Tulpenboeddhisme: Hoe het boeddhisme in Nederland wortel heeft geschoten (2)
De jaren zestig waren de tijd van vernieuwing, ook op spiritueel gebied. Zen waaide over uit Amerika.
U bekijkt artikelen met het label:
Jasper Schaaf
Jasper Schaaf: ‘Wat moeten we hiermee? Is een crisis de opmaat voor socialistische verandering? Dat kan, maar hoeft helemaal niet. Is de gesignaleerde crisis de alarmbel die aanspoort de rechten van de armen, minder gegoeden, zieken en bijvoorbeeld de jongeren, door acties veilig te stellen?’
Jasper Schaaf: ‘Marx en Engels waren geen milieuactivisten, die had je toen nog niet. Helaas misschien, maar een historisch feit. Maar zij waren zich er wel sterk van bewust hoe de slechte omgeving waarin mensen leven dat leven ondraaglijk en uitzichtloos maakt.’
Jasper Schaaf: ‘Is er niemand die zich afvraagt of het niet logisch is de tijdelijke overwinsten van de één, netjes, ook voor deze ene keer, aan de ander te geven? Een nieuwe moraal? Dankzij Corona?’
Een kleine bespiegeling over traditie en identiteit. ‘Traditie’, het klinkt als iets van vroeger dat nog steeds maar behouden moet blijven. Dan moet je eerst zeggen: ‘Wat precies?’ ‘Identiteit’, die is veel in discussie, en om wat dat is te bepalen wijst men graag weer naar de tradities. Of naar ‘cultuur’, nog zo’n woord.
Een betere en socialere samenleving is mogelijk. Laagbetaalde werkers ruimen de rommel van de rijkdom op. Is het voorstelbaar dat een stelsel onophefbaar is, dat het steeds maar doorgaat zowel de natuur als grote groepen mensen aan zich te onderwerpen? De grote machtsvragen die politiek van belang zijn, betekenen niet dat de kleinschalige en deelsuccessen minder belangrijk zijn. Grote stappen vragen ook om kleine.
Marx zette zich dus praktisch in voor de noodzakelijke verandering, de sociale verbetering van de wereld. Daarom steeds weer: ‘Proletariërs aller landen, verenig je!’ Tegenwoordig moeten we dat misschien veranderen in ‘Sociaal denkende mensen van alle landen, verenig je!’
Ook nu zullen sommige lezers verbaasd zijn dat in een boek vol met Marx het boeddhisme een volwaardige inhoudelijke plek krijgt toebedeeld, met zowel praktische als theoretische consequenties.
‘Vereniging’, dat is volgens de schrijver het pleidooi van dit boek. Daar hoort veel bij, zoals vaker het ‘eigen gelijk van anderen’ accepteren.
Ochtend- of avondeditie
Abonneer je
Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »De werkplaats
Boeddhistische kunstenaars
Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »
