Er zijn verschillende zenmonniken en nonnen en sommigen, zoals Petra Hubbeling,  hebben geen onderkomen. Sommigen leven in een opleidingscentrum (seminarie) b.v. Zenriver en anderen vervullen een functie als monnik in een tempel.

Ze verzorgen ceremonies en draaien hun dagelijks programma af en wie daar aan mee wil doen is welkom. Er zijn nog wel meer functies die een zenmonnik kan vervullen maar als ik dat op moet schrijven gaat mijn toetsenbord kapot.

Monnik komt van ‘mono’ en er zijn er die jaren in retraite gaan. Ik zit daar tussen in, er kwamen hier sanghaleden om  samen de dharma mee te beoefenen. Maar die komen uit voorzorgsmaatregelen  nu even niet.

Mijn dagen nu zijn niet anders dan voorheen.

Tijdens mijn dagritme zijn sanghaleden wel in de tempel hier aanwezig maar ik kom altijd als laatste binnen en ga als eerste weg. Na afloop van de avondmeditatie wordt er door hen altijd thee gedronken, waar ik nooit bij ben. Als het nodig is heb ik alleen contact met de hoofdmonnik en de tempelbeheerder.

Ik ben bij alle activiteiten aanwezig maar die gebeuren hier, op de signalen na, in stilte. Men leert hier in Bemmel door te volgen, je kijkt hoe de meer ervaren leden het doen en je volgt hun voorbeeld. Het is hun tempel en ze organiseren zaken waar ik weinig mee van doen heb. Dat kunnen sutra lessen zijn, lessen in ceremonies, schoonmaak sessies, de tuin verzorgen, kooklessen, enz. Eigenlijk zijn dit geen lessen maar meer vraag en aanbod. Alleen tijdens evenementen zoals open dagen, feestdagen en de beginnertraining ben ik aanwezig, geef lezingen, leid ceremonies en beantwoord vragen

De rest van de tijd leef ik in afzondering en krijg alleen informatie over corona via sociale media. Tot nu toe merk ik er weinig van hoewel ik wel voorzorgsmaatregelen in acht neem in de spaarzame contacten die ik heb. Er is wel wat mailverkeer, maar dat is alles.