In zenkloosters zijn er twee intensive trainingsperioden per jaar. De eerste begint 1 april en eindigt op de langste dag 21 juni. Tijdens deze trainingsperiode is er elke eerste week van de maand een sesshin, een zevendaagse training die als 1 dag gezien word, een week in volledige stilte.

Gedurende de hele periode staan werkzaamheden op een laag pitje en in plaats van werk is er meditatie. Het woord ‘Ango’ laat zich het best vertalen als ‘In vrede wonen’. De beginperiode van een Ango valt wel mee, maar tijdens de tweede sesshin begin je als een gevangene streepjes op de muur te zetten. Tijdens de laatste sesshin begin je te hallucineren en staat je hele realiteit op losse schroeven. Niets is meer wat het lijkt en de deuk in je ego is onherstelbaar.

Nu zit ongeveer de hele wereld in Ango, dit het antwoord van de natuur aan de mensheid, het is tijd om je te bezinnen. En zo als bij een Ango in het klooster, zo word ook deze wereld-Ango steeds onbuigzamer. De politie patrouilleert met de kyosaku (in de vorm van een bonnenboekje) over straat en werpt je onverbiddelijk op jezelf terug. Niks geen gesocialiseer maar terug naar het isolement van je vreedzame woning waar de muren aan je tenen beginnen te knagen. Het zelf, de totale wereld, dat die je bent, laat niet met zich spotten. Vanuit het universum kijkt ze nu in het diepste van je ziel en vraagt wie ben je, wat heb je jezelf aangedaan? Ben je er klaar voor, klaar voor onderwater? Het is haast wel zeker dat dit een hele lange Ango wordt.