Adem langs mijn wervels. Sangha naast en tegenover. Ochtendlicht.
Zen
Zentangle- ‘creatieve reis naar een plaats van rust’
De methode wordt aangeleerd in stapjes en je kan geen fouten maken. Er is geen vooropgezet idee van het uiteindelijke resultaat, dus is iedere creatie een verrassing en is telkens uniek aan de persoon.
De hartsoetra op steigerhout en op muziek gezet
Marja Timmer en Christel Kroezen beelden de hartsoetra uit. Marja op steigerhout, Christel met de gitaar.
Boeddhistisch Filmweekeinde v/h Noorden opnieuw uitgebreid
Het filmweekend wordt georganiseerd door diverse boeddhistische groepen in Groningen (Zen, Tibetaans, Theravada), in samenwerking met de Boeddhistische Omroep Stichting (BOS).
Dharmaregen
Er is niemand die je vraagt: waar wil je aan werken? Welk doel wil je bereiken? Waar wil je volgend jaar staan? Er is enkel de uitnodiging om stil te worden en je geest en je hart te openen. Let it rain.
Een meester in Moskou: Het Rusland van Ton Lathouwers
In de grijze jaren zestig vertrok slavist Ton Lathouwers naar Rusland voor zijn studie naar de Sovjetliteratuur, waar hij tot zijn verrassing troost en betekenis vond. In een tijd dat er geen religieuze taal gebezigd mocht worden, vonden deze atheïstische schrijvers nieuwe woorden voor de grote vragen van het leven.
De kleine vrijheid
Vrijheid is aan het veranderen.
Langzamerhand wordt de ruimte kleiner, mijn leven kleiner. En – paradox! – mijn vrijheid steeds groter.
Afscheid ?
Het artikel ‘De knuppel in het hoenderhok’ van Jules Prast heeft voor veel discussie gezorgd. Onze lezer Sjoerd Windemuller stuurde naar aanleiding daarvan het volgende gedicht in.
Wil de echte Zen opstaan
In zentempels in Japan zien we nauwelijks meditatiepraktijk, maar vooral een oeverloze stroom van begrafenis- en herdenkingsdiensten, ceremonies waar de bevolking uiteraard goed voor betaalt.
Zen Peacemakers weekeinde in Gent
Frank Sensei: ‘Zen Peacemaking is niet-dualiteit in actie’.
Archeo-Zen
Een archeoloog in bovengenoemde zin ben ik niet geworden. Wel leg ik bloot, inspecteer ik, breng in kaart, maak snapshots van wat ik zie.
Connie – Badwater
Op weg naar dag twee van de de city sesshin. De opkomende zon trekt lilaroze strepen. Gevels – herinneringen aan eeuwenlang levens – weerspiegelen rimpelend in de gracht. ‘We mogen weer!’ hoor ik achter me. Een medezitter komt naast me lopen. Ja, we mogen weer.