• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Teisho » Ontwaken is geen luxe

Ontwaken is geen luxe

11 september 2017 door Edel Maex

Twitter blijft een eindeloze bron van inspiratie. Enkele dagen geleden kwam ik een uitspraak tegen van Pema Chödron: ’Times are difficult globally; awakening is no longer a luxury or an ideal. It’s becoming critical’. (De tijden zijn globaal moeilijk; ontwaken is niet langer een luxe of een ideaal. Het wordt cruciaal.)

Er sprak een gevoel van urgentie uit waar ik mij meteen kon in vinden. Je kunt moeilijk ontkennen dat het in onze tijd globaal moeilijk gaat. Maar toen kwam ik erachter dat ze dit schreef in haar boek ‘When things fall apart’, dat in 1997 werd gepubliceerd.

We hebben de neiging om te denken dat het in deze tijd moeilijk gaat. Maar als je naar de geschiedenis kijkt blijkt die urgentie er altijd te zijn geweest. Mens zijn is een aaneenschakeling van crisissen. Zo gezien was ontwaken nooit een luxe of een ideaal. Het was altijd al cruciaal.

De woorden van Pema Chödron staan in een schril contrast met wat Donald Lopez schrijft in Tricycle, in een artikel over de relatie tussen boeddhisme en andere religies: ‘ … enlightenment is accessible only to those who follow the Buddhist path. .. Only Buddhism has the path to liberation from suffering. All roads may lead to the base camp, but only Buddhism leads to the summit.’ ( … verlichting is alleen toegankelijk voor degenen die het boeddhistische pad volgen … Alleen het boeddhisme heeft het pad naar bevrijding van lijden. Alle wegen kunnen leiden tot het basiskamp, maar alleen het boeddhisme leidt naar de top.) Hier wordt verlichting neergezet als een exclusief ideaal.

‘Verlichting’ en ‘ontwaken’ (‘enlightenment’ en ‘awakening’) zijn twee mogelijke vertalingen van het Sanskriet ‘bodhi’. De keuze van beide auteurs is wellicht niet toevallig. Geïnterpreteerd als verlichting is bodhi een pad dat alleen voor een bepaalde groep toegankelijk is en dat culmineert in het bereiken van een ideaal.

In eenzelfde toon schrijft Linda Heumann in Tricycle: ‘Given the depth of suffering in samsara and the possibility of a solution to it; given that the very texts we study outline a path to that solution; given that we have a realized master right here who is, we believe, capable of leading us on that path to that solution—why would we devote our precious human lives to exploring whether meditation can lower blood pressure?’ (Gegeven de diepte van het lijden in samsara en de mogelijkheid tot een oplossing daarvoor; gegeven dat de teksten die we bestuderen een pad naar die oplossing uitstippelen; gegeven dat we hier een gerealiseerde meester hebben die, zoals geloven we, in staat is om ons te leiden op het pad naar die oplossing – waarom zouden we onze kostbare menselijke levens wijden aan het onderzoek of meditatie de bloeddruk kan verlagen?’

In mijn ogen is dat een door en door zelfzuchtig boeddhisme, alleen gericht op je eigen lijden. Als je weet hoeveel lijden veroorzaakt wordt door hart- en vaatziekten is wetenschappelijk onderzoek naar bloeddruk best zinvol, tenminste als je ook om je medemens geeft.

Jon Kabat-Zinn vertelt dat hij de nacht voor zijn eerste ontmoeting met de Dalai Lama geen oog dicht gedaan had. Wat als de Dalai Lama zou zeggen dat zijn werk mindfulness niet zou kunnen? Tegen de ochtend had hij zich voorgenomen dat hij, wat de Dalai Lama er ook zou van vinden, met zijn werk verder zou gaan. De eerste vraag die de Dalai Lama hem stelde was: ‘Vermindert het lijden?’

Geïnterpreteerd als ontwaken is bodhi een pad dat van de berg naar beneden leidt. Niet van het lijden weg, maar resoluut een problematische wereld in, bereid om alle levende wezens in hun lijden bij te staan.

Het is een wezenlijk onderscheid. Gaan we voor verlichting of voor ontwaken? Ik moet toegeven dat ik niemand ken die de zogezegde top van de berg bereikt heeft. Waar zijn al die verlichten? De verlichte elite moet wel heel klein en verborgen zijn. Anderzijds ken ik veel mensen die bereid zijn de berg af te dalen, zowel binnen het boeddhisme als daarbuiten.

Het onderscheid dat we hier aanduiden is in wezen het onderscheid tussen hinayana en mahayana. Hinayana is het ‘kleine voertuig’ dat maar voor enkelingen geschikt is. Mahayana is het ‘grote voertuig’ dat plaats biedt aan alle levende wezens. Het bizarre is dat auteurs als Lopez en Heumann strikt genomen thuishoren in de mahayanatraditie.

Het is een interessante oefening om in dit licht naar (al dan niet boeddhistische) teksten te kijken. Op sesshin reciteren we iedere ochtend de ‘Gelofte aan de mensheid’ van Shin’ichi Hisamatsu.

Het begint met:

Laat ons ontwaken tot ons ware Zelf,
mensen worden, vol van mededogen.

Het ware zelf zou je kunnen opvatten als een van de vele uitdrukkingen in het boeddhisme om naar de top van de berg, de verlichting, te verwijzen. Het tweede deel van de zin: ‘mensen worden, vol van mededogen’ voegt dan een belangrijk extra element toe. Verlichting maakt je blijkbaar niet meteen een goed mens. De verleiding is groot om te geloven dat de verlichte boven de ethiek staat. Ik hoop dat de ‘gerealiseerde meester’ waar Linda Heumann het over heeft, niet iemand als Sogyal Rinpoche was, die als zoveelste in de rij moest aftreden omwille van het misbruik van zijn leerlingen.

Maar verder in de tekst lezen we:

Onze gaven ten volle ontplooien,
ieder volgens de eigen roeping in het leven.

Ons bewust worden van de doodsstrijd (agony)
persoonlijk en maatschappelijk
en de bron ervan onderkennen.

We vinden hier dezelfde urgentie terug als bij Pema Chödron. Deze tekst is geschreven in de naweeën van de Tweede Wereldoorlog in Japan. ‘Times are difficult globally’, zeg dat wel. Het is nu niet minder actueel dan vorige eeuw. Ontwaken is geen luxe maar een noodzaak, toen, nu, altijd.

We hebben het de voorbije maanden steeds weer over de bereidheid om te kijken gehad. Ook voor Pema Chödron en voor Shin’ichi Hisamatsu is dat de kern van de zaak. Daar zit de basale ommekeer. Het is ook een ommekeer van de berg opgaan naar de berg afdalen, naar de wereld toe, bereid om te kijken naar de tragiek. Hisamatu noemt het ‘agony’, in het Nederlands letterlijk vertaald als de doodstrijd, maar het is eerder de doodsangst, de tragiek, het diepe lijden van de mensheid.

Het ‘ware zelf’ is dan de openheid die er is als we bereid zijn om te kijken en niet langer alles te zien in functie van onszelf. Het is ook het besef dat we alleen maar als zelf bestaan in relatie tot alles wat niet-zelf is.

Mededogen is geen extra. Het is de vanzelfsprekende consequentie van de bereidheid om te kijken. De zin ’mensen worden, vol van mededogen’ is hier geen toevoeging maar een verduidelijking. Ontwaken tot ons ware Zelf betekent mensen worden vol van mededogen.

Mededogen is vanzelfsprekend. Van Guanyin, de verpersoonlijking van het mededogen, wordt gezegd dat ze mededogend handelt zoals iemand ’s nachts zijn hoofdkussen onder zijn hoofd schuift. Je hoeft er zelfs niet bij na te denken, je doet het vanzelf.

De bereidheid om te kijken maakt ons verantwoordelijk. ‘Ieder volgens de eigen roeping in het leven’, zegt Hisamatsu. Het hoeven geen wereldschokkende dingen te zijn. Het gaat om het gewone leven. Het gaat om iedereen die we tegenkomen, inclusief onszelf.

Hisamatsu besluit zijn gelofte met:

Laat ons … een wereld bouwen waarin iedereen
waarachtig en in heelheid kan leven.

Dat is de basale ommekeer, de basale keuze die we te maken hebben. Leef ik alleen maar voor mezelf of om een wereld te bouwen waarin iedereen waarachtig en in heelheid kan leven? Onze praktijk dient niet om ons naar de top te leiden, maar om ons te openen. Het is urgent. Het is het altijd geweest.

Een woord dat het de voorbije maanden goed deed op Twitter was ‘wereldvreemd’. Telkens als iemand een oproep deed tot mededogen of tot gastvrijheid werd hij afgedaan als wereldvreemd. Je zou kunnen denken dat de meerderheid van de mensen wat wij hier zeggen onnozel, naïef, wereldvreemd vindt.

Maar je ziet ook andere boodschappen op Twitter. In de nasleep van de rellen Charlottesville en de schokkende reactie van Trump tweette Barack Obama een citaat van Nelson Mandela:

’No one is born hating another person because of the color of his skin or his background or his religion. People must learn to hate, and if they can learn to hate, they can be taught to love. For love comes more naturally to the human heart than its opposite.’

(Niemand is geboren met haat voor een ander omwille van zijn huidskleur, achtergrond of religie. Mensen moeten haat leren, en als ze kunnen leren haten, kunnen ze ook leren liefhebben. Want liefde komt meer natuurlijk in het menselijk hart dan haar tegenpool.)

Het is de meeste gelikete tweet sinds het ontstaan van Twitter. Meer van 4,5 miljoen mensen vonden het nodig hun steun te betuigen aan deze boodschap. Ik geloof in een stille meerderheid die weet dat we zonder openheid, zonder mededogen, zonder liefde geen wereld kunnen bouwen waarin iedereen waarachtig en in heelheid kan leven.

De Gelofte aan de Mensheid van Shin’ichi Hisamatsu:

Kalm en evenwichtig.

Laat ons ontwaken tot ons ware Zelf,
mensen worden, vol van mededogen.

Onze gaven ten volle ontplooien,

Ons bewust worden van de doodsstrijd
persoonlijk en maatschappelijk
en de bron ervan onderkennen.

De juiste richting ontdekken
waarin de geschiedenis zou moeten voortgaan
en elkaar de hand reiken
zonder onderscheid naar man- of vrouw-zijn,
zonder onderscheid naar ras, natie of klasse.

Laat ons met mededogen de gelofte afleggen
het diepe verlangen van de mensheid
naar bevrijding van haar ware Zelf
werkelijkheid te doen worden

en een wereld bouwen
waarin iedereen
waarachtig en in heelheid kan leven.

Categorie: Edel Maex, Mahayana, Mindfulness, Teisho, Theravada Tags: berg, bodhi, dalai lama, doodsstrijd, Edel Maex, Gelofte aan de mensheid, Jon Kabat-Zinn, lijden, naar beneden, ontwaken, Pema Chödrön, Shin'ichi Hisamatsu, zelfzuchtig boeddhisme

Lees ook:

  1. Zoals de voorste en de achterste voet bij het lopen
  2. Uitvaren met een schip dat op zee zal vergaan
  3. Wat definieert mindfulness?
  4. De grote schoonmaak van Buddhagosha

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Edel Maex

is psychiater, zenbeoefenaar en auteur. Leven in de maalstroom 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • De dood van de paus
    • Seks: Joodse posities in Joods Museum Amsterdam
    • Paus Leo XIV – ‘help ook elkaar om bruggen te bouwen – met dialoog, met ontmoeting’
    • Aardbeving van magnitude 3,7 schokt Tibet
    • Vrijdag Zindag – Wat Schoof had willen zeggen

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.