KNMI regen en natte sneeuw.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Henk van Kalken
Spiegeltje – over gedachten en gehechtheid
Gedachten. Soms klinken ze als het onafgebroken gemurmel van een niet al te snel stromende beek. Soms als een woeste waterval. Soms voelen ze als elektrische impulsen (wat het trouwens ook zijn) die luid en knetterend in mijn hoofd voortrazen. Of een gedachten-explosie. Beelden, geluiden, herinneringen, associatiereeksen, gevolgd door analyses en oordelen.
Postnatale verkiezingsstemming.
Is het stemvee nou zo stom, of ben ik nou zo slim, dacht ik opstandig in de stijl van Louis van Gaal, toen ik donderdagmorgen de uitslagen zag.
Een leraar, nodig of niet?
‘Ja, maar die leraren verdienen alleen maar geld aan jullie en je hebt ze helemaal niet nodig. Zalig worden kun je helemaal op eigen kracht bereiken en daar is niemand voor nodig behalve jijzelf!’
Spiegeltje – bekentenissen van een twijfelaar
Meestal onderdruk ik de neiging om mijn eigen tegels te lichten. Wat mij weerhoudt is een instinctieve angst die ik voel om kruipende en wriemelende wezens te ontdekken, hoewel die – goedbeschouwd – hetzelfde willen als ik. Liefst een beetje veilig leven, zonder al te veel zorgen en andere ongemakken. Simpelweg gelukkig zijn.
Mijmeringen over vertrouwen
Niet-vertrouwen is ook vertrouwen, op dezelfde manier waarop geloven hetzelfde is als niet-geloven. En zijn hetzelfde is als niet-zijn.
