• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Zen » Zittuh

Zittuh

23 september 2017 door Zeshin van der Plas

De persoonlijke ervaringen van een beginner bij Suiren-Ji tempel in Bemmel.

M’n oog valt op een klein stukje in een van de vele huis-aan-huisbladen. Het betreft een aankondiging voor een beginnerscursus zenmeditatie. Het is een van die dingen die ik graag zou willen doen, wel over nagedacht, maar er nooit toe gekomen. Ik besluit ter plekke de knoop door te hakken en pak de telefoon. Al snel wordt me duidelijk dat er meer mensen een knoop hebben doorgehakt, want pas ‘n half uurtje later krijg ik contact. Een vriendelijke meneer, van wie ik de naam niet helemaal versta, staat me te woord. Ik heb wel wat ideeën over meditatie, gebaseerd op wat ik er over heb gelezen, maar vraag toch wat het precies inhoudt. De onbekende meneer vertelt me dat dit een cursus is die gebaseerd is op de boeddhistische meditatietechniek. Het bestaat uit zitten, lopen en ademhalen. Op de vraag of er nog speciale kleding nodig is, krijg ik te horen dat losse kleding wel makkelijk is. ‘Losse kleding’ en ik ga in gedachten langs de kledingkast. Joggingbroek is het antwoord.

De vrijdagavond daarop is de vuurdoop. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen wel een bepaalde voorstelling heeft van wat er gaat gebeuren, ik ben daarop geen uitzondering. Ik loop de dubbele groene deur door en kom in een klein halletje, door de glazen deur en ik sta in de ontvangstruimte. Een kleine kale man, gekleed in een soort kimono, geeft me een hand en stelt zich voor. Aan de stem herken ik de man van de telefoon en alweer versta ik z’n naam niet. Daar kom ik vanzelf wel achter, denk ik. Na mij komen er nog een aantal beginners binnen. Ik zie ze in de hal hun schoenen uitdoen. Foutje dus, bordje niet gelezen, en ik loop terug naar de hal om ook mijn schoenen uit te doen. De geschonken thee smaakt prima maar apart. Voor een koffieleut als ik wel heel iets anders. We stellen ons aan elkaar voor en jawel ik vang de naam op van de telefoonman, Zeshin, hoe je het schrijft weet ik nog niet. We praten wat over waarom we aan de cursus begonnen zijn en het is duidelijk dat de redenen zeer verschillend zijn. Zeshin legt ons de basisprincipes uit, drie keer gong is zitten, een keer gong is staan, handen wrijven is lopen, een keer gong zitten, drie keer gong meditatie. Je handen in een kommetje, kleermakerszit, en ademen via je neus naar je buik. Ademhaling tellen van 1 tot 10 en bij het kwijtraken van de tel opnieuw bij 1 beginnen. Bij het lopen, je linker vuist, met duim naar binnen, eerst en daarover heen je rechtervuist. Halve voetjes vooruit en niet haasten. Da’s een makkie, denk ik in mijn onwetendheid.

De eerste ‘zit’ gaat beginnen. Even wennen, kussentje nog eens opschudden en stil zijn. Ik zit niet echt op m’n gemak. Ik merk aan mezelf dat ik erg snel afgeleid ben. Geluiden van buiten, de ademhaling van m’n buren, alles maar dan ook alles lijk ik te horen. Nooit eerder ben ik zo vaak bij 1 begonnen met tellen als nu. Na de gong en het handen wrijven begint de eerste loop. Wat gaat dat traag, ik betrap mezelf erop dat ik eigenlijk sneller wil, maar Zeshin heeft gezegd: houd rekening met de mensen voor je en wacht eventueel een paar tellen. De tweede zit gaat iets beter. Ik zit lekkerder en merk dat ik de tel bij kan houden. Op kalme toon legt Zeshin uit dat je gedachten moet laten zijn voor wat ze zijn, gedachten. Op zich heel mooi, maar er vliegen er op dit moment zo’n kleine honderd tegelijk door m’n hoofd. Weer beginnen bij 1. Lopen gaat nu ook wat beter. Derde zit. Inderdaad begin ik door te krijgen wat Zeshin bedoelde. Ik ben nu zo geconcentreerd met tellen bezig, dat ik tegelijkertijd voel dat ik nogal verkrampt zit te zitten. We drinken nog wat thee en babbelen nog wat. Kun je hoofdpijn weg mediteren, wordt er gevraagd. Nee, zegt Zeshin, gewoon een aspirientje nemen en je bed in gaan. Het enige dat je met mediteren bereikt is dat je accepteert dat je hoofdpijn hebt maar het wordt er niet minder door. Op de diepe vraag ‘Wat is de zin van het leven ?’ roept Zeshin, leven!. Deze opmerking zal ie nog vele malen herhalen. Ik ga naar huis en merk dat ik me best lekker voel.

Inmiddels heb ik er bijna acht lessen op ‘zitten’. De ene keer zit je lekkerder dan de andere keer, maar volgens mij is dat gewoon wennen en oefenen. Ik merk dat ik af en toe even niet meer weet waar mijn buik zit, althans waar het de ademhaling betreft. Ik adem door m’n bovenlichaam en kan de adem niet verder laten zakken dan de onderkant van m’n ribben. Ik concentreer me opnieuw en het lukt. Doordat ik me probeer te concentreren op een punt, zie ik opeens een uitgelopen verfdruppel op een van de schrootjes bewegen. Gezichtsbedrog. Ik word af en toe nog wel afgeleid door van alles en nog wat, maar ik bespeur vooruitgang bij mezelf. Zeshin zet af en toe een stok achter me zodat ik rechtop ga zitten, die kunst versta ik absoluut nog niet en ik ben blij met de geboden hulp. Het is echt heerlijk om op deze manier even tot rust te komen. Ik constateer dat naast Zeshin, maar dat spreekt voor zich, er nog iemand is die de kunst van het echte mediteren verstaat. Pip de tempelkat, ze komt regelmatig de meditatieruimte in en nestelt zich op het kussen achter Zeshin. Haar spinnen is duidelijk te horen en als ze echt diep in slaap valt hoor ik zelfs kleine geluidjes van het kussen komen.

Het zal nog wel een flinke tijd in beslag nemen voordat ik de kunst zo onder de knie heb als Zeshin en Pip, maar goed daarom heb ik ook besloten de vervolgcursus te volgen en wie weet zal ik ooit in de toekomst de kunst meester worden.

Categorie: Zen, Zeshin van der Plas Tags: beginner, Bemmel, meditatie, Suiren-Ji, zeshin, zitten

Lees ook:

  1. Nieuwe tempel Suiren-Ji medio dit jaar open
  2. De Bemmel-verklaring – ‘Onze boeddhistische leer houdt gelijke tred met de evolutie van het bestaan en haar tijdgeest’
  3. Open huis zencentrum Suiren-Ji in Bemmel
  4. De lepel van hemel en hel in Nijmegen

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Zeshin van der Plas

Zenleraar, oud-globetrotter, oprichter van Suiren-ji zencentrum. Schrijver van versjes, liefhebber van het leven. www.zencentrum.nl 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Paus Leo XIV – ‘help ook elkaar om bruggen te bouwen – met dialoog, met ontmoeting’
    • Aardbeving van magnitude 3,7 schokt Tibet
    • Vrijdag Zindag – Wat Schoof had willen zeggen
    • Je kunt niet gezond zijn op een zieke planeet
    • Het pad uit het woord

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.