen, tillen we een klein stukje van de sluier op die ons ware wezen omhult.

    Taigu – Tibetaans bijgeloof op gespannen voet met anatman

    Taigu - 19 september 2023

    Het geloof dat Tibetaanse boeddhisten vertegenwoordigen in de zielsverhuizing van de dertiende naar de veertiende Dalai Lama, en bij diens overlijden naar de vijftiende, onderstreept nog eens de ondoorzichtige magie waarvan het Tibetaanse boeddhisme is doortrokken. Je zou het een scepticus niet kwalijk kunnen nemen, wanneer deze de conclusie trekt dat bij de overgang van de ene op de andere Dalai Lama een loopje wordt genomen met het leerstuk van anatman, een van de klassieke hoekstenen van het boeddhisme.

    Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’

    Ardan - 11 september 2023

    'Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel 'zenleraar' niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.'

    Pseudo-Cicero, pseudo-troost?

    Erik Hoogcarspel - 11 september 2023

    Cicero voert in zijn epistel aan dat we niet overmatig moeten rouwen om de dood van een geliefde, omdat er bij de dood voor de geliefde zelf weinig verloren gaat. Het leven is nu eenmaal niets dan ellende. Als je de pech hebt geboren te zijn geworden, kun je maar beter gauw dood zijn. Je hoeft ook niet oud te worden om te slagen in het leven.

    Wat loert daar in de duisternis?

    Kees Moerbeek - 10 september 2023

    Eeuwenlang zwierven ze in de bergen, de bossen, de velden, in de rivieren en langs de kust en joegen de Japanners de stuipen op het lijf of belaagden ze. Ze zijn ook nu niet weg te denken, de yokai.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • De virtuele denkster 442
    • Het denken (1) – Boeddhisme is gezond verstand
    • Renske – haiku
    • B’eter – Risotto met paprika, courgette en paddenstoelen.
    • Kleefkracht

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.