…
Tien jaar Boeddhistisch Dagblad
…
Reisverslagen
Erik Bruijn – Naar het dak van de wereld (aflevering 2)
Erik Bruijn: ‘Terwijl m’n ogen nog even aan de duisternis moeten wennen loop ik naar de schemerig verlichte kapel, die bewaakt wordt door een nors uitziende monnik. Dit is het verblijf van Mahakala, de ”Grote Zwarte“, de vernietiger van al het geconditioneerde.’
Het Boeddhistisch Dagblad – een hotel met vrije en vreemde vogels
Het BD voelt zich ook verbonden met organisaties die opkomen voor de rechten van mens en dier, of die natuur en milieu willen beschermen. Of met eenlingen die vanuit achterstand situaties hun lot willen verbeteren. Ze kunnen rekenen op onze steun, op een plekje in onze kolommen. Het BD is een geëngageerd magazine, wij zullen nooit vergeten dat wij er zijn dankzij anderen.
In de marge (5) – wijsheid
Wijsheid is, vind ik, gebaseerd op het ‘weten van het hart’. Daarmee doel ik op het centrum van het gevoelsleven. Bij mij ervaar ik dat niet in mijn hoofd, maar als gesitueerd ergens in mijn borst, waar die bloedpomp zit. Ongeveer.
Boeken – De dag dat Boeddha lachte
De mythe van de maakbaarheid in vijftien reisverhalen.
In de marge (3) – toeval
Wanneer je jezelf opent voor verwondering, ga je steeds meer verschillende wonderlijke zaken en gebeurtenissen zien en ervaren. Althans, dat is mijn beleving. Ik verwonder mij over wat mij allemaal “toevallig” op het juiste moment toevalt.
Legaal in Bodhgaya
De lama vertaalde neutraal dat hij geld wilde voor het recht om filmopnames te maken. Het was niet duur, maar ik had niks bij me en had ook geen zin om uit te zoeken of de man in kwestie in zijn recht stond of niet. In India is dat altijd een twijfelachtige zaak.
Gidsen Himalayaregio zuchten onder verminderde belangstelling van bergbeklimmers wegens coronavirus
Nepal is al geraakt door een daling van twee procent in het aantal toeristen in de eerste maand van het bezoekseizoen dit jaar.
1973 – Victor Westhoff, Dalai Lama en het dagboek (8 en slot)
Op de weg van Utrecht naar Den Bosch (is het symbolísch, dat dit de weg is naar “het donkere zuiden”?) haalden wij tot tweemaal toe een grote, open, met gaas bespannen vrachtwagen in, die tot de nok toe gevuld was met dicht opeengepakte kratten, barstens vol met levende, witte kippen. Hij (de Dalai Lama) vond het lot van deze dieren verschrikkelijk. Ik ook.
1973 – Victor Westhoff, Dalai Lama en het dagboek (7)
Hij (de Dalai Lama) waarschuwde in dit verband voorts tegen sommige Westerse “scholars”, die zich als Tibetologen voordoen zonder daar recht op te kunnen doen gelden, en daartoe de kans krijgen omdat toch slechts weinigen in hun hun omgeving hun uitspraken kunnen controleren. Hij zei meermalen dergelijke pseudo-Tibetologen te hebben ontmoet, die bij een confrontatie bleken geen enkele Tibetaanse zin te kunnen begrijpen.
