Soms ben ik blij dat ik niet hoef te bepalen wat wijs is, maar machteloos geconfronteerd worden met de beelden is ook niet alles. Maar wat kan ik anders doen dan met pijn in mijn hart toekijken?
Columns
Noblesse oblige
Ik wist even niet wat ik ermee aan moest, met al die meningen rond Rients Ritkes. Daar blijf ik buiten, nam ik me voor. Buiten de zich heftig ontwikkelende discussie rond een, blijkbaar zelfverklaard, zenmeester.
Het Pad is het Resultaat
Een vraag die mij met enige regelmaat gesteld wordt is wat mijn eigen staat van bevrijding is.
Leve de leegte? Of juist niet?
De Boeddha zei: “Onze ervaring is niet zelf.” Maar naarmate je meer de leegte van alle verschijnselen gaat benadrukken, effen je ook de weg om de reikwijdte van het zelf steeds verder op te rekken. “De ander is even leeg als ik, dus ik ben daarin verbonden met de ander, wat zeg ik, met al het andere!”
De Boeddha als kompas
Veel van wat we tegenwoordig in ons deel van de wereld aantreffen als boeddhisme drijft meer op de hoop van onze cultuur dan op de leer van de Boeddha. Volg het spoor terug naar de Boeddha en je vindt een kompas dat goed uit kan komen op je weg.
Robert Keurntjes: Het nieuws deze week
Zo af en toe werd in de discussie (over Ritskes) ook de maandelijkse bijdrage genoemd voor de lerarenopleiding van Zen.nl. Een flink bedrag, maar een jarenlang verblijf in een klooster is ook een behoorlijk offer met een financiële kant.
Marloes Lasker – Ik wil geweld gebruiken
‘Weet je, ik denk dat ook dit weer voortkomt uit dat ijzersterke verlangen. Dat ontzettende wilskrachtige, maar ook zo subtiele (want niet altijd even makkelijk te herkennen) verlangen. Om de waarheid te kennen, om de waarheid te bezitten. Iets in mij is bereid daarvoor geweld te gebruiken. Liever nog dan de machteloosheid aangaan, die mij vertelt dat ik altijd net naast de waarheid grijp, mijn hele leven lang.’
Een feest der herkenning waardoor je meteen de weg kwijt bent
Is niet-weten niet gewoon: erkennen dat je hier geen weet van hebt? En verder gaan op je weg met de coördinaten en de instrumenten die de contingentie je aanreikt, waaronder jouw voorstelling van wat ‘het’ boeddhisme te bieden heeft?
Wat is er eigenlijk mis met maakbaarheid?
Is het ook niet mijn eigen ervaring dat de beoefening ten gunste van aanvaarding, openheid en vertrouwen en dus het loslaten van gehechtheden, positieve effecten heeft, zowel voor anderen als voor mezelf?
De anti-consensusboeddhist
Hoe meer ik in de Pali Canon lees, des te meer groeit de twijfel. Het boeddhisme van de Boeddha is niet het boeddhisme van ná de Boeddha.
In eerbied voor allen die reeds ontwaakt zijn
Wat ze me geleerd hebben is dat ik aanvaard was zoals ik was. Ze hebben mij dat geleerd, niet door allerlei bijzondere praktijken, maar door mij te aanvaarden zoals ik was, vol wanhoop, verdriet, angst, wroeging, veroordeling, zelfverwijt, vervreemd van mezelf.
Digitalisering van de mens
De crisis krijgt angstwekkende vormen en er ontstaat paniekvoetbal in het beleid. Men denkt vaak de problemen gemakkelijker te kunnen oplossen door te bezuinigen, door mensen te ontslaan, door efficiënter te werken.
Voelend aanwezig zijn binnen zen
`Woorden zeggen vaak niet wat ik bedoel!` Het lichaam weet meer. Het is focusing als vaardigheid die ons binnen zenmeditatie kan helpen duiding te geven aan wat het lichaam weet.’
Een boeddhistische maatschappijvisie?
Een ander soort bodhisattva leeft tussen ons in. Het zijn de onbaatzuchtige mensen die zich, al dan niet vanuit een boeddhistische overtuiging, geheel inzetten voor hun omgeving. Die niet blijven zitten op de mat, maar zich zo nodig zonder vrees tegen bestaande maatschappelijke verhoudingen in bewegen.
Shoot! #1: Hoe raak ik verslaafd aan mediteren?
Zou meditatie, net als chocola, een natuurlijke behoefte moeten zijn? Diep weggestopt in een Duits retraite oord, waar ik verder niets te doen heb, mediteer ik vanzelf een eind weg. Maar eenmaal terug thuis komt het er niet van. Zal ik het voorlopig dan maar gewoon laten zitten?
Buddhavacana: Dhananjani-Sutta
Uposatha 27 maart 2013 Evam me suttam, aldus heb ik gehoord… In de Dhananjani-Sutta (MN 97)((Alle teksten van de suttas: de Breet & Janssen Asoka)) komen twee thema’s aan bod. Eerst vermaant Sariputta [een vooraanstaande leerling van de Boeddha] de brahmaan Dhananjani omdat deze probeert zijn nalatigheid bij het beoefenen van de Leer goed te praten door […]
Over najaarsoverstromingen, poelkikkers en libellen
Je kan met redeneren, met woorden, nooit het mysterie van het leven ontcijferen. Je kunt er over praten, omschrijvingen geven. Maar het eindeloze van een Boeddha, zonder grenzen, zonder beperkingen, kan je nooit door woorden leren; je moet het ervaren. Doordringen in het mysterie kan je enkel door stil te worden. Zoals de riviergod stil werd bij het zien van de oceaan en in die oceaan ervoer wat oneindigheid is.
De waarde van lijden en van machteloos staan
Een van de grootste zegeningen van mijn ziekte op het geestelijk pad is dat ze me heeft leren lijden. Of, als ze me het niet heeft geleerd, dat ze me ertoe dwingt.
Rupsen en tomatenpuree
Het riep bij mij de vraag op: wat beoefen ik eigenlijk als ik op mijn kussen zit? Concentreer ik me ergens op? Niet echt. Niet eens op mijn ademhaling. Ik zit gewoon.
Solidair met de vragende underdog
Op het internet was ik er pas getuige van hoe de onschuld weer eens het onderspit dolf tegen het gelijk van degenen die het allemaal zeker menen te weten. In een Engelstalige discussiegroep over zenboeddhisme op Facebook vertelde iemand dat hij wat in de Pali Canon had zitten neuzen. Hij stelde de vraag welke rol er binnen zen eigenlijk is weggelegd voor het woord van de Boeddha.
Een zelfgenoegzaam, vrijblijvend iets-isme
Voor nu is er een extra inspanning nodig om te laten zien hoe je met boeddhisme de ‘eendimensionale mens’ uit de kluisters van zijn onwetendheid kunt losmaken.
Een ziek geldsysteem kan zichzelf niet genezen. Alleen mensen kunnen dat.
Niemand kan ontkennen dat we in een diepe crisis zitten en dat er iets moet gebeuren.
De opvolger van Buddhaghosa XII
In niet helemaal vlekkeloos Engels hief hij de Hartsutra aan, gevolgd door het lied van Kwan Yin. “Beste mensen,” begon hij daarna, “welke taal je ook spreekt, alle woorden betekenen hetzelfde. Onze taak is alles te verstaan. Dat is het.”
Plofkipcartoon 4 – in zes weken van Tok naar Tokkie – Benjamin Kikkert
Wakker Dier voert actie tegen Albert Heijn en Jumbo om de plofkip uit de schappen te weren. Zevenenveertig cartoonisten helpen een handje.
