Dan komt oma. Ze pakt de teil op, en gaat ermee de trap op, naar de keuken boven. Menno volgt haar. Een voor één haalt oma de alen uit de teil, legt de vissen op een houten snijplank en snijdt ze de kop af. Tot Menno ’s stomme verbazing lijken de van elkaar losgesneden koppen en lijven afzonderlijk voort te leven. De bekjes blijven open en dicht gaan, net als de kieuwen, en de lange lijven kronkelen gewoon door.
Columns
Jules – Hij die zonder zonde is
Terwijl de regering-Netanyahu een tweestatenoplossing verder onmogelijk heeft proberen te maken dan ooit, gaat de strijd voor de Palestijnse zaak door met tot dusver op deze schaal niet vertoonde middelen. Reservisten van het Israëlische leger moeten als dieven in de nacht hun vakantieadres verlaten, omdat een Belgische stichting ze als verdachten van schending van het oorlogsrecht wil laten vervolgen.
Guy – dhammazaadjes – De leeuwenroep van de Boeddha (P. sihanada)
De leeuwenbrul (P. sihanada) is een metafoor om aan te duiden dat de Boeddha een claim legt op de spirituele heerschappij, naar analogie met de suprematie van de leeuw op de heerschappij in het dierenrijk.
Sodis – de virtuele denkster – de serie 511
life as a lifeboat
B’eter Galatopita: Griekse melktaart
Onze eetclub bestaat al ruim 15 jaar, en de meeste kinderen zijn het huis al uit, maar de eetclub bestaat nog steeds. Laatst werden we op een zondagmiddag uitgenodigd om bij één van ons moussaka te komen eten. Een ander bood aan een soepje te maken, ik bood dus aan om voor een toetje te zorgen. Moussaka is Grieks, dus ik ging zoeken naar een simpel vegan Grieks toetjesrecept, en kwam uit bij de Griekse melktaart. Het leek me een geschikt recept voor begin januari wanneer na de feestdagen iedereen let op suiker, koolhydraten en vet.
Hoe blus je een veenbrand
Plakkerige gedachten over de afwijzing dringen zich voortdurend aan me op. F*ck!
Het jaar 2025 – dag zeventien – lichtjes
Wat een saaie wintertijd.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Vrijdag Zindag – Autocratische schema’s
Je mag niettemin hopen dat mensen zich in verkiezingstijd hun democratische schema’s zullen herinneren, tegen alle hersenspoeling met autocratische schema’s in. Het democratische basisschema kan in slaap gesust worden, maar ook weer ontwaken. Vrije mensen kunnen slaafs gedrag doorzien en hun algoritmische bubbel doorprikken. De ongelijkheid in de verdeling van welvaart zal zowel binnenlands als internationaal niet oneindig vol te houden zijn. Migranten komen nu al hun gelijkheid opeisen.
Goff – Boeddhisme achterhaald II
Laten we wel wezen, het boeddhisme is een meditatie-praktijk waarvan de initiator heeft gezegd dat je er het best mee ophoudt als je er genoeg van hebt opgestoken om ook zonder verder te kunnen met je leven.
Het jaar 2025 – dag zestien – opa
Mijn Friese opa en Rotterdam.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2025 – dag vijftien – heit
heit en mem
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy dhammazaadjes – Het NU-moment
De sleutel tot bevrijding bevindt zich in ons. In het heden.
Jules – Inspiratie van oude vriendschap
Als Nicolaas Klei is hij onder andere bekend geworden als wijnschrijver. Toen ik hem kende, woonde hij om de hoek van het Concertgebouw en het daarachter gelegen café Welling. Het was in dat café dat ik hem voor het laatst zag, een jaar of twintig geleden. Tussen de middag gezeten aan een tafeltje gunde ik mijzelf een zeldzaam moment van rust. Nico kwam binnen met aan zijn arm zijn vrijwel blinde vader.
Peter – Zondagmiddag, ontnuchterd
Dat ik twee dagen leefde op een dieet van suikerwater en koffie, beviel wel. Ergens had het met een verkwistend uitgavenpatroon te maken, de eerste vier dagen van de week. Dat maak ik als bijstandsgerechtigde wel vaker mee, dus helemaal als een verrassing kwamen de dagen van abstinentie van vast voedsel niet. Er lagen geen religieuze redenen ten grondslag aan de voortijdige vastentijd. Vooral op maandag zijn de boodschappen duur.
Het jaar 2025 – dag veertien – muurverf
De ooievaar en mijn ouders.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2025 – dag dertien – impressies
De papegaai, het Frietpaleis en de winter.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Connie – Kletsen met de dharma
Ik vroeg: ‘Wat is je taak?’. ‘Er zijn’, zei de dharma
Menno – hondje verbranden
De jongens gooien het lijkje op het vuur. Door de hitte bewegen de pootjes. Daar schrikt Menno van, en hij roept “Hij leeft nog.” waarna iedereen hem uitlacht.
Guy – dhammazaadjes – Dhamma is één
‘Dhamma heeft slechts één smaak. De smaak van bevrijding.’
Ardan – De (on)gelukkige boeddhist
Dus waarom dan toch deze identiteitscrisis? Waarom wil ik zo’n rigoureuze stap zetten? Iemand die 18 jaar zen beoefent, en notabene deze zomer ook nog tot zenleraar is geordineerd, zou toch beter moeten weten? Of in zen jargon: beter moeten niet-weten…
De toekomst is aan het realisme
Terwijl u dit leest, heeft het gezever over het vermeende einde van de wereld zo’n beetje zijn hoogtepunt bereikt. Ik geloof persoonlijk geen snars van al die apocalyptische prietpraat. Wel geloof ik in het einde van een wereldbeeld. Ons huidige systeem is simpelweg niet langer houdbaar. Het moet sterven.
Het jaar 2025 – dag tien – pro gastarbeider
Gastarbeiders werden arbeidsmigranten, maar de jacht duurt voort.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Wouter – Pistor’s droom
Hij trekt verder. Steeds verder weg van zijn vertrouwde omgeving. Gesterkt door zijn ervaringen doet hij overal navraag wat de lekkerste hartigheden zijn. Mensen bejegenen hem vriendelijk en wijzen hem uiteenlopende bakkers. Hij proeft veelvuldig. Soms lijkt het dat hij dé heerlijkheid te pakken heeft.
Het jaar 2025 – dag 9 – bosdood
Het vaderschap, de kinderen, de vorst en de kramsvogel.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
