• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Dick – corona

Dick – corona

7 februari 2021 door Dick Verstegen

Corona is afgelopen week voor Ellen en mij heel dichtbij gekomen. We haalden  Ellens moeder op uit het ziekenhuis. Ze werd daar verpleegd voor een alvleesklierontsteking en zou coronovrij het ziekenhuis verlaten. Wij zijn die dag behoorlijk met haar in de weer geweest en nadien hebben Ellens broers haar vooral bezocht. Toen waren wij weer aan de beurt. Die ochtend was ze door de thuiszorg op de grond gevonden. Waarschijnlijk gevallen nadat ze uit bed was gaan dwalen. Omdat ze incontinent is, was het nogal een rommeltje en Ellen en ik hebben poepvlekken weggewerkt en luiers verwisseld. Later hebben we nog wat eten gemaakt en het slot van het liedje was dat ze aan het eind van de dag opnieuw werd opgenomen. Bij de standaard test op corona, werd ze nu opeens positief getest. Dat is nogal wat voor een 89-jarige dame en ook voor ons. Omdat wij zo intensief met haar bezig zijn geweest.

‘Leven en dood zijn als twee molenstenen waartussen ik beklemd zit en die langzaam elk begrip omtrent mijn bestaan vermorzelen.’ Zo schetste mijn leraar Nico Tenko Roshi onlangs onze levensweg. Komt wel binnen in deze dreigende tijden, maar er is in deze benadering zeker ruimte voor schoonheid en optimisme. Je kunt bemoediging vinden in het wonder van de werkelijkheid zoals die is. We hebben het er al uitgebreid over gehad. De eik in de tuin. Het koolmeesje dat een vogelhuisje in- en uit vliegt. Dennenbomen die buigen in de wind.  Hoe het licht valt op de beukenhaag. Je put er vertrouwen uit, hoop ik. Je daarvoor openstellen is mogelijk en valt te oefenen. Eigenlijk doen we met het zitten niets anders.

Maar houd die zin van Tenko roshi nog eens scherp tegen het licht. Hij zegt eigenlijk: Langzaam verdwijnt elk begrip over mijn bestaan. En daarin beluister ik twee dingen.

  1. Er blijft niets over wat te begrijpen valt. Is dat erg? Eerlijk gezegd denk ik van niet. Alle controle, alle veiligheidsmechanismen, alle beschermingsconstructies, al het plaatstaal waarachter we ons willen terugtrekken…,  het blijkt allemaal niet te werken. Wat overblijft is het moment waarin we steeds opnieuw de werkelijkheid beleven.
  2. Hij bedoelt waarschijnlijk ook dat het wonder van dat moment steeds meer gaat overheersen. Zo voel ik dat ook en ook dat het goed is om zoveel mogelijk in dat wonder te blijven vertoeven. Dat is niet je van de realiteit afkeren, maar die juist omarmen. Dan ontstaat wat we gewoonlijk verwondering noemen. Verwondering als levenshouding is genoeg. Misschien is het wel de moeder van alle levenshoudingen.

Nico schrijft: ‘Zoals zo velen houd ik mij, als kwetsbaar oudje, aan de aanbevolen quarantaine. Ik merk de zorg en inspanning deze crises te boven te komen. In de brievenbus een briefje van een hier in de buurt wonende studente met een telefoonnummer waarbij we haar kunnen bellen voor boodschappen of een ander vorm van hulp. Ik voel ook de dreiging en de angst. Zen of geen zen, het leven is tragisch. Een eenzijdig zicht zou dit leven alleen maar bitter doen smaken, maar in het licht van deze schijnbare tegenstrijdigheid proeft het leven bitterzoet.’

Dat is de wonderbaarlijke realiteit. Kwetsbaarheid. Laten we die toelaten. En laten we kijken wat we kunnen doen in onze eigen omgeving. Eigenlijk is dat waar de eveningcall waarmee elke dag in een sesshin afsluit over gaat:

Dit wil ik ons allen graag op het hart drukken:

Leven/dood is een ernstige zaak. 
Alle dingen gaan snel voorbij.
Wees daarom altijd wakker.
Nimmer onoplettend
Nimmer onachtzaam

 

Categorie: Columns, Dick Verstegen, Geluk, Gezondheid, Zorg Tags: besmet, corona, dementie, moeder, ziekenhuis

Lees ook:

  1. Uit Indiaas ziekenhuis ontsnapte Nepalese coronapatiënt weer opgepakt
  2. Het jaar 2020 – dag 152 – sterfgedachten
  3. Het jaar 2020 – dag 308 – over
  4. Het jaar 2021 – dag 250 – longcorona

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Wouter ter Braake zegt

    7 februari 2021 om 15:24

    Dank voor dit juweel uit uw hart.

  2. Dhyan Willem zegt

    8 februari 2021 om 23:42

    U heeft het steeds over “vertrouwen”. Op wie/ op wat?

    We leven in het moment.Dit ene moment.
    Morgen kan alles anders zijn, of het zelfde als vandaag.

Primaire Sidebar

Door:

Dick Verstegen

Columnist Dick Verstegen is zenleraar en oud-hoofdredacteur van de VNU dagbladen. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

14 sep
Tao en geluk; vijf bijeenkomsten
14 sep 23
29 sep
Retraite voor ouders
29 sep 23
29 sep
Zenweekend/retraite
29 sep 23
29 sep
Volle Maan chant live en online
29 sep 23
30 sep
Weekend Sesshin Zengroep Oshida
30 sep 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De taal van het lijden  (deel 1 van 3)

    gastauteur - 20 september 2023

    De taal welke zich op verschillende momenten in ons leven aan ons openbaart, meestal in de vorm van verlies, pijn en verdriet, het diep begrijpen ervan, te leren het lijden te omarmen, er ruimte voor te creëren, zodat het uiteindelijk los kan komen.  Leren één te worden met de ontvouwing van het leven en het ontdekken, blootleggen en hervinden van deze nobele waarheid. Hoewel dit vaak een erg zware taak lijkt, en voor velen van ons te moeilijk om zelfs maar over na te denken, ligt er binnen dit proces van herkennen en het omarmen van lijden, een ontvouwen van kalmte, vreugde, vrede en harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Elke keer dat we dichter bij deze ontvouwing komen, tillen we een klein stukje van de sluier op die ons ware wezen omhult.

    Taigu – Tibetaans bijgeloof op gespannen voet met anatman

    Taigu - 19 september 2023

    Het geloof dat Tibetaanse boeddhisten vertegenwoordigen in de zielsverhuizing van de dertiende naar de veertiende Dalai Lama, en bij diens overlijden naar de vijftiende, onderstreept nog eens de ondoorzichtige magie waarvan het Tibetaanse boeddhisme is doortrokken. Je zou het een scepticus niet kwalijk kunnen nemen, wanneer deze de conclusie trekt dat bij de overgang van de ene op de andere Dalai Lama een loopje wordt genomen met het leerstuk van anatman, een van de klassieke hoekstenen van het boeddhisme.

    Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’

    Ardan - 11 september 2023

    'Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel 'zenleraar' niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.'

    Pseudo-Cicero, pseudo-troost?

    Erik Hoogcarspel - 11 september 2023

    Cicero voert in zijn epistel aan dat we niet overmatig moeten rouwen om de dood van een geliefde, omdat er bij de dood voor de geliefde zelf weinig verloren gaat. Het leven is nu eenmaal niets dan ellende. Als je de pech hebt geboren te zijn geworden, kun je maar beter gauw dood zijn. Je hoeft ook niet oud te worden om te slagen in het leven.

    Wat loert daar in de duisternis?

    Kees Moerbeek - 10 september 2023

    Eeuwenlang zwierven ze in de bergen, de bossen, de velden, in de rivieren en langs de kust en joegen de Japanners de stuipen op het lijf of belaagden ze. Ze zijn ook nu niet weg te denken, de yokai.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Boeken – Tem je brein
    • Sociale aspecten van het vroege boeddhisme – deel 3
    • De valse Panchen Lama vertelt Tibetanen om Xi Jinping onvoorwaardelijk te gehoorzamen
    • Het volk mort (7 vervolg) – Toon je kwetsbaarheid niet
    • Waarom het Zelf altijd doet alsof

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.