• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Taigu – geestelijke verduistering

Taigu – geestelijke verduistering

8 januari 2022 door Taigu

Hoe vaak is het niet dat wij in de ander een bodhisattva ontmoeten die ons op het juiste spoor terugzet? Een korte verhandeling over Amida Boeddha en God-de-Vader, van wie de enige overeenkomst is dat zij beide leeg zijn.

“God is dood” is een van de aforismen uit het werk van Friedrich Nietzsche, maar hij was niet de eerste negentiende-eeuw’er die deze term bezigde. Het is, om het voorzichtig te zeggen, niet altijd makkelijk om te duiden wat de filosofie van Nietzsche precies inhoudt, omdat een aanzienlijk deel van zijn geschriften bestaat uit bondig geformuleerde stellingen, niet uit zorgvuldig beargumenteerde redeneringen.

Als mantra zingende meditatiebeoefenaar kom ik op het onderwerp God, omdat de nembutsu (“Namu Amida Butsu”) enigszins tot mijn verbazing regelmatig plaatsmaakt voor het gebed des Heren, het “Onze vader die in de hemel zijt”. Dit is al geruime tijd, enkele jaren, aan de hand. De ene keer hoor ik de roep van Amida Boeddha, de andere begint het Onze Vader zich als vanzelf in mij uit te spreken. Dit heeft mij nogal in een staat van verwarring ondergedompeld: Ben ik vervallen tot een staat van verduistering van geest?

Onlangs sprak ik een oude schoolvriend, die na het gymnasium de priesteropleiding is gaan volgen en daarna als pastoor aan het werk is gegaan. Inmiddels is hij alweer lang gelukkig getrouwd en als een gedreven, populaire docent klassieke talen verbonden aan een scholengemeenschap. God is voor hem allerminst dood en overleden, maar als een fijngevoelige intellectueel van de wereld is hij van alle markten thuis. Ik had gehoopt het gesprek op de inhoud van de Godservaring te brengen, maar nog voordat dit gebeurde, merkte hij op dat bij mantrazang vaak niet de inhoud van het gesprokene van belang is, maar dat het de repetitie is die iemands geest leegmaakt van afleiding en deze dusdoende openstelt voor de spirituele ervaring.

Hoe vaak is het niet dat wij in de ander een bodhisattva ontmoeten die ons op het juiste spoor terugzet en ons verlost van het kwade, dat in mijn geval symbool staat voor verwarring? Terwijl ik mij inmiddels al verloren had in de zorg dat ik bezig was af te dwalen van de boeddha-dharma naar de bijbel, viel bij mij het kwartje toen mijn vriend de kern van de mantrazang aan mij uitlegde. Welke mantra zich in jou uitspreekt, kan zeer wel van minder betekenis zijn dan de werkzaamheid van de mantra op zichzelf, die concentratie inleidt en ruimte maakt voor dat waar het in wezen om gaat.

In mijn hart ben en blijf ik een zenboeddhist. De gang naar de nembutsu heb ik alleen maar gemaakt omdat mijn haperende gezondheid de regelmaat van zitmeditatie in de weg zit. De nembutsu kun je altijd en overal beoefenen, zelfs wanneer je met je sangha in de zendo zit. Ik heb het ook gedaan, toen ik nog in staat was de sangha te bezoeken. Of je je nu concentreert op je ademhaling, of met de nembutsu in stilte de naam van de boeddha op de lippen neemt, het is au fond om het even. Er zijn vele wegen die naar de boeddhistische leegte leiden. Tussen zen en de nembutsu bestaat een eeuwenlange historische verwevenheid, van de beoefening in het oude China tot en met het begin van Obaku in het zeventiende-eeuwse Japan.

Ja, er werd door bestaande scholen gespot met de ‘Nembutsu-Zen’, maar in het geval van Japan moet dit worden geschreven op het conto van de hang naar een één-methode-exclusivisme (ooit begonnen als reactie op de historische turbulentie waarin het corrupte Tendai-boeddhisme verwikkeld was geraakt). Dat exclusivisme verblindde het Japanse zen, vervreemdde het van zijn wortels in het Chinese syncretisme, en vooral: het versmalde het boeddhapad en miskende de vele wegen die binnen Mahayana tot ‘Rome’ leiden.

Of het de nembutsu is, of het ‘Onze Vader’, ik ben weer terug bij af. De nembutsu is mijn koan, zen de context die mij behoedt voor uitglijders, zoals het verabsoluteren van Amida Boeddha. En het ‘Onze Vader’? Ach, vorm is niet te scheiden van leegte, zoals de Hartsutra zegt. Geen onwetendheid, geen einde aan onwetendheid. “Geen weg, geen inzicht; geen bereiken, geen niet-bereiken.” Leve de sutra!

— Taigu

De afgelopen tijd heeft de BD-redactie teksten van Taigu die al eerder in de krant zijn verschenen, herplaatst. Vandaag een nieuwe en onlangs geschreven tekst van Taigu.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Columns, Geluk, Jules Prast, Zen Tags: Amida Boeddha, juist spoor, mantra, Nembutsu, Onze Vader

Lees ook:

  1. Dank zij Amida Boeddha?
  2. Jon Kabat-Zinn is geen hedendaagse Shinran
  3. Amida in Amsterdam
  4. Zazen met de mond

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Joost zegt

    9 januari 2022 om 10:30

    Bedankt Taigu, voor deze uiteenzetting. Voor mij verhelderend.

    • Taigu zegt

      9 januari 2022 om 12:38

      Dankjewel voor je reactie. Fijn dat mijn stukje voor jou verhelderend is.

  2. Piet Nusteleijn zegt

    9 januari 2022 om 11:58

    Taigu, weer terug na een tijd van afstand. Had behoefte je tekst “onder de motorkap”
    van 11-11-2018 te herlezen. En ook mijn eigen reactie van toen op jouw artikel.
    Inmiddels heb ik een boek van Maarten Houtman, “tao-zen”/de weg van niet-dwang,
    gelezen. Wellicht ken je dit Zen-boek, anders bij deze aangeraden.

    • Taigu zegt

      9 januari 2022 om 12:36

      Dankjewel voor je reactie en tip. Het boek van Maarten Houtman zal ik lezen.

  3. kees moerbeek zegt

    12 januari 2022 om 15:50

    Dank voor je, ook dit keer, wel zeer persoonlijke en altoos erudiete ontboezemingen. Fijn dat BB je daarvoor de ruimte biedt. Niet iedereen kiest met reden hiervoor, niets ten nadele van hen overigens. :-)
    Namo Guanshiyin pusa

Primaire Sidebar

Door:

Taigu

Taigu (1961) is historicus, auteur en zenboeddhist met een zwak voor de nembutsu. Hij laat zijn geest vrijmoedig dwalen over het boeddhisme en de wereld. Evenals bij de Japanse zendichter Ryokan Taigu staat zijn dharmanaam voor ‘grote dwaas’. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 27 juni 2022 - 3 juli 2022
    Zomer Retraite met Losang Gendun
  • 2 juli 2022
    Zazenkai Zengroep Oshida met Helma Jifu Vulink
  • 3 juli 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 4 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 4 juli 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – Michael Bakoenin, God, de Staat en andere vormen van dictatuur

Erik Hoogcarspel - 30 juni 2022

Nog steeds, ook op de klimaatdemonstratie van 19 juni jl., ziet men groepen in het zwart geklede jongeren mee demonstreren die zich presenteren als vertegenwoordigers van het anarchisme. Deze groepen kunnen in het buitenland erg agressief optreden en zelfs banden onderhouden met extreemrechts. Vele oppassende burgers zien het anarchisme aan voor een uiting van jeugdige overmoed, die vanzelf wel zal overgaan. Hoe kun je immers een staat besturen zonder regering? Was het anarchisme niet een soort extreem communisme en hebben we niet gezien dat het communisme gewoon een slecht systeem is?

Boekbespreking – Renée Girard, de romantische leugen en de romaneske waarheid

Erik Hoogcarspel - 14 juni 2022

Volgens de literatuurwetenschapper René Girard (1923 – 2015) worden we juist niet als een uniek zelf geboren. Dit is volgens hem een romantische leugen waarmee we onszelf voor de gek houden. We ontwikkelen ons niet eens tot een uniek zelf, want in de regel worden onze keuzes niet gemotiveerd door een eigen unieke behoefte. We willen meestal graag hebben wat anderen al hebben, juist omdat die anderen dit willen hebben.

Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

Hein Thijssen – ´Het leven is een schijtende merel´

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Alleen voor een ontwaakte is het achtvoudige pad een natuurlijke zaak’

Boekbespreking – Bernard Mandeville, een ondeugende denker?

Erik Hoogcarspel - 9 juni 2022

Bernard Mandeville (1670 – 1733) werd geboren in een gegoede remonstrantse familie te Rotterdam. Hij studeerde in Leiden en vertrok tegen het einde van de 17e eeuw naar Londen om er een medische praktijk op te zetten. Daar schreef hij eerst luchtige stukjes proza in tijdschriften, maar later publiceerde hij ook over geneeskunde en economie. Zijn bekendste boek is “De fabel van de bijen”.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Het hoogste niveau van zen is vrij van zen
  • Het jaar 2022 – dag 180 – debat
  • Boeddhistische doeners en denkers – de serie (58)
  • Dôgen over meditatie en verlichting
  • Wakker Dier – Nederland telt 999 megastallen

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens