• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Columns » Het jaar 2021 – dag 19 – dierenleedjoop

Het jaar 2021 – dag 19 – dierenleedjoop

19 januari 2021 door Joop Ha Hoek

Meestal worden ze rond Het Journaal uitgezonden, de bedelcampagnes voor zieke en gewonde dieren. Ze duren geen 30 seconden maar veel langer en ik denk dan: dat geld voor het maken en uitzenden zou je beter kunnen besteden aan het herstel van de zieke en gewonde dieren.

Er zijn binnen- en buitenlandse zieke dieren. In het buitenland worden dieren onder andere ziek omdat er door de corona geen toeristen meer komen die met en op die dieren rijden, zodat ze, de dieren, nu in de versukkeling raken.

Het meest wind ik me op over een Nederlandse fondswervende commercial Geld-en-Dier waarin financiële steun wordt gevraagd om dierenambulances te laten rijden, dierenartsen in te schakelen en gewonde dieren weer op te lappen zodat ze weer het veld of zerk in kunnen om daar door jagers te worden afgeknald. Of onder de wielen van voortjakkerende auto’s op de A15 terecht te komen of door de nieuwe roedel wolven op de Veluwe te worden verscheurd.

De commercial is bedoeld om mensen geld te laten geven, ik had bijna geschreven geld uit de zak te kloppen, een maandbedrag van 1,85 euro, om het werk van Geld-en-Dier mogelijk te maken. Een dierenarts vraagt om steun, een ooievaar heeft een gebroken vleugel, een grote herstelde vogel wordt uit een mand weer vrijgelaten en een dierenambulance rijdt rondjes door dorpen. Zo tonen de beelden. Allemaal voor die 1,85 euro per maand. En dreigend: stort je niks dan kunnen we niet doorgaan.

Ik heb helemaal niks tegen het redden en verzorgen van dieren. Mijn dochter heeft twee migranten honden te verzorgen, ze is er gek op, en een vriendin van mij heeft uit Rusland een hond over laten komen. Een andere vriendin heeft ook een migrantenhond uit een ver land. Die dieren hebben het goed, krijgen medische zorg en lekker eten, een knuffel ook. Mijn ouders vingen tientallen katten op en zelf bood ik ook honden in nood een tijdelijk veilig onderdak.

Waar ik moeite mee heb is het valse sentiment, dat er een organisatie wordt opgericht en dat er dan achteraf gebedeld wordt om financiële steun. Als je jezelf niet in leven kunt houden richt dan niks op. Waar ik ook moeite mee heb is dat mensen totaal vervreemd zijn van de natuur en geen moeite doen zich daar in te verdiepen. Dat er jaarlijks miljoenen dieren gewond raken en sterven omdat dat gewoon de natuur is. En dat wij mensen willen ingrijpen in dat proces, de natuurlijke gang van het buitenleven willen beïnvloeden, door  die gewonde dieren in ambulances, gelukkig zonder gillende sirenes, op te halen, op te lappen en weer vrij te laten, hun dood tegemoet.

Veel mensen weten niet eens dat de melk die ze drinken afkomstig is van een slavernij koe, denken dat de melk in een fabriek wordt gemaakt. Ze doneren wel aan Geld-en-Dier terwijl hun 90 kilo zware en kolossale hond zijn kont niet kan keren in de te kleine woonkamer.

Altijd als ik dit soort commercials zie krijg ik beelden voor ogen van imposante  kantoren, al of niet bij een gracht, goedbetaalde bestuurders, dure folders en krantjes, een uitstekende PR-afdeling en een incassoapparaat waar ik zelf ook een tijdje slachtoffer van was.

Het zit zo. Ik was voor mijn overleden oudste zus de executeur testamentair. Zij was bij haar leven donateur van AchtPoters die zich ook het lot van dieren aantrok. Zij vroeg aan mij in een gesprek of ik het geld dat na het betalen van rekeningen en uitvaart over was aan die AchtPoters wilde doneren. Zo gezegd, zo gedaan. Omdat ik haar eigen bankrekening had laten opheffen betaalde ik die maandelijkse donaties in haar naam vanaf mijn eigen bankrekening. En dat hadden ze goed in de smiezen bij het incassoapparaat. Bijna elke week kreeg ik wel een brief met het verzoek om zelf ook te doneren aan AchtPoters. Soms zat er in de envelop ook een speeltje, ik werd er beroerd van. Ik heb een groot wantrouwen tegen dit soort bedelorganisaties. Ik begon de ongeopende enveloppen terug te sturen, schreef erop: is verhuisd, haat dieren, haat jullie ook, staat onder curatele, is gevlucht, maar het hielp niks. De bedelbrieven bleven komen.

Ik hecht heel erg aan het leven, maar kon niet anders. Het was op een zondag, mijn vriendin, de kleindochter van zeevisser Thijmen, zat in een fijne leunstoel in de Kloosterbunker een boek over Vollenhove te lezen, toen ik haar zei: ‘Ik ben dood’. Ze keek me verwonderd aan want zo zag ik er niet uit. Nee, zei ik, ik ben dood voor de AchtPoters, ze worden steeds agressiever, niks helpt, geen verzonnen verhuizing of haten, ze blijven bedelbrieven sturen. Okay, zei mijn vriendin, ik zal je helpen. Ze stelde een tekst samen voor de AchtPoters waarin ze mijn overlijden aankondigde en of ze geen brieven meer wilden sturen. Het bericht werd verstuurd via een neutraal mailadres. Enkele dagen later condoleerde AchtPoters haar met dit vreselijke verlies en was ik vrij, vrij, helemaal vrij.

Ik weet, je mag niet liegen en ik creëerde daarmee negatief karma, maar ik vraag geen vergiffenis, dan maar een jaartje langer in de hete blaartrekkende boeddhistische hellen.

Overigens: ik kende de eerste dierenambulance bedenker Aart Bosschieter. Hij reed met een altijd opgewekt humeur rond om dieren naar de dierenarts te brengen in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Hij bood zijn diensten aan op basis van dana, belangeloze goedgeefsheid, maar stak ook zelf veel geld in zijn  ambulancewerk.

Moedig voorwaarts!

Redding hond brandend schip, zonder donatie.

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak,  woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren.  Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Dierenwelzijn, Geluk, Joop Hoek, Zorg Tags: Aart Bosschieter, dierenambulance, dood, fondswerving

Lees ook:

  1. Goooodmorning! boeddhisten in de Lage Landen
  2. Het jaar 2020 – dag 166 – bonobojoop
  3. Het jaar 2019 – dag 141 – mezocide
  4. Het jaar 2020 – dag 48 – doodvries

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Ruud van Bokhoven zegt

    20 januari 2021 om 11:37

    Mooi geschreven Joop, precies het onderwerp dat ook dagelijks mijn beeldscherm als lange reclame voorbij schuift en waarbij een vrouw met weemoed staat te klagen dat ze er niet aan moet denken dat ze er mee zouden moeten stoppen en dit nu allemaal betaald wordt uit privé kosten.
    Voor dieren veel doen vind ik een goede zaak, maar dagelijks zo’n dure reclame lijkt mij betalen voor de ondernemer(s), oftewel pure oplichterij.
    En de dieren waar het om gaat, die zien er niets van.

  2. Yolanda Knoop zegt

    21 januari 2021 om 10:08

    Heel herkenbaar! Ik zie ook de slechte, vaak oude bedel filmpjes voorbij trekken. De ene keer huisdieren dan weer zielige ezeltjes of beren. De namen van de goede doelen wisselen, maar de opzet geeft het gevoel dat het allemaal in dezelfde portemonnee terechtkomt.

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 26 mei 2022 - 29 mei 2022
    Hemelvaartretraite Schoonheid van Zijn
  • 27 mei 2022 - 29 mei 2022
    'Gezond leven, natuurlijk sterven'
  • 28 mei 2022
    Green Tara Practice morning
  • 29 mei 2022
    Nyinthün, dag van stilte en meditatie
  • 29 mei 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Grondlegger van de BOS – Jean Karel Hylkema overleden

Jacques den Boer - 26 mei 2022

In 1999 gaf de overheid een zendmachtiging aan de Boeddhistische Omroep Stichting. Jean Karel Hylkema werd daarvan niet alleen ongeveer vijf  jaar  bestuurder en manager. Hij was tegelijk programma-adviseur voor de tv- en radioredactie, naast programmadirecteur Babeth VanLoo, en werkte mee aan tv-documentaires als interviewer.

Tulpenboeddhisme: Hoe het boeddhisme in Nederland wortel heeft geschoten (4 en slot)

Jacques den Boer - 26 mei 2022

Onder aanvoering van de Rigpa-boeddhist ir. Jean Karel Hylkema , de gelauwerde cineaste en Dzogchen-boeddhiste Babeth VanLoo en een nieuwe BUN-voorzitter, prof. dr. Johan Niezing, kwam er uiteindelijk toch per 1 september 2000 een zendmachtiging voor radio en tv.

‘Yatra naar Majjhimadesa – een pelgrimsreis naar het Middenland’.

Guy E. Dubois - 24 mei 2022

De Majjhimadesa was de broedkamer van de Dhamma —de Leer van de Boeddha’s. Het is het gebied waar de Boeddha geboren werd, waar hij tot Zelfrealisatie kwam, waar hij predikte en het parinibbana bereikte. In Boeddha’s tijd waren overgrote delen van het Middenland bedekt met junglevegetatie. De fauna was veelzijdig en bestond o.m. uit leeuwen, tijgers, herten, olifanten en neushoorns.

Baas over eigen karma

Kees Moerbeek - 22 mei 2022

Het individu is de enige die de volledige controle heeft over zijn daden, ongeacht de druk die anderen op hem kunnen uitoefenen. Een onheilzame handeling onder grote druk uitgevoerd, heeft echter een ander karmisch effect dan een vrijwillige onheilzame handeling.

Boekbespreking- De lach van de Boeddha. Een ontmoeting met de boeddhistische filosofie

Erik Hoogcarspel - 21 mei 2022

Vandepitte gooit zijn lezers al snel in het diepe met zijn uiteenzetting over de leegte. Hij geeft daarbij een eigen interpretatie, die enigszins afwijkt van de boeddhistische teksten.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Verlichting is geen goeroe
  • Het jaar 2022 – dag 146 – misbruik
  • Boeddha in de bajes – Mag het menswaardiger!
  • Sleutel tot inzicht – Het laatste afscheid van de Boeddha en Yasodhara
  • Vrijdag Zindag – Zegeningen tellen

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens