Onafgebroken, dag en nacht, worden vanaf woensdagmiddag 22 januari 17.00 uur tot maandagmiddag 27 januari 2020 15.30 uur op het voormalige kampterrein publiekelijk de voornaam, familienaam en leeftijd voorgelezen van alle vermoorde Joden, Sinti en Roma die geen eigen graf hebben.
Hans Tilman: ‘In mijn fantasie zie ik mijn grootmoeder. Ze zit in haar sleetse leunstoel en haar krantenbak met religieuze geschriften staat naast haar. Haar gezicht staat bezorgd en zij vraagt hoe mijn verhouding met God is. Ik leg haar uit dat haar God voor haar tastbaar is, maar voor mij een niet te bevatten bovenmenselijke dimensie vertegenwoordigt.’
De zenpriester schreef het boek ‘The Buddhist Swastika and Hitler’s Cross’, met als doel de westerse wereld te informeren over de oostelijke wortels van het symbool.
In Kruispunt maken we de emotionele reis naar Auschwitz van de internationaal bekende pianiste Iris Hond (31) en haar vader Steven Hond mee. We zien hoe ze de confrontatie met hun Joodse familiegeschiedenis en met elkaar aangaan.
‘Maar waarom gebruiken we wat we geloven als houvast? Wat we geloven hebben we toch allemaal bedacht. Ons denken is het terrein van de mogelijkheden en kan als zodanig nooit houvast bieden en daar is het ook niet voor bedoeld.’
Zondag is toch de eerste dag van de week en niet de laatste van de zeven dagen waarop God rust nam? Hoe kan dat?
Een geloof is geen wetenschap, al weten gelovigen wel.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Soms is incompleetheid nodig om je wakker te schudden. Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van leed, haat en gehechtheid.
Een derde van de ondervraagden wil emigreren omdat ze zich niet langer veilig voelen in hun land.
We willen hoop koesteren, je geeft ze niet op voor je het zeker weet. En ook je hoop wil je niet opgeven tot je zeker weet dat er niks meer te hopen valt. Na de hoop rest er immers alleen nog verslagenheid.
