Ze zeggen dat de vertaling, omschrijving van de nieuwe boeddha ‘de vriendelijke’ is: Maitreya.
Gautama Boeddha leerde liefdevolle vriendelijkheid voor alle levende wezens.
Wanneer ben je een vriend van elkaar?
Ikzelf beschouw integriteit als heel belangrijk. Daaronder versta ik dat je niet gierig bent en betrouwbaar (niet over van alles steeds zit te liegen).
Mensen praten heel makkelijk over liefde en vergeven als belangrijk maar als je daar dieper op ingaat, zie je dat deze mensen helemaal niet van plan zijn al hun leugens op te geven en ook nog eens geloven in oorlog (lees: georganiseerde moord).
Natuurlijk moet er die klik zijn. Een spontaniteit binnen een ontmoeting. Als je niet spontaan kunt zijn met elkaar, dan vraag ik me af of dat ie vriendschap wel echt oprecht is.
Seks kan alles en niets met vriendschap te maken hebben. Soms is het een stap te ver of brengt het mensen juist dichter tot elkaar. Maar soms zijn er mensen die alleen maar aardig zijn naar iemand om deze persoon zo snel mogelijk tussen de lakens te krijgen, nietwaar?
Als vrienden kun je op elkaar vertrouwen en heb je dus tijd voor elkaar.
Ook Christus noemde zijn discipelen vrienden.
Als ik me niet vergis, heeft Boeddha ooit gezegd: dat je maar één echte vriend in je leven kan hebben, hoogstens misschien twee. Iemand waar je helemaal mee klikt. Voor hem was het zijn neef Ananda, was ook zijn persoonlijke verzorger.
Jiddu Krishnamurti had zijn jongere broer Nitya als zijn beste vriend. Van Christus wordt gezegd dat ie zeer close was met zijn jonge discipel Johannes maar andere bronnen verwijzen daarbij ook naar Maria Magdalena.
Sommige mensen zoeken hun hele leven naar hun beste maatje.
Maar je kunt ook beste maatjes zijn in de zelfkant. Dan haal je niet het beste bij elkaar omhoog. En dat beschouw ik juist ook als een belangrijk onderdeel van vriendschap: het beste in elkaar omhoog halen, in bloei staan.
In mijn relatie met Chandra let ik daar ook altijd op: komen we wel – nog verder – tot bloei? Het levensgeluk van de mens heeft daar namelijk ook alles mee te maken, lijkt mij. Ik hoorde, als voorbeeld, namelijk over een familielid dat haar partner het afkeurde dat zij een bepaalde studie zou volgen. In mijn ogen echt een egocentrische klootzak. Ja, blijkbaar ben ik niet die ‘Maitreya’.
Er zijn mensen die dingen niet bij naam durven noemen vanwege de goede vrede. Maar die vrede is in mijn ogen er dan nooit geweest. Om echt iets op te bouwen moet je soms eerst iets afbreken. In het hindoeïsme geloven ze dat god Shiva samenwerkt met de goden Brahma en Vishnu. Vernietiging (Shiva is de vernietiger) die een nieuwe schepping mogelijk maakt, denk maar aan een mooie grote boom vellen om daar bijvoorbeeld een tafel met stoelen van te maken. Shiva leeft dan niet in conflict met de andere twee hoofdgoden: de schepper (Brahma) en instandhouder (Vishnu).
Als boosheid een eigen leven gaat leiden, kom je makkelijk in een zeer destructieve spiraal met elkaar.
Mogelijk heb je niets met emoties als boeddhist. Ik zie het ook binnen de kringen van vrienden van Jiddu Krishnamurti. Je ziet dat ze een bepaalde gedragscode volgen binnen hun discussiebijeenkomsten. Alleen heeft deze gedragscode niets met Krishnamurti te maken maar alles met David Bohm. Een – zeer bekende – wetenschapper die graag met K discussieerde. Vanwege zijn enorme bekendheid (werkte ooit samen met Einstein) volgen zij zijn visie op een dialoog. Maar K zelf discussieerde er altijd op los. Onderbrak gerust de ander!… Uiteindelijk keerde die David Bohm zich van K af. Omdat Bohm geloofde dat K zijn hele leven celibatair was maar dat bleek niet zo te zijn. Toen K’s seksleven bekend werd, verloor hij daardoor veel van die zogenaamde vrienden.
Ach, wat is vriendschap? Dat je voldoet aan het plaatje van de ander?
Blijf praten met elkaar, dat geeft hoop wanneer je vastloopt. Ga niet zeuren over ‘geweldloze communicatie’, want zij die daarin geloven zijn in mijn ogen vaak de grootste schijnheilige mensen. Ik kom ze nog altijd tegen. Doen zich heel beschaaft voor maar laten nooit eens het achterste van hun tong zien. En dat doen vrienden juist wel. God(en)zijdank.
Liefde maakt ons goddelijk (liefdevol) en emoties menselijk. De een kan niet zonder de andere. Je geeft toch een roos in je tuin niet alleen water maar toch ook mest? En ooit zo’n prachtige roos zonder doornen gezien?
Geef een reactie