‘Dat ik denk dat er een gerede kans is dat ik in dit leven verlichting bereik, maakt mij dat boeddhist?
Veertig jaar geleden deed ik mijn eerste Tibetaans boeddhistische retraite.
Nu probeer ik vooral op en in mijzelf een weg te gaan. Natuurlijk onder andere door eens een boek te lezen. Eens naar andere mensen te kijken en eens te luisteren. En naar en in mijzelf. Te kijken en te luisteren. En te voelen.
Klinkt wel boeddhistisch al met al toch?
Wat moet ik daarmee? En vooral wat moeten jullie daarmee?
Een tekst schrijven is niet mijn ding. Als ik begin blijft er uiteindelijk waarschijnlijk slechts één woord over. Ik weet nog niet welk. En wellicht zelfs dat niet.’