Soldaat van Oranje of marionet.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Columns
Guy – dhammazaadjes – Stilte
Stilte veroorlooft je om opmerkzaam én gelijkmoedig te zijn. Op elk moment. Het laat je de volheid ervaren van het heden. Experiëntieel. In geborgenheid. Op je matje. Zo kan je de werkelijkheid ontwaren zoals ze is. Zoals ze wérkelijk is. Niet zoals je droomt dat ze is. Of net niet is.
De buste van Schopenhauer
In Schopenhauers tijd, de 19e eeuw, waren nog niet veel boeddhistische- en Hindoeïstische teksten in het Duits, Latijn of Grieks vertaald. Uit wel vertaalde fragmenten van boeddhistische schriftgeleerden stak de jonge Arthur op dat leven lijden is.
Het jaar 2024 – dag 184 – razziamonument
De razzia, de Maas, de stilte en het muurtje.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Eén stap voorwaarts
Oké, er is niets om doorheen te breken, waarom zou ik iets doen?
Dit is het omarmen en vastgrijpen van niet(s) doen .
Dit is het ego vastklampen, een begrip of besef van Ik hoef niks te doen vastpakken.
Het jaar 2024 – dag 183 – verdriet
De slavernij en de toekomst.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy – dhammazaadjes – In stilte bevindt zich de ware transcendentie
Net zoals de maan slechts gereflecteerd wordt in een rimpelloze vijver, zo ook heeft transcendentie nood aan stilte. Stilte is nederig; is niet van deze wereld.
B’eter: Simpele wrap-pizza’s voor vrijdag restjesdag
Vrijdag is bij ons vaak restjesdag. Toen het vanavond bijna etenstijd was, keek ik rond in kast en koelkast op zoek naar over datum producten. We vonden een pak wraps dat al enkele weken over datum was. Hoogste tijd om die op te maken. Ze kwamen glansrijk door de kijk & ruik & proef test
Maan
…
Het jaar 2024 dag 180 -afvalligen
Boeddhisme is niet saai, wat had ik een plezier met mijn sanghagenoten.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
VrijdagZindag – Taalvelden
Ook de politiek kent taalvelden. Elke partij onderscheidt zich zo. Ooit was er een zogeheten parlementair taalgebruik: correct, beleefd, gedeeld, diplomatiek. Nu populisme zich breed maakt, is de onparlementaire omgangsvorm op weg naar normalisering. In de kennismakingsgesprekken goochelden beoogde PVV-ministers met complottermen uit hun werkelijkheid, zoals omvolking. Ze wilden van racisme naar demografie. Andere rol, ander taalveld, beweerden ze eigenlijk.
Ontwaak Nu
De Boeddha wilde geen autoriteit voor ons zijn. Hij predikte geen boeddhisme. Hij riep niet op tot een of ander geloof. Hij ontwaakte, juist door aan alles en iedereen te twijfelen, inclusief zichzelf. Daarom riep hij op tot onderzoek. De waarheid werkt. Maar onze overtuigingen zijn ons vertrouwd, geven ons zekerheid maar een valse zekerheid. Omdat een overtuiging niet waar en objectief is. Misschien maakt dat je niet uit, als je je maar goed voelt met jezelf en anderen. En daar had dus de Boeddha lak aan, want anders had hij nooit zijn gezin verlaten en later de Indiase yoga leraren in het woud. Een overdenking van Nathan Rozenhart.
Het jaar 2024 – dag 179 – nuttiglawaai
De gekoelde geest.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De vijf machten
De vijf machten zijn geloof, energie, oplettendheid, concentratie en inzicht of wijsheid. We spreken echter eerst van vermogens, voordat we van machten kunnen spreken. Thich Nhat Hanh vergelijkt deze machten met de werking van een krachtcentrale.
Het jaar 2024 – dag 178 – spionage
Spion of vrijheid.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De lege kamer
Jarenlang in een lege kamer kan een mens tot wanhoop, wrok of waanzin brengen. Maar op de een of andere manier is Nelson Mandela er in geslaagd met die leegte te leven. Ik vermoed dat die uiterlijke leegte hem naar zijn innerlijke leegte gevoerd heeft; dat hij die onder ogen heeft durven zien en vervolgens ontdekt heeft dat die leegte niet een beangstigend zwart gat is maar ruimte waar Liefde gedijen kan. Of nog gekker: dat het niets nodig is voor de beweging van Liefde.
Guy dhammazaadjes – Dhamma is zonder referentiepunten
Dhamma kent geen referentiepunten. Referentiepunten creëren dualiteit.
Het altaartje van de tussengod
Ik wil de heuvels in, maar T. vindt dat niet OK. Beren, slangen, wilde varkens. Ze bedoelt dat ze schrik heeft van de kami, de geesten die daar huizen. Ik ga toch. Stuit op een open plek in het bos met een shintoschrijntje, opgedragen aan de plaatselijke bosgeest. Een duistere plek.
Het jaar 2024 – dag 177 – zilverenduim
Hoop in een lastige wereld.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De drie biggetjes van het ego
Veranderlijkheid maakt ons bang, niets blijft zoals het is. Onze angst is de wolf. De boze wereld die onze huisjes niet alleen omver kan blazen maar subtiel langs onze kieren en constructiefoutjes kan binnendringen. Onze geest bezweert pijn en angst met opvattingen en oplossingen die we aandikken tot ze solide lijken als steen. Daardoor staat er een muur tussen ons en de naakte realiteit. Achter de muur is het veilig maar ook eenzaam, vervreemdend. We voelen vaag aan dat er iets niet klopt. De breuk in onze geest isoleert ons van de stromende natuur. En ons isolement maakt ons opnieuw bang. De wolf sluipt niet alleen buiten rond maar zit in ons en huilt in onze dromen.
‘Trouwen kan altijd nog’
Tot 1956 moesten getrouwde vrouwen hun man om geld en toestemming vragen als ze bijvoorbeeld kleding of apparaten wilden kopen. Ook konden ze geen verzekeringen afsluiten of geld van de bank halen. Vrouwen waren ‘handelingsonbekwaam’, zoals dat indertijd werd genoemd. Alleen voor de dagelijkse boodschappen kreeg de vrouw huishoudgeld en de goedkeuring van de echtgenoot. Op 14 juni 1956 werd deze ‘Wet handelingsonbekwaamheid’ afgeschaft. Het bleef echter in veel beroepsgroepen nog jarenlang normaal dat vrouwen hun werk door huwelijk of zwangerschap kwijtraakten. Nu nog krijgen vrouwen vaak minder betaald voor hetzelfde werk als mannen. Bay Hagebeek luisterde naar een vrouw die decennia terug al een rechtszaak aanspande tegen haar werkgever en die ook won.
Het jaar 2024 – dag 176 – eenfotovanvroeger
Een herinnering aan veertig jaar geleden.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Leven in Thailand – Vergankelijkheid
Tja, en dan die verandering die haast altijd ‘groot’ voelt: de dood. De dood ís natuurlijk ook groot. Maar in mijn beleving niet groter dan het leven. Meer een fase die er onvermijdelijk bij hoort als je eenmaal geboren bent. En die niet beter of slechter is dan al die andere fasen die we gaandeweg meemaken. Maar ook de dood heeft in onze cultuur een zware, negatieve betekenis. Liever hebben we er niet mee van doen. Wanneer een hoogbejaarde grootouder overlijdt kunnen we dat als erg verdrietig ervaren, maar gezien de leeftijd is het dan vaak vanzelfsprekender er vrede mee te hebben. ‘Toch een mooie leeftijd, 98 jaar’, of ‘ze was er ook wel klaar mee, met het leven.’ Maar niet iedereen wordt 98 jaar.
Guy – dhammazaadjes – Conditionering gebeurt niet zomaar
De Boeddha stelde in de Samyutta Nikaya dat ‘wie zuivering nastreeft met uiterlijke middelen, niet gelouterd wordt.’