Deze tekst is de letterlijke herhaling van de weblog van 6 oktober 2020, vanwege de recente gebeurtenissen in Palestina en Israël.
‘Ik zou liever hebben dat wij een redelijk akkoord met de Arabieren sluiten waarin wij stellen dat wij vreedzaam naast elkaar willen leven dan dat wij een Joodse staat zouden stichten.’
Albert Einstein 1942
Nederland vindt zichzelf vaak erg humaan, vrij en democratisch. Dat ben je echter pas als je consequent ook anderen hun vrijheid, welvaart en rechten gunt. Sterker nog, dat je solidair bent en anderen helpt hun rechten te verwezenlijken.
En dan blijkt Nederland zo vrij nog niet, soms eerder beperkt en egoïstisch. Vanuit gebrekkige kennis en soms schaamte over wat Hitler de Joden aandeed en de passiviteit van Nederland toentertijd, vinden veel Nederlanders het vanzelfsprekend de Joodse staat Israël te steunen. Steun aan mensen die een rechtvaardige strijd voeren of aan onderdrukking lijden is natuurlijk hoogstnoodzakelijk, maar wat betreft de geschiedenis van het ontstaan van de Joodse staat houdt de interesse die strijd goed te begrijpen veel te voorbarig op. Die geschiedenis is echter uiterst problematisch.
Men denkt soms dat pas bij de beëindiging van de Tweede Wereldoorlog het conflict tussen Joden en Palestijnen ontstond. Dat klopt niet. In 1896 schreef Theodor Herzl het boek ‘Der Judenstaat’ waarmee hij een grondslag legt voor de zionistische ideologie. Mede vanwege de vele Jodenvervolgingen pleit hij voor een exclusief eigen Joodse staat. Die zionistische ideologie gaat heel ver en claimt het recht in de nieuwe staat de bestaande bevolking weg te jagen. Dat standpunt is nog steeds de achtergrond van veel van de Israëlische politiek, een grondslag van de hedendaagse houding van de staat Israël.
In 1923 schreef de journalist en schrijver Vladimir Jabotinsky een artikel over de door hem voorgestane strijd voor een nieuw land voor de Joden. Hij stelde hierin: ‘Wij zullen alle zionistische kolonisatie, ook een heel beperkte, ofwel moeten opgeven, ofwel zullen wij ze moeten doorzetten tegen de wil in van de oorspronkelijke bevolking. Daarom kan onze kolonisatie zich alleen ontwikkelen onder de hoede van een grootmacht die niet omziet naar wat de lokale bevolking wil, zodat het mogelijk wordt om ons van die bevolking af te scheiden met een ondoordringbare ijzeren muur …’ (Citaat ontleend aan Catherine)
In deze passage herken je een scherp inzicht in wat de aarde, de grond, de woonplaats betekent voor volkeren. En nog steeds is dat de grondtoon bij kolonisaties in Israël, steeds als we weer horen van een nieuwe Joodse kolonie in Palestijns gebied. Het is het misbruik daarvan en de bijbehorende ideologie die bij de grote groep scherpslijpers in Israël nog altijd leidend is. Dit is dus ook niet zozeer een naïeve opvatting maar een egoïstisch, zelfzuchtig en racistisch idee. Qua ontstaansgrond misschien begrijpelijk vanuit de geschiedenis, maar daarmee beslist niet te rechtvaardigen.
Ieder volk telt, maar het geciteerde zionistische idee gaat alleen van een vermeend eigenbelang uit, en op basis daarvan het zoeken naar de noodzakelijk bijbehorende ondersteunende militaire grootmacht. Waarbij je momenteel natuurlijk denkt aan de Verenigde Staten, en wat betreft de periode van rond de Tweede Wereldoorlog vooral aan Groot-Brittannië.
In Palestina woonden voor, tijdens en na de oprichting van de staat Israël (in 1948) een aanvankelijk vrij kleine minderheid van Joden en een overgrote meerderheid van Arabieren. Onder deze Palestijnen bestonden weer meerdere bevolkingsgroepen, religies en tradities.
Naast de verschillende directe oorlogen, waarin de Israëli’s ruimschoots door het Westen van wapens werd voorzien, bestond en bestaat de bejegening van de Palestijnen vooral uit wegjagen, treiteren en moorden. Waarbij de Palestijnse grond, de landerijen en de tuinen verpest werden en vervolgens ingepikt. Door er nieuwe exclusief Joodse kolonies te vestigen.
Hoe de definitieve oplossing van het Palestina-conflict ook zal zijn, als die een echte rechtvaardigheid wil benaderen, moeten de Palestijnen ‘de helft’ van hun grond en democratische machtsposities terugkrijgen. Nou ja, de helft, ik bedoel dit niet als laatste exacte afweging, maar als richtinggevend, misschien moet het wel meer dan de helft zijn.
Het gaat om het land, het leven, de waarden en de toekomst, met als achtergrond de herinnering aan de vele doden, die voor hun soms kleine stukjes land moesten strijden tegen een grote overmacht.
Dit perspectief kan alleen wat betekenen wanneer de Israëli’s echte humane waarden zouden willen laten gelden. En wanneer de wereld – de grote en de kleine machten –, in hun politiek niet hun (vermeende) eigenbelang, maar dat van de Palestijnen zouden laten prevaleren. Alle machten tellen hierin mee, ook de relatief kleine macht van de Nederlandse politiek en economie. Niemand kan wegkijken goedpraten.
Het wegpesten van Palestijnen en de kolonisaties gaan nog steeds door. Het Palestijns grondgebied is danig verkleind en de resten schrompelen stukje bij beetje verder in. De website The Rights Forum Nieuwsoverzicht van 22 september jl. besteedt hier ‘voor de zoveelste keer’ aandacht aan. Voor de zoveelste keer, omdat het nodig is de pesterij en het geweld te blijven noemen en daar hardop tegenin te gaan.
In dat artikel worden tweets aangehaald van de Palestijnse Unie van Landbouwkundige Werkcomités, die gaan over het Palestijnse dorp Qaryut. In dit dorp zijn gewassen en landbouwgronden vernield doordat er onbehandeld rioolwater vanuit omliggende illegale Joodse kolonies het dorp is ingestroomd. Met opzet dus. En bij het dorp Burin zijn door Joodse kolonisten landbouwgrond en een groot aantal olijfbomen in brand gezet.
De vernietiging van vruchtbaar areaal van Palestijnen wordt systematisch ondersteund door Israëlische instanties. Soms spreekt men trots over tienduizenden bomen die door Palestijnen waren geplant en door Joodse kolonisten ontworteld zijn. Het leger speelt dan een andere destructieve rol: het in beslag nemen van honderden landbouwmachines van Palestijnen.
De strijd om de macht, onderdak, levensonderhoud, cultuur en de waardigheid van de bewoners gaan samen met de strijd om de grond. De zionistische ideologie heeft dat goed gezien, maar het is hoe dan ook totaal in strijd met de menswaardigheid, de mensenrechten van de Palestijnse bevolking, en meer nog, ook in strijd met de belangen van de mensheid als geheel.
Dat laatste brengt ons bij andere geluiden uit de geschiedenis. Terwijl in de Tweede Wereldoorlog de zionisten steun wierven in de Verenigde Staten sprak Albert Einstein een wijzer woord: ‘Ik zou liever hebben dat wij een redelijk akkoord met de Arabieren sluiten waarin wij stellen dat wij vreedzaam naast elkaar willen leven dan dat wij een Joodse staat zouden stichten …’ (Citaat ontleend aan Catherine)
Als naar hem geluisterd was had dit vele duizenden mensenlevens kunnen sparen. Niet alleen in Palestina, maar ook in het hele Midden-Oosten met zijn uiteen waaierende gewelddadige conflicten, die voor een deel hun oorzaak vinden in de restanten van de koloniale cultuur. Als het gaat om de kwestie Palestina moeten stemmen als die van Einstein, desnoods tegen alle verdrukking in, blijven klinken. De moed behouden en terugwinnen, solidair blijven ook waar het heel moeilijk is.
Dat geldt ook voor Nederland, dat keer op keer weigert resoluut te zijn over de grove mensenrechtenschendingen wanneer het een schijnbaar vrije en democratische staat betreft. Het lijkt alsof de regering zich keer op keer als een klein kind laat beetnemen door een paar mooie woorden, maar ook Nederland maskeert door die houding de moedwillige schendingen. Hier bestaat een onvermijdbare verantwoordelijkheid.
Rechtvaardig en vrij? Geef de Palestijnen met hun grond hun waardigheid terug.
Wouter ter Braake zegt
Helder en to the point.
Ujukarin zegt
Beschamend prutwerk, Jasper. Sorry. Heeft totaal geen enkele verwijzing naar Boeddhisme en Boeddhistische waarden, en een verrassend slecht inzicht in situaties zoals het Midden Oosten. Of ze nu in 2020 speelden of nu.
Omdat je zelf die koppeling niet maakt heb ik even geen zin om in detail een mogelijk Boeddhistische kijk op de situatie te geven.
Maar wel een paar handvaten.
1. Boeddhisme gaat niet om volken of ‘anderen’, maar om individuen. Die proberen een beter mens te worden, o.a. door zich verbonden te voelen met alle andere levende wezens.
2. Boeddhisme leert je Metta, positieve verbondenheid met al die anderen.
3. En vanuit die leer probeer je dus ieder invidu gelijke rechten en mogelijkheden, maar ook gelijke plichten, te geven.
4. Voor Nederland betekent dat geen discriminatie, niemand aanspreken op achtergrond en huidskleur. Maar wél de plicht om de welvaartsstaat, een onderlinge verzekering, te beschermen tegen wie zomaar denkt van voordelen te kunnen profiteren zonder expliciet uitgenodigd te zijn. Dus wie wil nemen wat niet gegeven is. Oftewel de ‘gelukszoekers’.
5. Dat vertaalt zich in de politiek naar een Middenpartij, die het beste omgaat met wat boeddhisten de Middenweg noemen. Dus niet de polariserende rechtervleugel (o.a. FvD en PVV) en diens tegenhangers ter linkerzijde (o.a. Denk en Bij1). Interessant genoeg bestrijden die vleugels elkaar als water en vuur, en toch zijn ze blij met elkaar – want polariseren aan de ene kant, bijvoorbeeld rechts racisme, leidt weer tot polariseren aan de andere kant – doorgeschoten ‘woke’ dus.
Dan naar mijn geliefde Midden Oosten. Hier zie je exact dezelfde polarisatie-problemen als hier. De Kolonistenpartijen die zoveel problemen op de Westoever veroorzaken, en in bepaalde regio’s iets richting Apartheid, helpen mee aan het populair maken van de polariserende vleugel van Arabieren. Dus o.a. Hezbollah en Hamas. En andersom, de Westoever is echt geëscaleerd sinds de pogroms van 7 oktober. Beide extremen zijn even verfoeilijk. Beiden denken in de trant van ‘oog om oog’, met zoals een wijs gezegde luidt als logische consequentie dat uiteindelijk alle mensen blind zouden eindigen.
De oplossing heeft dus iets van een Middenweg, door het dempen en uiteindelijk wegnemen van de extremen aan beide kanten. Waarbij mij opvalt dat de Israelische maatschappij uiteindelijk (ook voor de 2 mijloen Arabische Israeliers) wél lichtjaren voor ligt op alle omliggende Arabische maatschappijen in tolerantie, democratie persvrijheid, rechten voor vrouwen en LHBTQ. Dus aan Israelische kant hoeft er niet eens zoveel te gebeuren om de kolonistenpartijen te muilkorven. Aan Arabisch/Palestijnse zijde beduidend meer, en dan heb je het over een mentaliteitsverandering niet alleen bij de lokaal wonende Palestijnen maar ook hun fascistoïde sponsors in o.a. Iran. Vervolgens moet de mentaliteitsverandering dan de identificatie als ‘volk’ en ‘wij versus zij’ zodanig verminderen dat er ofwel met 2 vreedzame staten naast elkaar kan worden gewoond, ofwel zelfs in 1 staat waar iedere discriminatie op basis van religie/groepslidmaatschap verboden is. (Dus met een staatsbestel dat beduidend meer lijkt op het huidige Israëlische dan op alle Arabische middeleeuws aandoende culturen.)
Slechts een aanzet…
With folded palms,
Joost zegt
Ik denk dat nog Israel nog Hamas enige boodschap hebben aan de leer van de Boeddha..
Dus Ujukarin laat ons de realiteit ervaren zoals het op dit moment is. En dan vind ik Jasper geen prutser ,integendeel.
Ujukarin zegt
Hoi Joost,
Je slaat de plank nogal mis. Nederland beoordelen op de uitspraken van DENK en PVV is ongeveer even zinloos als de Palestijnen beoordelen op uitspraken en handelingen van Hamas en de Israelis op die van de Westoever-kolonisten. De kunst is om een stuk breder te kijken: wat heeft de bevolking aan beide zijden van de muren nodig op lange termijn, welk deel van de bevolking steunt dat doel, en met die mensen de dialoog aangaan. (En vervolgens hen met elkaar laten praten).
Dus de Hamas- en Westoever types met hun oog-om-oog claims, hun ‘mijn land van de rivier tot aan de zee’ (helaas zeggen beiden dat, maar met een 180′ afwijkende betekenis over wie dan dat land zou mogen bewonen): minimaliseer ze, luister zo min mogelijk er naar. En als je ze toch spreekt, probeer ze uit te leggen dat hun haatzaaien alleen maar tot meer oog-om-oog zal leiden, dus niet gaat helpen.
Dus helaas, Jasper gaat door dit haatzaaien te volgen het prutsers-pad op. En zoals jij ook bevestigt heeft zijn verhaal geheel niets met boeddhisme te maken.
Met gevouwen handen,
Anna van Essen zegt
In deze tekst zijn door de inzender Ujukarin kwalificaties aan het adres van Joost geplaatst. De plank misslaan…het prutsers pad inslaan…en zo meer. Dat is niet in lijn met juist spreken zoals ook het BD dat voorstaat. Het boeddhisme is geen eiland, geeft richtlijnen, maar heeft de waarheid niet in pacht. Laten we stoppen met elkaar de maat te nemen, ook in deze reactie-kolommen. Maar zonder deze kwalificaties met elkaar in debat gaan. Is het hele leven niet perceptie?
Anna van Essen, moderator BD.
Eduard zegt
Helder betoog, doch behoorlijk eenzijdig en op momenten ook incompleet. Waarom worden de 800.000 Joden die in de jaren ’40 uit Arabische landen / Palestijnse gebieden zijn verjaagd en naar Israel zijn gevlucht, niet genoemd? Er was geen sprake van slechts een eenzijdige vluchtelingenstroom t.g.v. terugkerende Europese Joden, maar tevens van een omvangrijke bevolkingsuitwisseling in de regio zelf. Daarnaast ontbreekt, als we het woord kolonisatie gaan gebruiken, het gegeven dat niet de Joden, maar de Palestijnen / Arabieren historisch gezien de eigenlijke kolonisten zijn; De Joden woonden hier reeds ver voor onze jaartelling, terwijl de Arabieren grote delen van het Midden Oosten (incl. Judea) en Noord Afrika hebben gekoniseerd en de oorspronkelijke bevolking (Berbers, Koerden, Kopten, Joden) tot tweederangsburgers hebben gemaakt. Dit alles is echter geschiedenis en beide volken zullen moeten accepteren dat ze het nu en in de toekomst met elkaar moeten doen. Grote sta-in-de-weg zijn daarbij terreurorganisatie Hamas, die in gruwelijkheid niet onderdoet voor IS, en de huidige extreemrechtse Israelische regering, die de radicalisatie door het economisch afknijpen van de Gazastrook heeft gefaciliteerd. Grote slachtoffers zijn de gewone mensen aan beide kanten en voor hen veel sterkte in de waanzin die hun machthebbers hebben gecreeërd.
Willem zegt
Prettig om eindelijk ook eens te lezen welke rol het zionistische gedachtengoed op de hele situatie mbt Palestina, zeker vanaf de Balfour verklaring in 1917, heeft. Bijzonder dat er in de reacties niet wordt ingegaan op de woorden van Albert Einstein.
Jammer dat iemand blijkbaar wel een boeddhistische kijk heeft, maar geen zin heeft om die in het Boeddhistisch Dagblad te formuleren. Dat was een mooie aanvulling geweest.
Kortom, goed verhaal meneer Schaaf en jammer van de reacties.
Henk Molenaar zegt
Onderdrukking creëert terreur. Zo gebeurde dat bij de Duitsers, de Palestijnen en dus nu ook door de Joden. Allemaal dezelfde pot nat.
Taigu zegt
Het Palestijnse volk is in zekere zin als het Koerdische. Beide zijn verspreid geraakt over een territorium, een regio zo je wilt, waar door historische gebeurtenissen grenzen doorheen zijn getrokken. Al vóór de instelling van het mandaatgebied Palestina door de Volkerenbond woonden Palestijnse Arabieren binnen het Ottomaanse rijk buiten de grenzen van dat mandaatgebied, bijvoorbeeld in Jordanië. Als je het hebt over recht doen aan de Palestijnen, dan kun je dit eigenlijk niet doen zonder de Palestijnen in de regio erbij te betrekken. M.a.w. de twee-statenoplossing van de Oslo-akkoorden beperkt zich tot het voormalige mandaatgebied plus de door Israël bezette Westoever (het oude Transjordanië). Jij beperkt je weer tot de relatie tussen Israël en de Palestijnen binnen dit laatste geografische gebied. De landen buiten dit gebied hebben echter geen belangstelling voor de rechten van Palestijnen op nationale zelfbestemming of trekken hun handen ronduit van ze af. Waarom willen de landen in de regio niet participeren in een internationale vredesmacht om Gaza na de huidige oorlog tijdelijk te besturen terwijl ze ondertussen zoveel lippendienst bewijzen aan de rechten van de Palestijnse bevolking daar? Een ander probleem is dat van ‘nation building’. Wie durft er na ‘Irak’ te zeggen wat het recept is voor de ontwikkeling van een democratische rechtsorde in een Palestijnse nationale staat en realistische veiligheidsgaranties voor het Israëlische buurland? Dan heb je het nog over zionisme en zionistische ideologie. Zionisme was een historische beweging. Zionisme is nu woordgebruik van Israëls gezworen vijanden. Je kunt ook zeggen dat Joodse kolonisten op de Westoever zich baseren op discutabele religieuze claims op Judea en Samaria en dat oplossingen langs de weg van politieke dialoog moeten worden gevonden. Dan laad je niet de mogelijke verdenking op je dat je meehuppelt in de propaganda van Hamas en andere proxies van Iran. Binnen dit hele geopolitieke raamwerk kun je des te beter betogen hoe er recht moet worden gedaan aan de Palestijnen in Gaza en op de Westoever, terwijl Israël een zelfverdedigingsoorlog voert tegen het terreurbewind van Hamas dat zonder vorm van democratische legitimiteit de bevolking van Gaza onderdrukt en als menselijk schild gebruikt (wat evenals de aanslagen op Israël van 7 oktober een potentiële schending van het humanitaire oorlogsrecht is).