We hebben twee hersenhelften en deze hebben ieder een eigen manier om de wereld te begrijpen. De rechterhersenhelft (R.H.) beleeft de werkelijkheid rechtstreeks en de linkerhersenhelft (L.H.) maakt zich een voorstelling van de wereld en probeert vanuit die voorstelling de wereld te begrijpen. De wereldbekende psychiater en filosoof Iain McGilchrist* heeft er zijn levenswerk van gemaakt om de (samen)werking van deze twee asymmetrische hersenhemisferen te onderzoeken.
Luuk Mur
Dertig zetels in de peiling voor de partij ‘functie elders’.
Volgens de laatste peiling (18-12-2022) van Maurice de Hond zou Pieter Omtzigt, van de virtuele partij ‘functie elders’, dertig zetels krijgen, tenminste als hij zou meedoen. We denken dat de Nederlandse burgers het politieke moddergevecht zo zat zijn, dat ze bij het maken van hun keuze uitkomen bij iemand die wel integer is en wel met empathie en respect de dialoog aangaat.
Een schokkende ‘behandeling’ in de gesloten Jeugdzorg
Er zijn de afgelopen jaren tientallen slachtoffers gemaakt in deze instelling. De hulpverleners accepteren geen klachten van ouders. Bij klachten dan worden kinderen en hun ouders als tegenstander gezien en worden ze bestreden zonder empathie en zonder enig gevoel van verbondenheid. Dit verhaal gaat over het gebruik van macht van hulpverleners om hun doelgroep te ‘helpen’. Het motto is kennelijk: als je niet doet wat volgens onze normen goed is, dan gaan we je straffen. Als je je gaat snijden, dan gaan we je straffen door de benodigde zorg te onthouden.
De Linkerhersenhelft kent zijn plaats niet meer
In onze westerse samenleving is een situatie ontstaan waarbij de modellen belangrijker gevonden worden dan de werkelijkheid zelf. Anders gezegd: de ambtenaar vindt de werkelijkheid van de vakman met de praktijkervaring maar een beetje suf en dom.
De tweede kamer is oorlogsgebied en de wereld draait door, nog wel
Het krachtenspel in een gezin of een groter systeem is vergelijkbaar met wat er zich afspeelt binnen een individu.
Wantrouwen in Nederland
Alles is toegestaan om de ander kapot te maken. De Tweede Kamerleden vullen het gebrek aan inhoud met obligate betogen waar niets van te maken valt. Het enige dat blijft hangen zijn opmerkingen als “vriend van Poetin”, “klimaatfascist” en “onwelriekende reuzel”. De voorzitter kan het niet meer bijhouden. Het zijn hoogtijdagen voor extremisme in ons parlement.
Eten kopen of het huis verwarmen
De politiek demonstreert op pijnlijke wijze hoe we functioneren vanuit een besef van ‘ik-tegen-de-wereld’. Er wordt met elkaar omgegaan vanuit de overtuiging dat ze elkaars tegenstanders zijn en men vraagt zich af hoe de ander kapot gemaakt kan worden. Samenwerking bestaat nauwelijks, hoewel men wel steeds doet alsof.
De kinderen hebben nu rust nodig. Over ouderverstoting.
De kinderen waren 5 en 4 jaar toen de moeder vertrok met de kinderen. Ze wilde niet langer als slaaf behandeld worden door haar man. De kinderrechter besliste dat het woonverblijf bij moeder was, er kwam een bezoekregeling met vader en er werd opgelegd dat de ouders mee zouden doen aan ouderbemiddeling. De bemiddeling werd geen succes en ook een tweede en derde poging mislukte. Toen kwam er een melding bij Veilig Thuis door de vrijwillige jeugdhulpverlening.
Een verslaving maakt meer kapot dan je lief is
De verslaafde hoeft zijn eigen onmacht niet onder ogen te zien en duikt weg van ons gemeenschappelijk probleem door de kwestie van schuld te introduceren. Dat wordt dan het gecreëerde probleem waar we eindeloos mee kunnen blijven stoeien en zo pakken we het wezenlijke probleem niet aan. Namelijk dat we vooral nemen en meer nemen en vergeten te geven.
Polarisatie
Kan het zo zijn dat we met dit kabinet een dictatuur hebben zonder dat we het doorhebben? Is onze democratie slechts een sprookje waar we nog in geloven? Of zitten we nog in een proces dat dit kabinet bezig is onze democratie stuk te maken?
‘Er gaat ook veel goed’ – het relaas van foute beslissingen
In de jeugdbeschermingsketen werken organisaties als Veilig Thuis, de gemeente, de politie, de Raad voor de Kinderbescherming, de gecertificeerde instellingen, de kinderrechter en de jeugdhulpverlening als collega’s met elkaar samen. Waar dat toe kan leiden willen we hier aan de hand van een casus bespreken.
Voor kinderen is een heel dorp nodig (2)
We houden van categorieën. Deze ouders zijn fout, en die pleegouders zijn goed. Zou het kunnen zijn dat er bij die foute ouders ook sterke punten zijn? En kan het zijn dat pleegouders ook hun problemen hebben? Wat voor boodschap krijgt een kind dat bij de ouders weggehaald is, bijvoorbeeld vanwege de toeslagenaffaire. Je ouders zijn slecht, fraudeurs, oplichters. Je bent nu bij ons en wij zijn goed?