Ik zie ze zitten, die wapenhandelaren. Goed gekleed, een uitstekend humeur en een goed glas wijn aan de lippen. Proost zeggen ze, op onze toekomst. Ja, hun toekomst. Ze staan iedere morgen gezond weer op.
Na elke raket, kogel, bom die wordt afgevuurd door Hamas, het Israëlische leger, de legers in Rusland en Oekraïne en noem de landen maar op, stromen de bestellingen binnen en gaan de arbeiders aan de slag. Ze leveren graag en goed, die handelaren, tanks, kanonnen, raketten, bommen, ze hebben het allemaal. Wapenhandelaren zijn te vinden over de hele wereld. Er zijn zelfs wapenbeurzen waar je als overheid het oorlogstuig kan bestellen.
Als ik aan vuurwapens zou kunnen komen in het zwarte circuit en ik lever zo’n wapen aan iemand die van plan is om iemand om zeep te brengen en de man wordt gepakt ben ik medeplichtig aan die moord en word daar volgens ons strafrecht voor veroordeeld. Zonder mijn wapen zou die moord niet gepleegd zijn.
Die wapenhandelaren gaan vrijuit, al zijn ze meer dan medeplichtig, ik zie ze als medeplegers van de oorlog in Gaza, Oekraïne. Oorlogsmisdadigers. Ik besef, het zijn harde woorden, maar heb ik ongelijk? Ja, jullie kunnen aanvoeren: vrije markteconomie, vraag en aanbod, oorlog is legaal, de wapenhandel ook. Maar het blijft ziekmakend, wapens produceren.
Toen ik een kleine jongen was kocht mijn twee jaar jongere broertje een luchtpistool bij een wapenwinkel in naar ik meen de Berkelselaan in Rotterdam. Je kon er ook pluimpjes mee afschieten, als je die in je oog kreeg was je hartstikke blind. Nog voor hij een schot kon lossen kreeg mijn moeder lucht van zijn aankoop. Ze stapte enigszins boos met het wapen in de zak op de fiets en bracht het terug naar de wapenwinkel. De eigenaar kreeg de wind van voren -‘hoe durf je dat aan een kind te verkopen’- en mijn moeder het geld terug. Ik hield van mijn moeder Grietje.
Er is een site: stop de wapenhandel.
Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van leed. Niemand uitgezonderd.
Vrede en alle goeds.
(Wens van de Franciscaanse Vredeswacht in de jaren tachtig bij de luchtmachtbasis Woensdrecht in verzet tegen de voorgenomen plaatsing van kruisraketten).
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Joost zegt
Gelukkig is de pen nog altijd scherper dan het zwaard.
Piet Nusteleijn zegt
Echt niet! “Zwaarden” zijn dodelijk. De pen niet.
De wapenhandel en de -productie…verbieden… briljant!