Ieder mag zeggen wat hij of zij wil, en dus mag ik zeggen dat ik vind dat de discussie naar aanleiding van een aantal recent opgekomen thema’s een punt heeft bereikt waar we misschien de balans eens moeten opmaken. ‘Back to basics’: ieder zijn eigen rol.
Columns
Onrust in domineesland, een parabel over ideaal en werkelijkheid, speciaal voor boeddhisten
Onderwijl gingen de gelovigen in overgrote meerderheid door met deelnemen aan diensten volgens eigen gewoontes, tot heil van de wereld. Zoals het hoort. Gelukkig maar.
Rottig bolletje
De avondzit is het allerergste. Die van half acht tot negen. Lopend naar de zendo besluit ik vriendschap te sluiten met het rottige, grijze bolletje anders ga ik dit niet volhouden.
Robert Keurntjes: Het nieuws deze week – 2013511
We willen hoop koesteren, je geeft ze niet op voor je het zeker weet. En ook je hoop wil je niet opgeven tot je zeker weet dat er niks meer te hopen valt. Na de hoop rest er immers alleen nog verslagenheid.
Shoot! #2: Occupy the present moment!
Ik heb leuk werk en ben gelukkig. Toch heb ik af en toe het verlangen om alvast met pensioen te gaan. Niet omdat ik niet wil werken, maar omdat ik alles graag in mijn eigen tempo zou willen doen. Hoe ga ik daar mee om?
De dharma die door ons heen vloeit
Ik ben in de windtunnel van het boeddhisme terechtgekomen via zen en word in vele richtingen rond geblazen, al is het misschien beter te zeggen: de dharma blaast op vele manieren door de skandha’s heen waar ik mijn continu-veranderlijke ‘zelf’ mee associeer.
Robert Keurntjes: Het nieuws deze week – 2013504
Strijd en oorlog kennen uiteindelijk geen winnaar maar alleen verliezers. Vandaag herdenken we de slachtoffers van de tweede wereld oorlog. Nadat vorig jaar het comité 4 en 5 mei een poging waagde om een voormalig SS-er ook te herdenken slaan ze nu door naar de andere kant, we mogen dit jaar geen Duitsers herdenken. Alle Duitsers zijn weer gewoon dader.
Een nieuwe koning
Het koningsfeest is geen louter sociaal gebeuren, maar ook een dieper spiritueel proces van eenwording van een volk, waarbij vooral gastvrijheid van het hart een belangrijke waarde is.
Robert Keurntjes: Het nieuws deze week – 2013427
Soms ben ik blij dat ik niet hoef te bepalen wat wijs is, maar machteloos geconfronteerd worden met de beelden is ook niet alles. Maar wat kan ik anders doen dan met pijn in mijn hart toekijken?
Noblesse oblige
Ik wist even niet wat ik ermee aan moest, met al die meningen rond Rients Ritkes. Daar blijf ik buiten, nam ik me voor. Buiten de zich heftig ontwikkelende discussie rond een, blijkbaar zelfverklaard, zenmeester.
Het Pad is het Resultaat
Een vraag die mij met enige regelmaat gesteld wordt is wat mijn eigen staat van bevrijding is.
De Boeddha als kompas
Veel van wat we tegenwoordig in ons deel van de wereld aantreffen als boeddhisme drijft meer op de hoop van onze cultuur dan op de leer van de Boeddha. Volg het spoor terug naar de Boeddha en je vindt een kompas dat goed uit kan komen op je weg.
Robert Keurntjes: Het nieuws deze week
Zo af en toe werd in de discussie (over Ritskes) ook de maandelijkse bijdrage genoemd voor de lerarenopleiding van Zen.nl. Een flink bedrag, maar een jarenlang verblijf in een klooster is ook een behoorlijk offer met een financiële kant.
Marloes Lasker – Ik wil geweld gebruiken
‘Weet je, ik denk dat ook dit weer voortkomt uit dat ijzersterke verlangen. Dat ontzettende wilskrachtige, maar ook zo subtiele (want niet altijd even makkelijk te herkennen) verlangen. Om de waarheid te kennen, om de waarheid te bezitten. Iets in mij is bereid daarvoor geweld te gebruiken. Liever nog dan de machteloosheid aangaan, die mij vertelt dat ik altijd net naast de waarheid grijp, mijn hele leven lang.’
Een feest der herkenning waardoor je meteen de weg kwijt bent
Is niet-weten niet gewoon: erkennen dat je hier geen weet van hebt? En verder gaan op je weg met de coördinaten en de instrumenten die de contingentie je aanreikt, waaronder jouw voorstelling van wat ‘het’ boeddhisme te bieden heeft?
Wat is er eigenlijk mis met maakbaarheid?
Is het ook niet mijn eigen ervaring dat de beoefening ten gunste van aanvaarding, openheid en vertrouwen en dus het loslaten van gehechtheden, positieve effecten heeft, zowel voor anderen als voor mezelf?
In eerbied voor allen die reeds ontwaakt zijn
Wat ze me geleerd hebben is dat ik aanvaard was zoals ik was. Ze hebben mij dat geleerd, niet door allerlei bijzondere praktijken, maar door mij te aanvaarden zoals ik was, vol wanhoop, verdriet, angst, wroeging, veroordeling, zelfverwijt, vervreemd van mezelf.
Digitalisering van de mens
De crisis krijgt angstwekkende vormen en er ontstaat paniekvoetbal in het beleid. Men denkt vaak de problemen gemakkelijker te kunnen oplossen door te bezuinigen, door mensen te ontslaan, door efficiënter te werken.
Voelend aanwezig zijn binnen zen
`Woorden zeggen vaak niet wat ik bedoel!` Het lichaam weet meer. Het is focusing als vaardigheid die ons binnen zenmeditatie kan helpen duiding te geven aan wat het lichaam weet.’
Shoot! #1: Hoe raak ik verslaafd aan mediteren?
Zou meditatie, net als chocola, een natuurlijke behoefte moeten zijn? Diep weggestopt in een Duits retraite oord, waar ik verder niets te doen heb, mediteer ik vanzelf een eind weg. Maar eenmaal terug thuis komt het er niet van. Zal ik het voorlopig dan maar gewoon laten zitten?
Rupsen en tomatenpuree
Het riep bij mij de vraag op: wat beoefen ik eigenlijk als ik op mijn kussen zit? Concentreer ik me ergens op? Niet echt. Niet eens op mijn ademhaling. Ik zit gewoon.
Solidair met de vragende underdog
Op het internet was ik er pas getuige van hoe de onschuld weer eens het onderspit dolf tegen het gelijk van degenen die het allemaal zeker menen te weten. In een Engelstalige discussiegroep over zenboeddhisme op Facebook vertelde iemand dat hij wat in de Pali Canon had zitten neuzen. Hij stelde de vraag welke rol er binnen zen eigenlijk is weggelegd voor het woord van de Boeddha.
Een zelfgenoegzaam, vrijblijvend iets-isme
Voor nu is er een extra inspanning nodig om te laten zien hoe je met boeddhisme de ‘eendimensionale mens’ uit de kluisters van zijn onwetendheid kunt losmaken.
Een ziek geldsysteem kan zichzelf niet genezen. Alleen mensen kunnen dat.
Niemand kan ontkennen dat we in een diepe crisis zitten en dat er iets moet gebeuren.
