In het gebouw waarin de Kloosterbunker is gevestigd verblijft ook een man die anderen van het bestaan van een God probeert te overtuigen. Hij is alleraardigst, socialist in hart en nieren, en je kan ook nog met hem lachen. In het weekeinde gaat hij op stap met magazines en folders. Zo af en toe vind ik ook documentatie in de brievenbus.
Gisteren kwam ik hem op straat tegen en sprak hij mij aan over de aarde die door zijn God geschapen is. Wat ik daar van dacht. Ik zei: ‘Het maakt me niet uit of het een schepping van een God is of dat het ontstaan van de aarde en de flora en fauna op de aarde een chemisch proces is geweest. Ik moet het er maar mee doen. En jij ook. Jij vraagt je toch ook niet af wie dit gebouw heeft ontworpen.’ Hij keek me verbaasd aan.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd. Of te twijfelen aan het nu. Of gepensioneerde uitvreter te worden.