Onze eetclub bestaat al ruim 15 jaar, en de meeste kinderen zijn het huis al uit, maar de eetclub bestaat nog steeds. Laatst werden we op een zondagmiddag uitgenodigd om bij één van ons moussaka te komen eten. Een ander bood aan een soepje te maken, ik bood dus aan om voor een toetje te zorgen. Moussaka is Grieks, dus ik ging zoeken naar een simpel vegan Grieks toetjesrecept, en kwam uit bij de Griekse melktaart. Het leek me een geschikt recept voor begin januari wanneer na de feestdagen iedereen let op suiker, koolhydraten en vet.
Columns
Hoe blus je een veenbrand
Plakkerige gedachten over de afwijzing dringen zich voortdurend aan me op. F*ck!
Het jaar 2025 – dag zeventien – lichtjes
Wat een saaie wintertijd.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Vrijdag Zindag – Autocratische schema’s
Je mag niettemin hopen dat mensen zich in verkiezingstijd hun democratische schema’s zullen herinneren, tegen alle hersenspoeling met autocratische schema’s in. Het democratische basisschema kan in slaap gesust worden, maar ook weer ontwaken. Vrije mensen kunnen slaafs gedrag doorzien en hun algoritmische bubbel doorprikken. De ongelijkheid in de verdeling van welvaart zal zowel binnenlands als internationaal niet oneindig vol te houden zijn. Migranten komen nu al hun gelijkheid opeisen.
Goff – Boeddhisme achterhaald II
Laten we wel wezen, het boeddhisme is een meditatie-praktijk waarvan de initiator heeft gezegd dat je er het best mee ophoudt als je er genoeg van hebt opgestoken om ook zonder verder te kunnen met je leven.
Het jaar 2025 – dag zestien – opa
Mijn Friese opa en Rotterdam.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2025 – dag vijftien – heit
heit en mem
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy dhammazaadjes – Het NU-moment
De sleutel tot bevrijding bevindt zich in ons. In het heden.
Jules – Inspiratie van oude vriendschap
Als Nicolaas Klei is hij onder andere bekend geworden als wijnschrijver. Toen ik hem kende, woonde hij om de hoek van het Concertgebouw en het daarachter gelegen café Welling. Het was in dat café dat ik hem voor het laatst zag, een jaar of twintig geleden. Tussen de middag gezeten aan een tafeltje gunde ik mijzelf een zeldzaam moment van rust. Nico kwam binnen met aan zijn arm zijn vrijwel blinde vader.
Peter – Zondagmiddag, ontnuchterd
Dat ik twee dagen leefde op een dieet van suikerwater en koffie, beviel wel. Ergens had het met een verkwistend uitgavenpatroon te maken, de eerste vier dagen van de week. Dat maak ik als bijstandsgerechtigde wel vaker mee, dus helemaal als een verrassing kwamen de dagen van abstinentie van vast voedsel niet. Er lagen geen religieuze redenen ten grondslag aan de voortijdige vastentijd. Vooral op maandag zijn de boodschappen duur.
Het jaar 2025 – dag veertien – muurverf
De ooievaar en mijn ouders.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2025 – dag dertien – impressies
De papegaai, het Frietpaleis en de winter.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Connie – Kletsen met de dharma
Ik vroeg: ‘Wat is je taak?’. ‘Er zijn’, zei de dharma
Menno – hondje verbranden
De jongens gooien het lijkje op het vuur. Door de hitte bewegen de pootjes. Daar schrikt Menno van, en hij roept “Hij leeft nog.” waarna iedereen hem uitlacht.
Guy – dhammazaadjes – Dhamma is één
‘Dhamma heeft slechts één smaak. De smaak van bevrijding.’
Ardan – De (on)gelukkige boeddhist
Dus waarom dan toch deze identiteitscrisis? Waarom wil ik zo’n rigoureuze stap zetten? Iemand die 18 jaar zen beoefent, en notabene deze zomer ook nog tot zenleraar is geordineerd, zou toch beter moeten weten? Of in zen jargon: beter moeten niet-weten…
De toekomst is aan het realisme
Terwijl u dit leest, heeft het gezever over het vermeende einde van de wereld zo’n beetje zijn hoogtepunt bereikt. Ik geloof persoonlijk geen snars van al die apocalyptische prietpraat. Wel geloof ik in het einde van een wereldbeeld. Ons huidige systeem is simpelweg niet langer houdbaar. Het moet sterven.
Het jaar 2025 – dag tien – pro gastarbeider
Gastarbeiders werden arbeidsmigranten, maar de jacht duurt voort.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Wouter – Pistor’s droom
Hij trekt verder. Steeds verder weg van zijn vertrouwde omgeving. Gesterkt door zijn ervaringen doet hij overal navraag wat de lekkerste hartigheden zijn. Mensen bejegenen hem vriendelijk en wijzen hem uiteenlopende bakkers. Hij proeft veelvuldig. Soms lijkt het dat hij dé heerlijkheid te pakken heeft.
Het jaar 2025 – dag 9 – bosdood
Het vaderschap, de kinderen, de vorst en de kramsvogel.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Nathan – Oog om oog, tand om tand
Boeddha sprak over oorzaak en gevolg: dat je je eigen wereld creëert. Dat het belangrijk is wat je denkt, voelt en doet. Vrede krijg je niet toevallig. Haat verdrijft nimmer haat.
Ludo – Worstelen met Ik
Ik komt alleen op de wereld…
Het jaar 2025 – dag 8 – jeugdherinneringen
Ik kan ze bijna met niemand meer delen, de meeste ervaarders zijn gestorven.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy – dhammazaadjes – Over regeltjes en normeringen
Ondanks dat de vinaya vol staat met regeltjes en normeringen voor de bhikkhu’s en bhikkhuni’s is de leer van de Boeddha niet gebouwd op geboden en verboden. In de Buddhadhamma bestaat er geen obscure, dreigende, eigenzinnige, tirannieke god die verdrijft en straft.
