Gisteren had de dag geen naam. Dat komt niet per se omdat we met een aantal mensen in herinnering aan een dierbare bijeen waren. Ik heb al de hele dag het idee dat het vandaag zondag is, zei ik tegen een man daar aanwezig. Dat heb ik ook, antwoordde hij. Niet dat ik een zondagsgevoel had, mooi gekleed en met gepoetste schoenen vroeger die dagen zo doorbrengen. Het was een dag zonder naam, de dag had geen naam nodig, mijn geest produceerde er een bij. Mijn geest houdt van orde.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen.