Kan het zo zijn dat we met dit kabinet een dictatuur hebben zonder dat we het doorhebben? Is onze democratie slechts een sprookje waar we nog in geloven? Of zitten we nog in een proces dat dit kabinet bezig is onze democratie stuk te maken? Onze premier wil ons laten geloven dat we wel degelijk in een democratie leven ook al getuigt zijn handelen daar niet van. Hij wil een gesprek met andersdenkenden, zonder dat dit gesprek aanleiding kan zijn voor een verandering in zijn eigen standpunten. Een plan dat meer dan 20 miljard kost, wordt door het parlement gejaagd, nadat het eerst met de coalitie partijen in de tweede kamer uitvoerig is besproken en geaccordeerd. De huidige stikstofplannen wijken ook nog af van wat in de wet staat. En omdat er kennelijk in de samenleving veel te weinig draagvlak is, wordt ook dit lastige probleem weer uitbesteed aan een bemiddelaar.
Ingekleurde kaartjes en grafieken laten het zien, het is de schuld van de boeren. Miljarden zijn door de regering vrijgemaakt om boeren te verdrijven uit Nederland. Ga de natuur maar ergens anders lopen verpesten is de boodschap. We ontkennen daarmee dat we zelf het probleem zijn. We gedragen ons immers als egoïsten, met als motto meer, meer, meer. Op Schiphol staan de mensen dagelijks uren te wachten op hun vlucht en daar staan weinig boeren bij. Het idee dat we een gezamenlijk probleem hebben is ver te zoeken en nu we in paniek raken van weer een crisis moeten de boeren het ontgelden.
De boeren protesteren en het escaleert. Het woord burgeroorlog valt. Ik spring naar beneden huilt een wanhopige boer Koos tijdens het debat in de Tweede Kamer. Hij toont zich totaal in de steek gelaten. Deze boer legt daarmee het probleem op tafel. We zijn zo gefocust op ons eigen gelijk, dat we de ander laten vallen. In het polariseren bevechten we elkaar met inhoud. Om een informatie burn-out te voorkomen, moeten we een keuze maken, één van de partijen moet gelijk hebben. Bijvoorbeeld: er is helemaal geen stikstofprobleem. Dat geeft rust. Of: het is de schuld van die kut-boeren.
Hier is het onderscheid tussen inhoud en betrekking relevant. De betrekking gaat over wat we ervaren van hoe we met elkaar omgaan. In de betrekking zegt de regering: “wij weten het, jullie boeren moeten luisteren. Wij staan boven jullie”. Door vechtend met elkaar om te gaan, isoleren we ons steeds meer van elkaar. De schuld van het gebrek aan samenwerking ligt bij de ander, die ziet het verkeerd. Het is intriest hoe weinig we bezig zijn met naar elkaar te luisteren, om elkaar oprecht te willen begrijpen, waardoor we verbondenheid heel kunnen houden.
De regering beslist, deelt de beslissing mee, en verdedigt de beslissing. En jullie moeten onze wetenschappelijk gefundeerde en “democratisch” genomen beslissing accepteren. We leven toch in een democratie? De regering wil het alleen over de inhoud hebben, waar zij het gelijk in willen hebben, terwijl er geen vertrouwen meer is in die regering. Dat gebrek aan vertrouwen is door de gehele samenleving aanwezig, niet alleen bij de boeren. Veel mensen accepteren deze vorm van besturen niet meer.
En nu moet Remkes gaan bemiddelen, uitgekozen door het geradicaliseerde kabinet. Niet iemand die democratisch gekozen is door de betreffende partijen samen. De VVD-er, waarvan bekend is dat hij inhoudelijk op de lijn van onze regering staat en berucht om zijn autoritaire stijl van leidinggeven, moet gaan bemiddelen. Rutte heeft hem in het openbaar al de opdracht gegeven ”we moeten er met elkaar eerlijk over zijn, dat snelheid en doelstellingen niet ter discussie staan”. Aan de plannen zal inhoudelijk dus niets veranderd worden. Het is dus bedoeld dossiervorming, zodat later gezegd kan worden dat we er alles aan gedaan hebben om middels overleg tot gezamenlijkheid te komen, maar dat radicale elementen bij de boeren niet voor rede vatbaar zijn. En we dus wel moeten onteigenen.
Dat is de methode Rutte. Geef de boeren het idee dat we ze serieus nemen. Laat ze spuien, om in het beste geval als resultaat te krijgen: jullie brengen belangrijke punten in, dat nemen we mee om het vervolgens in de vergetelheid te laten verdwijnen. Dat doen wij als bestuurders van dit land met de bewoners al zo lang. En natuurlijk tegelijk de boeren beschuldigen van radicaliteit. Remkes doet het vuile werk en Rutte haalt zijn record.
‘Bemiddelen’ betekent dat je tussen partijen een overeenkomst tot stand brengt. Maar hoe kan dat als één van de partijen zegt: ik houd in ieder geval vast aan mijn eigen doelen? Op welke wijze zou de andere partij dan tevreden kunnen raken door een bemiddelaar? Rutte en zijn regering hebben de macht. Hun opdracht om te zorgen voor algemeen welzijn is ingeruild voor het streven naar machtsbehoud. Ze roepen daarmee geradicaliseerde tegenstand op, omdat ze zelf geradicaliseerd zijn. Boeren hebben het idee dat alles al lang is beslist. Ze ervaren de regering als hun vijand, arrogant, autoritair en doortrapt. De aanstelling van Remkes bevestigt dit beeld.
Laten we een echte bemiddelaar voorstellen, gekozen door boeren en regering samen, zorg voor gelijkwaardigheid. Over de grens bestaat het probleem nauwelijks, dus waarom kiezen we geen buitenlander, dat kan voor ontspanning zorgen. Niet iemand uit het old boys netwerk, geen tassendrager van de VVD van de coalitie.
Dat er verschillen zijn in meningen is het punt niet, het gaat erom hoe met elkaar omgaan met verschillen. Theoretisch zouden we actief geïnteresseerd kunnen zijn waar onze verschillen op gestoeld zijn. Wat zijn de onderliggende standpunten en motieven waardoor we tot onze stellingen komen. Laten we daarnaar kijken om elkaar te begrijpen om daarna te kijken naar syntheses van de verschillen, in plaats van op inhoud elkaar te overtuigen van het eigen gelijk. Dit is echter enkel mogelijk als we op betrekkingsniveau echt willen samenwerken.
Rob van Boven (1951) is psycholoog en geregistreerd psychotherapeut. Hij was consultant voor verschillende organisaties (drugs en verslaving counseling, vaardigheden workshops) en werkte vijftien jaar als een behandelingscoördinator in een psychiatrische instelling. Bij Rob van Boven wordt het geloof van de overlever bewust gemaakt en een juiste plaats gegeven. Het doel is om los te komen van de dwang van het geloof en bewustzijn te ontwikkelen naast deze denk- en voelpatronen. Hoe meer je van het geloof van de overlever bevrijd bent, zonder het te bestrijden, maar door het de juiste plek te geven, hoe vrijer je kan leven.
Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en heeft een drietal boeken geschreven over de door hemzelf ontwikkelde hulpverleningsmethode communitysupport. Hij is lid van de Dzogchen Community Nederland. Dzogchen is een vorm van Tibetaans boeddhisme waarbij veel belang wordt gehecht aan de ontwikkeling van individueel bewustzijn. Bij deze traditie streeft men naar non-dualiteit van het bewustzijn. Mensen zijn zich niet alleen bewust ( je weet dat je dit leest), maar je kunt je ook bewust zijn van dit eerste bewustzijn. Dit meta-bewustzijn wordt ‘gewaarzijn’ genoemd.
ujukarin zegt
Heren,
Helaas slaan jullie m.i. de plank nogal mis. Polarisatie voorkom/bestrijd je niet door kreten als
“bemiddelen’ betekent dat je tussen partijen een overeenkomst tot stand brengt’’ te uiten en daarbij als onderliggende aanname hebt dat ‘de boeren’ een gelijkwaardige partij zijn als ‘de regering/parlement’. Dat zijn ze niet, ze vormen een der honderden actiegroepen in Nederland en worden in essentie via het democratische systeem vertegenwoordigd in het beleid. Democratie is géén dictatuur-van-de-meerderheid, een meerderheid dient er altijd voor te zorgen dat de rechten van minderheden (binnen de kaders van de grondwet en een heel stuk verder dan dat) beschermd worden en niet door stemvee-kabinetsprogramma’s overruled worden. Dat is Dasavidha-rājadhamma, de regels die Boeddha voor een regent opstelde, in moderne vorm. Lees mijn eerdere praatjes er maar op na.
Dit soort dictatoriaal gedrag heb ik van de recente kabinetten, zowel bij het Corona-beleid als voor het stikstofbeleid, niet gezien. Wat ik vooral zie is polarisatie ‘aan de randen van het politieke spectrum’, aan linkerzijde bijvoorbeeld Denk/Bij1 en aan rechterzijde alle populisten waaronder ook de eenzetel-BBB (boeren) partij. Een heel stuk verruwing van het debat, en gebrek aan respect voor algemeen geldige waarden als de medische wetenschap maar ook natuurbeheer/economie (stikstofbeleid), komt van die kant. Niets mis met vaccinatiebeleid, soms zelfs ‘verplicht’. En niets mis met de afweging tussen stikstofreductie tussen groot-producenten vliegverkeer, industrie en boeren; waarbij voor die laatste i.m.o. een forse uitzondering gemaakt moet worden voor milieuvriendelijker (biologisch) kleinschalig boeren, juist omdat het nabijgelegen natuurgebieden veel minder schaadt dan varkens- en kippensilo’s. Dus “we ontkennen daarmee dat we zelf het probleem zijn” in de zin van overconsumptie en onnodig vliegen mag nóg zo waar zijn (het zou kunnen), wij hebben met zijn allen voor partijen gestemd die de beteugeling aan die kant niet willen en inplaats daarvan o.a. verkeer (asfalt-aanleg dichtbij natuur) en agricultuur beperken. Ja dat betekent minder landbouw in Nederland, het zij zo – dat is een afweging tussen belangen, zeker varkens- en kippensilo’s zijn boeddhisten met hun vegetarisch/veganistische neigingen eerder kwijt dan rijk.
Van mede-boeddhisten verwacht ik juist
* In algemene zin steun voor ons democratische systeem, en uitsluitend adviezen hoe dat binnen de grondwet verder te verfijnen.
* Steun voor andere fundamenten van onze samenleving, zoals de met elkaar afgesproken relatief objectieve wetenschap (zie boven)
Daarnaast kun je op individueel of kleinschalig niveau in gesprek met wappies of andere ‘gepolariseerde boze personen’ zoals veel boeren. Maar dan ligt de focus op hele andere zaken dan hun directe onderwerp/aanleiding van boosheid. Namelijk op algemene boeddhistische waarden zoals de 5 leefregels, op openheid die ze zouden moeten ontwikkelen naar bredere meningen inplaats van het zich opsluiten in gepolariseerde ‘bubbles’ vol met verdraaide feiten, noem maar op. Waarbij je natuurlijk ook de zwakten van onze democratische invulling erkent, zoals de pluche-hechting die in Den Haag soms boven principes en verkiezingsbeloften gaat.
Maar steeds weer benadrukkend dat we binnen dat raamwerk met elkaar verder moeten, via democratische weg met ‘in de marge’ allerlei vrijheden en aanvullingen van o.a. actiegroepen en vakbonden. Niet door konstant te herhalen dat Den Haag slecht zou zijn en alles al voorgekookt heeft, en dat je dus wel ‘gedwongen’ zou zijn tot soms gewelddadig protest over te gaan. Dat is het soort anti-democratie die we bijvoorbeeld van Russische en Chinese zijde veel zien, en ons alleen maar heel ver van het boeddhistische bed zou brengen.
With folded palms,
Willy van de Schoot zegt
Dank je wel voor deze wijze reactie.
G.J. Smeets zegt
Wat een warrig stuk, sorry Luuk en Rob maar dit is psychologie van de koude grond. Jullie stellen “Laten we naar onderliggende standpunten kijken om elkaar te begrijpen om daarna te kijken naar syntheses van de verschillen, in plaats van op inhoud elkaar te overtuigen van het eigen gelijk.”
Dat is dus de plank helemaal mis zoals Ujukarin hierboven al heeft aangegeven. Omgaan met verschillen is uitstekend geregeld in de grondwet, in het civiel recht, in de strafwet en wetgeving via het parlement waar jullie ‘betrekkingsniveau’ daadwerkelijke handen en voeten heeft. Kortom, een slap stukje irrelevante psychologie. En de suggestie van “een echte bemiddelaar” is nonsens. Wet- en regelgeving zijn duidelijk. Handhaving daarvan is aan de orde, niet bemiddeling met mensen die zich niet aan de regels willen houden.
Viriya zegt
Ik vind het een goed artikel, zet tot denken aan hoe we er aan toe zijn in deze maatschappij. Het regeringsbeleid (lees: opgelegde beleid) beperkt zich niet alleen tot het boerenprotest en het stikstofprobleem, maar op allerlei vlakken in de maatschappij. Bijvoorbeeld ook in de WMO. Daarin werd gesteld: de mens staat centraal. Inderdaad. Maar niet het belang van die mens staat centraal, maar de mens staat centraal als plukkip. Rechten van de minderheden worden met voeten getreden, denk hierbij ook aan de toeslagenaffaire. Voorbeelden te over. Dat dingen mis gaan waar gewerkt wordt, is menselijk. Maar tot herstel komen en verbetering van de positie van mens, dier en natuur, daar geeft ons kabinet niets om. Helaas.
Paulien van Poppel zegt
Enkele dagen geleden zag ik bij Hollandse zaken iemand spreken over corrupte netwerken ( ik hoop dat ik de term goed onthouden heb). Over hoe de verschillende organisaties en mensen die er werken met elkaar verweven zijn. Functies bij toezichthouders en uitvoerenden die door dezelfde mensen afwisselend ingevuld worden. Dat wordt niet als problematisch gezien. Onafhankelijkheid van deze mensen zou betwijfeld moeten worden. Ik vond het een verhelderend concept.
Groningen, waarbij de “experts” meer geld krijgen dan de Groningers. Het nieuwe belastingstelsel wat qua uitvoering tientallen miljarden gaat kosten. Betaald door de deelnemers en het geld wordt ontvangen en uitgegeven door de bedenkers van het systeem.
De PVV wijst bijvoorbeeld op het omroepbestel waarin vooral meningen van een deel van de mensen courant zijn.
Dan is er nog de marktwerking en het feit dat de toezichthouders uitgekleed zijn op bijna elk gebied ( behalve dan de zorgverzekeraars met hun normen, de EU met hun normen enz.).
Zo zijn woningcorporaties door speculanten leeggezogen in de jaren 90 door bestuursnetwerken en individuen. Vrije markt zorginstellingen die frauderen en de krenten uit de pap halen hebben vrij baan.
Individuen die het met instellingen aan de stok krijgen kunnen zich nauwelijks verdedigen.
Postbodes, , alpha-hulpen en noem maar op hebben zo hun arbeidsrechten verloren (0-uren contracten, geen pensioenopbouw, geen goede salariëring) zonder revolte en van links tot rechts omarmd.
Ik vraag me af in hoeverre een discussie over democratie relevant is in bovenstaande maatschappelijke context.
Ujukarin zegt
“Ik vraag me af in hoeverre een discussie over democratie relevant is in bovenstaande maatschappelijke context.” –> Dat punt zie ik gewoon niet in, sorry.
Democratie heeft gebreken, mensen willen wel eens aan het pluche blijven plakken en valse verkiezingsbeloften doen, maar worden daar i.h.a. op afgerekend. Zo ook in vrijwel alle voorbeelden die je noemt. Waar iets te ver doorgeschoten is, zoals privatisering en vrije markt, wordt het gaandeweg weer gekorrigeerd. Maar de oude situatie werd door de belastingbetaler als onhoudbaar en onbetaalbaar gezien als ik naar de verkiezingsuitslagen toen en nu kijk, dus wat jouw idee ook is – daar krijg je geen meerderheid voor.
Dus nogmaals: volg en verbeter de processen. Steun geen wappies die oproepen die processen te ondermijnen en soms zelfs richting geweld gaan, daar hebben we met zijn allen niets aan en is ook bepaald niet uit te leggen vanuit boeddhisme.
With folded palms,
Paulien van Poppel zegt
Ik hoop het. Het is natuurlijk van alle tijden. De oude chinesen hadden het natuurlijk al over machthebbers. Ik word er steeds stiller van. Dank voor je reactie.
Rafael zegt
We lopen het geld( Manon,😈) zo hard achterna dat we de ziel vergeten zijn, ook op het platteland zijn de kerken leeg ..laat staan dat men er met de een (boeddhistische) leer of Zen bezig is.. verandering van materialistische positie is per definitie slecht leren wij onze kinderen, meer is beter .. en wij waannen ons sterker dan de natuur (onze eigen natuur🙏) het is dat wat we onze kinderen hebben geleerd .. we oogsten wat we gezaaid hebben.. of dat nou karma is of gelaten6:7 of of