Heel vroeg in de ochtend als het nog stil is, denk ik na over mijn beweegredenen en komt deze vraag in mij op: ‘Je bent de wereld ontvlucht en dwaalt rond in bergen en bossen en dat alles om je hart te oefenen en de Weg te volgen?
Columns
Hojoki – aantekeningen uit mijn kluizenaarshut (II)
De Hojoki is geen historisch werk, hoewel het een ooggetuigenverslag lijkt. Het is een literair geschrift met een boeddhistische inslag. Kamo no Chomei schrijft over de vergankelijkheid der dingen, het lijden dat hiermee gepaard en hoe je je mogelijk kunt bevrijden van dit lijden.
De spreuk
Daarom beoefen ik zen. Om in de diepte van mijn denken te duiken en mijn gedachten te leren kennen die gaan over ‘ik versus ander’. Om de werkelijkheid daarvan te toetsen in de niet-dualiteit.
Hojoki – aantekeningen uit mijn kluizenaarshut (I)
Kamo no Chomei leefde van omstreeks 1155-1216. Over zijn leven is weinig bekend en wat we weten is deels oncontroleerbaar. Hij zou de tweede zoon zijn van een belangrijk Shinto-priester in de toenmalige hoofdstad van Japan, Kyoto.
‘In godsnaam, laat me erin…’
Het zweet druipt boeddhistisch leraar Hannes de Graaf in de nek. Verdomme, waar is dat pand toch? In de verte hoort hij roepen. “Hannes, meester, oh Grote, waar ben je?” Ze zitten hem op de hielen, zijn discipelen.
‘Ik ben het die schiet en ik ben geschokt dat ik dat ben’
De overwinning van Boeddha op de demonen kwam tot stand door het gevecht te ontkennen. Door de illusie die de geest voorspiegelt te doorgronden vindt een ontmoeting met je werkelijke natuur plaats. Het gevecht, zoals Daiun Roshi dit suggereert is een instandhouding van samsara. Waar ik als concertganger doodgeschoten word door het gevecht te ontkennen.
Het einde van de regenretraite in Engeland
Zowel in Azië als op de Britse eilanden loopt voor boeddhistische monniken rond deze tijd in november de vassa-retraite (regenretraite) af.
Empathie of mededogen?
Paul Bloom, een psycholoog, is een boek aan het schrijven over empathie. Hij praat er honderduit over in interviews en op YouTube: hij is er tegen.
Boeddhistisch integriteitsbeleid in het transparantietijdperk
Jules Prast: ‘Dus, heer voorzitter van de Boeddhistische Unie Nederland, geachte sanghaleraren, er is nog meer werk aan de winkel dan de websites alleen te voorzien van een link naar het Meldpunt BG.’
Kluizenaar of pelgrim?
Wat kenmerkt volgens mij de ware kluizenaar of pelgrim? Beide hopen mijns inziens op hetzelfde: het vroeg of laat mogen ervaren wat nu eigenlijk de essentie is van de realiteit waarin én waaruit alles is wat het is, de eigen persoon incluis. Om die ervaring op te kunnen doen, gaan zij vrijwillig door een proces.
Woordkunst
Met Muso Soseki was het liefde op het eerste gezicht. Zijn heldere en simpele (natuur)beschrijvingen, zijn verwijzingen naar de oorspronkelijke leegheid – die wat mij betreft voelbaar aanwezig is in veel van zijn gedichten – van ons bestaan, doen me oplichten en herinneren aan een andere geliefde dichter–zenmonnik–kluizenaar: Ryokan.
Kind in nood
Als we de cijfers mogen geloven lopen momenteel drie van de vijf huwelijken uit op een scheiding, heel vaak een vechtscheiding, waar de kinderen het slachtoffer van zijn.
Misstap, Dharma en democratie
Je vastbijten in het oordeel dat het fout is wat Nico gedaan heeft, lost niets op.
Schreeuwers
Schreeuwers tegen de komst van vluchtelingen ontlenen hun gelijk aan hun stemvolume en hun spreekkoren. Maar dat is niet eens het voornaamste probleem. Wat het meest schokt, is de manier waarop kernwaarden als gastvrijheid en medemenselijkheid ontkend worden.
Kwetsbaar
Is kwetsbaarheid een deugd of een handicap?
Bloem, onkruid en ruimte
Rigpacentrum, zaterdag. ‘Evenmin maak ik me erg druk over de vraag of het boeddhisme zich precies conform de tradities ontwikkelt in Nederland. Wel vind ik belangrijk dàt er sprake is van ontwikkeling.’
Bodhisattva & Bodhisatta
Een lettertje, maar al eeuwen een meningsverschil?
Cultuurbarometer
‘In wat voor tijd leven we?’. We raadplegen de barometer van cultuur en samenleving.
Er zijn mensen die niet bestaan
Hoe zou een kind het beleven als het geacht wordt niet te bestaan? Daarmee wordt het de fundamentele bron van de menselijke waardering ontnomen.
Low budget
En dan schrijf ik terug dat ik in het hele verband dat ene zinnetje niet vat: “Er is al genoeg lijden…” Wat bedoel je daarmee, Harry?
Wat nooit overgaat
Enige tijd geleden, na een lezing over de klimaatproblematiek, sloot Matthieu Ricard zijn verhaal uitdagend af met: ‘Er is een geheime mantra die ik van mijn leraar geleerd heb. Ik weet zelfs niet of ik wel de toelating heb om hem door te geven: “Ik kom niets tekort”. ’
Het vallen van de blaadjes
De herfst zet als geen ander seizoen aan tot contemplatie. Terwijl de bladeren vallen, en de winter nog moet komen, verschijnen de knoppen al waarin de lente sluimert. Ik zag daar als kind al de metafoor in voor het hele leven.
Ryokan – Grote Dwaas
Ryokan was een boeddhistische zen monnik, maar hij verliet het klooster en leefde een groot deel van zijn leven als kluizenaar. Hij bedelde om eten en woonde in een kleine hut.
Prins Charles als Judas-‘ik ken u niet, meester’
Wij, de lager geklasseerde boeddhisten, zullen nooit het ware verhaal te horen krijgen. Zijn die artsen aangestuurd door de CIA, FBI of de Britse MI5 of MI6, het Vaticaan, de AIVD, om de hoge monnik het zwijgen op te leggen?























