Een grote groep mensen denkt dat Boeddha de god van de boeddhisten is. Een ander hardnekkig probleem is het wishful thinking.
Zen
Soefisme en zen, een inspirerende ontmoeting
Twee wegen naar dezelfde innerlijke waarheid (of verlichting).
Mijn geliefde, Kannon
Wat mij zo verwondert is de wereld om mij heen,
Samen met mij geboren, groei ik met haar groot
Jules – De geest die als een fles op het water dobbert
Op Taigu’s gezicht tekent zich een glimlach af. Korte gedichten van een boeddhistische ambachtsman uit de negentiende eeuw blijken een goed voorbeeld dat tot goed doet volgen.
Ardan – Knellend kader
Ik vertrek over twee weken.
Muizenissen
Tsja, en hoe doe je dat dan, alle levende wezens. Je eet geen vlees meer, loop alleen nog maar gympen, kijkt de hele index na op elk pak in de supermarkt, afijn je doet je best.
Souvenir
Wat is herinnering?
Zen in the polder – film over meditatie en bewustzijn
In het mediteren, het inkeren in jezelf, oefen je diepere lagen van je bewustzijn te bereiken. Daarvoor moet je vrij zijn; leeg, in een situatie die niets anders van je verlangt. Dat kan binnenshuis in een ruimte waarin de invloeden van het dagelijks leven buitengesloten zijn, maar ook buiten in de Nederlandse polder.
Lege weg
…
Kussen onder je kont
Laat ik het zo zeggen, het is mij zo geleerd, een kussen onder je kont- even goed voorvormen zodat het wat schuin afloopt. Voor zo ver het gaat je benen in of Birmaanse houding, halve lotus of het liefst hele lotus.
Kannon sama geeft antwoord
Kannon sama is de Japanse benaming voor de godheid van mededogen. Ze wordt vaak afgebeeld met een kruikje water dat ze over de aarde uitstort. Het kruikje is gevuld met medicijn: uit mededogen met de mensheid giet zij het medicijn uit over de aarde om pijn, ziekte en leed te verzachten
Zus en zo
…
(Zen) boeddhisme in Nederland
Als je hier in deze overgeorganiseerde maatschappij de dharma wilt verbreiden zal je flinke scheuten water bij de wijn moeten doen. We leven nu eenmaal in een op christelijke leest geschoeide maatschappij en vanuit deze opvoeding is het moeilijk je een boeddhistische levenswijze eigen te maken
Sogenji desu: ROSHI
Na de sutra keek de Roshi Sogen ineens recht in de ogen, een paar seconden lang. Zonder verder iets te zeggen, maar met een sarcastisch, bijna duivels glimlachje om z’n mond.
‘Nee, Sogenji was best pittig, maar toch zeker niet zo erg als de hel!’
De één schept altijd veel te veel op bij het eten, de tweede maakt nóóit de Wc’s schoon, de derde zit bij zazen de hele tijd te slapen, de vierde moet altijd per se het laatste woord hebben… stelletje idioten, snappen ze dan niet wat ‘zen’ is?!?
‘Goodbye Bertjan… don’t forget to shine!!!’
Dit was het laatste verhaal uit de serie ‘Sogenji desu…’
Toen gaf ze me nog een laatste hug en zei ze:
– ‘Goodbye Bertjan… don’t forget to shine!!!’
En inderdaad: misschien is het wel zo eenvoudig.
Buiten jezelf is er niets te vinden
Hoe zou je vrede kunnen creëren zonder zelf vrede gevonden te hebben? Je kunt maar één ding veranderen en dat is jezelf, jij bent het die de wereld ervaart, hoort, ziet, ruikt, proeft en voelt.
Sogenji desu: SATORI
Als je vals wordt beschuldigd, als je goede reputatie te grabbel wordt gegooid en je een klein, hulpeloos kindje dat niet van jou is in je handen gedrukt krijgt, dan is je eerste reactie toch om voor jezelf op te komen?
Sogenji desu: KI
Voor ik naar Sogenji vertrok vroeg ik me af of ik het allemaal wel aan zou kunnen: eindeloos veel zazen, weinig slapen, de kou, het moordende tempo waarin alles ging, het gebrek aan privacy, het harde werken.
Sogenji desu: SAKURA
Vanaf half maart werden we toch wel een keer of tien per dag opgebeld met de vraag ‘of de sakura al bloeide’. Hanami – de kunst van het bloemen kijken – is namelijk big in Japan en daarbij draait alles om de bloesem van de sakura, de kersenboom.
Oefff
…
Sogenji desu: DOZO
Als het om eten ging, dan was het ieder voor zich. Ik kan me nog goed herinneren dat toen ik nog maar net in Sogenji was, iemand tijdens yakuzeki – de maaltijd om vijf uur ’s middags waar de opgewarmde restjes van de lunch geserveerd werden – iemand recht voor mijn neus ongegeneerd letterlijk alle stukjes tomaat uit de salade viste.
Sogenji desu: KANNON
Net een week ervoor had Peter me verteld dat hij hier in Sogenji pas gemerkt had hoe jaloers hij eigenlijk was. ‘En dat terwijl ik van mijzelf dacht dat ik dat helemaal niet was! Maar man… ik ben zó jaloers… en de hele tijd ook… op iedereen… om niks!’ Dat kwam me akelig bekend voor.
Sogenji desu: CHIZU
Nou was één ervan zo’n echte Franse schimmelkaas. Een enorme stinkkaas dus. Nou ben ik daar gek op, maar deze was zelfs voor mij bijna – let op: bijna – te veel.
