Zen-beoefening is verleden en toekomst vergeten. Wat zou je rust kunnen verstoren als je geen idee van de toekomst hebt? En wat zou je onrust kunnen verstoren als je geen idee van de toekomst hebt?
Zeshin van der Plas
Rituelen
Rituelen zijn nooit bedacht maar ontdekt, het zijn natuurlijke patronen die een logisch gevolg zijn van inzicht in zaken die met onze vijf zintuigen niet waargenomen kunnen worden maar alom aanwezig zijn.
Boeddhisme van het hoofd, hart en hara
Omarm alles en iedereen, je bent geliefd.
Het dagboekje tien en slot – bath day
Roshi-sama roept: ‘Kornelius Itsumo Fura Fura shimasu’ (dat altijd heen en weer lopen’), dit is niet goed voor zazen‘.
Fundamentele goedheid en verlichte samenleving
Verlies je niet in de wereld, het is niet meer dan een flits in de duisternis. Het vernauwt je blik en focust zich alleen op de spanne tussen geboorte en dood. Je richt je op de zonsopgang en zonsondergang terwijl je weet dat de zon niet opkomt of onder gaat,
Het dagboekje 9 – boog, pijlen en een handschoen
Niets hoeft, maar iedereen doet uit vrije wil soms het dubbele wat in de dagelijkse bezigheden nodig is. Wat drijft hen om te zitten en steeds weer pijn te overwinnen.
Wie was Daruma?
Negen jaar lang zat hij in meditatie met zijn gezicht naar de muur. Omdat hij tijdens zijn meditatie voortdurend in slaap viel sneed hij uit woede zijn oogleden af en wierp ze weg.
Het dagboekje 8 – theeceremonie op het kerkhof
In Japan spelen er kinderen op kerkhoven, buren maken er een praatje terwijl ze het graf van een of ander familielid verzorgen.
Boeddhisme voor Jan met de pet
Het leven is een grote slagerij. Eten en gegeten worden, leven is pijn, het leven is lijden. Waarom? Nee, nee ik wil niet dood, nog niet, ik wil nog wat verder leven. Het lijden is omdat ik wil leven.
Misbruik van Joriki
Sinds de laatste soap over ongewenste intimiteiten van boeddhistische leraren wil ik een quote kwijt. Door een kookboek te lezen gaat je honger niet over.
Het dagboekje 7 – de villa
Af en toe begin ik aan het hele gedoe te twijfelen. Ik begrijp er echt niks meer van. Je hebt nergens, maar dan ook nergens houvast aan. Alles staat op losse schroeven.
Het lifestyle trainingscentrum
In het betoog werd het boeddhisme van religie omgebogen naar een gezonde levenswijze, boeddhisme, het middel tegen stress, obesitas, depressies en alle andere welvaartsziekten.
Het dagboekje 6a – elke spier doet pijn
Het mediteren lukt me voor geen meter, iedere keer gaat mijn kop met de boel aan de haal.
Een stap voorwaarts
Elke vrouw weet,… dit is de bron van alles , elk wezen is ontsproten aan de kom van het vrouwelijk bekken. Daarom kan een moeder niet anders dan troosten, koesteren en dragen, zij is de gestalte waar je geborgen bent, ze kan niet anders.
Kussen onder je kont
Laat ik het zo zeggen, het is mij zo geleerd, een kussen onder je kont- even goed voorvormen zodat het wat schuin afloopt. Voor zo ver het gaat je benen in of Birmaanse houding, halve lotus of het liefst hele lotus.
Kannon sama geeft antwoord
Kannon sama is de Japanse benaming voor de godheid van mededogen. Ze wordt vaak afgebeeld met een kruikje water dat ze over de aarde uitstort. Het kruikje is gevuld met medicijn: uit mededogen met de mensheid giet zij het medicijn uit over de aarde om pijn, ziekte en leed te verzachten
Hout dient het vuur
Leven bestaat uit passie, leven is passie, proeven, horen, zien, voelen, ruiken,
Leven is brandend verlangen, vlammende hartstocht, verzengende liefde.
Bodai deel XX – Het boze herderinnetje
Onbelemmerd dondert de wereld van de jonge monnik helder en scherp door zijn ogen naar binnen. Hij staat op en grijpt Acwajit bij de schouders en roept: ‘Je moet eten anders krijg je anorexia. Helderheid, tegenwoordigheid van geest zit in de rijstepap, neem wat.’
Bodai deel XVIII – De slager, de zwijnen en de heremieten
Achter de zwijnen liep een woeste horde sadhu’s monniken, gerespecteerde abten van beroemde kloosters, heiligen heremieten die allemaal riepen: ‘Grijp die moordenaar, grijp die moordenaar. ‘
Siddhartha
Ik zou Siddhartha best eens willen kennen
Dat hij gewoon als dakloze, zat in het park
Bodai XVI – ‘De ziel van mijn kom is haar leegte’
De bedelaars zeiden niks maar Bodai, overtuigd van zijn goede antwoord, ziet hoe de zwijgende bedelaars voor hem steeds indrukwekkender worden.
Dana sutra- mag ik overvaren, moet ik dan een cent betalen?
Alle groten der aarde gaven bij voorbaat alles al weg wat ze bezaten vanuit het besef ‘wat werkelijk van jou is kun je niet verliezen’.
Bodai XV – ‘Ik ben geen bedelaar, maar een monnik’
Dreigend komt de baas op hem aflopen. Verbouwereerd loopt Bodai het marktplein op. Dan klinkt er een stem, die zegt: ‘Dat valt niet mee hè, eerwaarde.’
Satori, verlichting
We kennen onze dood voordat we sterven,
een oud einde wat ons vertrouwd voor komt.
