Voor inzicht in nirvana lijkt training een vereiste om in te zien hoe je lichaam en geest kunt laten vallen. Training moet je niet verwarren met meditatie, meditatie is een onderdeel van je training, al je doen en laten is training, je werk en vrijetijd en ook de tempeldiensten, ceremonies, samu, dood en leven. Er zit geen scheiding tussen, het is allemaal nirvana.
Columns
Het jaar 2024 – dag 305 – leegte
Leegte na drukte. Oorlog en vrede. Mensen en meningen.
Somewhere over de rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Dhammazaadjes – Sankhara’s (P.)
Er bestaat geen equivalent woord in de westerse talen voor het Pali-begrip ‘sankhara’s’. Daarom lijkt het me beter om—nadat het begrip voor de westerse beoefenaar volkomen duidelijk is—de term onvertaald te laten.
Peter – Dertien jaar mededogen in Venray
Terecht zag Michel Foucault dat de omgang met zogenaamde gestoorden of krankzinnigheid tijd- en modegebonden is. Het Middeleeuwse Dolhuys waar de kleinburger op zondag tegen betaling vastgeketende mensen mocht uitlachen en sarren lijkt passé. De realiteit is anders.
Het jaar 2024 – dag304 – raam
Het schip, de mannen en het dikke raam.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Jelle Seidel – Terug naar de bronnen
Je zou kunnen besluiten om gewoon ondergedompeld te blijven in het geheimzinnige, vormloze vrije spel van de werkelijkheid. Dat zou de keuze zijn van een mysticus die helemaal wil opgaan in God of Nirwana – analoog misschien aan de neiging van kunstenaars om zichzelf uit te wissen met alcohol of opiaten. Maar daarmee zou je een belangrijk element van je menselijkheid ontkennen: de behoefte om te spreken en te handelen, om je ervaring met anderen te delen.
Het jaar 2024 – dag 302 – kilheid
De zwijgende boeddhist en Gaza. Het legitieme doden.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Sterven
Iedere zuigeling komt ter wereld om er dood te gaan. Dat klinkt cru, maar zo is het nou eenmaal. Deze aarde is één groot sterfhuis! Mensen, dieren, insecten, planten… alles gaat een keer dood. Je daartegen verzetten is volstrekt zinloos. Als er geen mensen sterven, mogen er uiteindelijk ook geen baby’s meer geboren worden.
Guy – dhammazaadjes – Meditatie op het ‘ik’
‘Een goed onderwezen edele discipel, die dit alles met juist inzicht beschouwt, baalt van fysieke vorm; baalt van gewaarwordingen/gevoelens; baalt van percepties; baalt van sankhara’s; baalt van bewustzijn. Doordat hij ervan baalt, wordt hij passieloos. Doordat hij passieloos is, wordt [zijn geest] bevrijd. Doordat zijn geest bevrijd is, is er de kennis dat zijn geest bevrijd is.’
Jasper Schaaf – Rechtvaardig? Geef de Palestijnen hun grond terug
‘Men denkt soms dat pas bij de beëindiging van de Tweede Wereldoorlog het conflict tussen Joden en Palestijnen ontstond. Dat klopt niet. In 1896 schreef Theodor Herzl het boek ‘Der Judenstaat’ waarmee hij een grondslag legt voor de zionistische ideologie. Mede vanwege de vele Jodenvervolgingen pleit hij voor een exclusief eigen Joodse staat.’
Ardan – Wie ben ik eigenlijk?
“Een ware vrouw/man, zonder rang, stand naam, leeftijd, gaat vrijuit in en uit door de poorten van de zintuigen”. Dat is een koan waar ik, in het zencentrum de Noorder Poort (waar ik train) vaak mee gezeten heb. Een fantastisch mooie koan vind ik. Want het zegt iets over waar we onze identiteit aan koppelen. Het zegt iets over dat idee van: Ik ben…
B’eter: Pasta met paddenstoelen en aubergine
Dit is een recept uit de Zilveren Lepel, Il Cucchiaio d’Argento in het Italiaans, een klassiek kookboek dat al sinds halverwege de vorige eeuw bestaat en dat in menige Italiaanse keuken te vinden is. Maar het boek is ook al heel wat jaren internationaal doorgebroken, en vertaald in vele talen. Er zijn inmiddels verschillende thema-Zilveren Lepels, zoals over chocolade, over bakken, over vlees, en uiteraard over pasta. Sinds enkele jaren is er zelfs een vegetarische Zilveren Lepel.
Het jaar 2024 – dag 299 – hoektothaak
Toevlucht tot de Boeddha, dharma en…eh sangha.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Nathan – Is mijn wereld in oorlog?
Naties en de georganiseerde godsdiensten geloven in de massa. Hoe meer stemmen en gelovigen des te beter. Het gaat hen dan niet om kwaliteit maar kwantiteit, lijkt mij. Macht heeft mogelijk de sterkste aantrekkingskracht in de wereld, in het leven van de wereldse mens.
VrijdagZindag – lichte jeuk
Curieus: de laatste tijd is mijn werelddeel opgeschoven van het centrum van de wereld naar de marge, van de hoofdrol naar een bijrol. Europa is de tovenaarsleerling die wereldwijd een kunstje uithaalde, en nu niet goed raad weet met wat hij heeft aangericht.
Taigu – Westers boeddhisme is toekomstloos anti-westers
Westers boeddhisme is pas boeddhisme als het in verbinding met de eigen tijd in rook is opgegaan, getransformeerd in iets anders.
Het jaar 2024 – dag 298 – smetvrij
Laat ebben, laat vloeien…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Ujukarin – Leefstijl en de-Dharma-doorleven
In Azië is er traditioneel een duidelijke rolverdeling: pijdragers (M/V) doen het ‘echte’ werk voor de Dharma, de gewone familiemensen steunen hen met eten en geld. In het Westen is er ook iets van een taakverdeling: je hebt fulltimers (met of zonder pij) en je hebt de ‘gewone’ studenten met baan-in-de-wereld en vaak familie. Hoe is de verhouding tussen die twee nu, en wat is de ideale situatie? Misschien komt het allemaal terug op een oud Bijbels principe: “Er is voor alle dingen een moment en voor alle dingen onder de hemel is er een tijd”?
Boeddhistische doeners en denkers – de serie 75 –
Dat ik denk dat er een gerede kans is dat ik in dit leven verlichting bereik, maakt mij dat boeddhist?
Het jaar 2024 – dag 297 – opstijgen
Opstijgen en neerdalen – het verraad.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy – dhammazaadjes – De Mahakala-grot in het Dungeshwari-gebergte
Ik tracht me voor te stellen hoe, op deze plaats, 2.600 jaar geleden, de toekomstige Boeddha probeerde tot Zelfrealisatie te komen. Zijn trial & error-methode maakt hem in mijn ogen slechts groter: voor jezelf zien, vanuit je eigen ervaring, wat werkt en wat niet, is uiteindelijk waar het bij meditatie allemaal om draait. Hier mediteerde geen god, maar een mens zoals ik. In het specifieke geval van Siddhattha: een Groot Mens. Een Mahapurisa.
Peter – Een pleidooi voor cynisme
De bijnaam voor de oude cynici luidde „honden”. Onbekend is waar die Geuzennaam precies vandaan komt, maar ik vind het een goeie. Zelf ben ik ook een soort hond. Ik snuffel overal rond, ben afhankelijk van bedeling en sommige mensen denken me te kunnen imponeren door me afgekloven botten toe te werpen of me wortels voor de neus te houden (om die op het laatste moment weer terug te trekken).
Het jaar 2024 – dag 296 – altruïsme
Altruïsme en het wij en zij.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Zen en de kunst van het Solex onderhoud
In het grijze verleden heb ik ooit een boek van ene meneer Pirsig gelezen, “Zen en de kunst van het motoronderhoud”. Daarin staat dat je met aandacht en concentratie aan je motor moet sleutelen en dat je goed naar haar gekuch en geronk moet luisteren. Dit neem ik ter harte en met aandacht en concentratie is de schuur tot een heus bromfiets herstellingsoord getransformeerd
