Dansen met je ego – Stilte ervaren

De weg naar een dieper bewustzijn van wie je werkelijk bent is een avontuurlijke reis vol verrassingen en belevenissen. De koers is naar binnen en het middel is Stilte. Wanneer je in een stille omgeving bent wordt je vaak vanzelf meer en meer stil van binnen.

Het meest effectief om stil te zijn is in een natuurlijke omgeving. Hoe ongerepter hoe beter. De natuur is de meest directe creatie van Liefde, van IK. Een omgeving gemaakt door mensen, van steen, glas, ijzer, beton en asfalt heeft dat aanzienlijk minder. Geluiden in een door mensen gemaakte omgeving zijn vaak storend. Maar wat je hoort in de natuur, zoals het getjilp van vogels, het geruis van de wind door de bomen of de golfslag van de branding, is dat niet.

De beste plek is bij water, aan het strand of bij een rivier. Daar komen de vier elementen bij elkaar: aarde, water, lucht en vuur (zon). Waar die samen zijn is Liefde, de creatieve energie van IK, erg sterk. Bijna net zo goed is de woestijn of andere grote ongerepte vlaktes met verre horizonten. Of een bergtop met uitzicht op verten. De verte heeft altijd iets oneindigs. Maar alleen zijn in een bos werkt ook goed.

Wanneer je stil bent in de natuur zal je, vooral in het begin, merken dat het nog lang niet stil is in je hoofd. Gedachten komen en gaan. De meeste gedachten hebben te maken met het verleden of de toekomst. Je denkt aan wat er gebeurd is, wat je gedaan hebt, hoe het ging, enz. Of je piekert hoe het verder moet, hoe je de dingen moet aanpakken, wat je niet mag vergeten, enz. Zelden zijn je gedachten bezig met het moment, met het hier en nu. Het betekent dat je lichaam wel over het strand loopt, maar jij bent niet thuis, in gedachten ben je elders.

Om de stilte in de natuur te ervaren moet je totaal in het hier en nu zijn, volledig in het moment. Daar is een succesvolle manier voor en dat is via je zintuigen. Je aandacht volledig richten op: zien, horen, ruiken, voelen en proeven. Je zintuigen zijn altijd in het moment, altijd in het hier en nu.

Bijvoorbeeld. Je loopt over het strand en richt je aandacht op wat je ziet: het zand, schelpen, de golven van de zee, scheepjes, de verre horizon, de witte wolkjes in de blauwe lucht. Na enige tijd concentreer je je vooral op wat je hoort: het knerpen van het zand onder je voeten, de branding, het ruisen van de wind, het krijsen van de meeuwen, misschien de schorre roep van een kraai. Dan haal je enige tijd diep adem door je neus. Wat je meestal ruikt is de zoutige, licht rottende lucht van zeewier op het strand. De landman zegt dan dat hij de zee ruikt, terwijl de zeeman van dezelfde lucht zegt: ik ruik land. Vervolgens focus je op wat je voelt: het zand tussen je tenen, de scherpte van een schelpje, de wind op je lichaam, je gezicht, door je haren. Tenslotte ga je met je tong over je lippen en proef je aandachtig het zout van de zee.

Het regelmatig afwisselend bewust gebruiken van je zintuigen maakt dat je op den duur ook in het dagelijkse leven steeds meer in het moment waarneemt hoe je loopt, fietst, kijkt, praat, denkt, beslissingen neemt. Steeds bewuster observeer je jezelf en herken je wanneer je wordt gemanipuleerd vanuit je Ego of handelt vanuit je kern, je stiltepunt. Op gelijke wijze leer je kijken naar de gedachten die in je opkomen en zie je dat je niet met ze mee hoeft te gaan als je dat niet wilt, wanneer ze bijvoorbeeld onnodig je innerlijke harmonie verstoren. Je laat ze passeren als wolken langs een blauwe hemel. Meer en meer ga je zien dat het blauw tussen de wolken, de stiltes tussen je gedachten, belangrijker zijn dan de gedachten.

Die stiltes zijn het direct proeven van je stiltepunt, het IK, de essentie van alles, de bron van alles dat eeuwig is en zonder vorm. De Liefde die alles verbindt.

Je bent Liefde!

En nu Stilte…