• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Het jaar 2019 – dag 184 – bomenhaters

Het jaar 2019 – dag 184 – bomenhaters

3 juli 2019 door Joop Ha Hoek

Natuurmonumenten gaat minder bomen kappen. Als boskap nodig is om open landschappen zoals heidevelden te herstellen, dan wordt elke gekapte boom gecompenseerd door de aanplant van een nieuwe. Natuurmonumenten reageert daarmee op de felle publieke discussie over bomenkap die begin dit jaar losbarstte. Van allerlei kanten kwam kritiek op het kappen van bomen door natuurbeheerders als Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten voor bosverjonging of het realiseren van andersoortige natuur. Zo meldt De Volkskrant.

Bij het omvormen van voormalige productiebossen naar natuurlijk bos wordt voortaan niet meer dan een halve hectare tegelijk gekapt. Voorheen was dat twee hectare. Oude laanbomen in bossen worden niet meer allemaal tegelijk omgehakt, alleen de zieke en dode exemplaren worden weggehaald.

Ik heb me als natuurliefhebber altijd verbaasd over de enorme aantallen op elkaar gestapelde in stukken gezaagde boomstammen in onze bossen, wachtend op transport. En vroeg me altijd af waarom die bomen waren omgezaagd. Ik begrijp heus wel dat als er te veel bomen naast elkaar  in een bos staan de beheerder denkt: laat ik er maar een zootje kappen, dat geeft lucht en ruimte. (En geld in de knip). De vraag is of zo’n bos dat zelf niet regelt. Hier in de Kloosterbunker gaan ook planten dood omdat de omstandigheden niet goed zijn. En ik voel me ook wel eens een dag wat minder.

Mijn moeder Grietje sprak vaak over bomenhaters. Mensen die geen enkele respect hebben voor het leven van bomen. Zij liet nooit een boom kappen en zo ontstond in de loop der jaren een heel bos in haar stadstuin. Met alle dieren die daar bij horen. Ik zeg niet dat de mensen van Natuurmonumenten bomenhaters zijn, maar vind het wel opvallend dat slechts een enquête voldoende is om de boskap te verminderen. Nederland heeft de minste bossen van de Europese landen, al lijkt het vaak anders.

Bij mijn vriendin, de kleindochter van een Nederlandse zeevisser, in de laan waarlangs zij woont, zijn er ook al veel bomen verdwenen. Voorheen waren er nog veel onbebouwde stukken grond maar die zijn nu verkocht en bebouwd en prachtige bomen legden het loodje. Maar ook bestaande bomen op de percelen grond die bij bestaande huizen horen, gaan eraan. Er zijn altijd wel mensen die last hebben van nootjes, eikels, dwarrelende bladeren of takken die het zicht ontnemen en hup, daar gaat de boom tegen de vlakte. In het buitenlandse dorp waar zij woont wordt er ook onderscheid gemaakt tussen beschermde en gewoon te kappen bomen. De bomen vragen niet om die bescherming, die is door mensen in het leven geroepen. Er zijn nog maar weinig bomen in de dreef die vroeger bekend stond als het mooiste laantje in het dorp.

Hier tegenover de Kloosterbunker is een oude boom aan het sterven. De helft van de enorme boom is al dood, uit de stam groeien zwammen. De oorzaak is waarschijnlijk gelegen in de drainage en afvoeren van het hemelwater in de grond waarin de boom staat. Vorig jaar hebben tuinlieden er een zooi zwarte grond op gestort, om de kuilen weg te werken. In Bunkerstad is het beleid dat bomen gewoon dood mogen gaan en dat er nauwelijks ingegrepen wordt. Buren in de Bunkerappartementen  hebben al gebeld en brieven geschreven naar de baas van de bomen, maar dat hielp niet.

Dikke kale takken van de stervende boom richten zich hemelwaarts alsof ze de Heer van de schepping om aandacht en genade vragen. Maar die geeft niet thuis. Bertus de kraai of kauw en spechten en soms een grote Alexander papagaai wonen in de halfdode boom. Geen blad meer die ze het zicht ontneemt. Het klinkt raar en ik vraag vergiffenis: maar het is een prachtig gezicht- die vergankelijkheid. De schreeuw van de boom om te leven- die niet gehoord wordt.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd. Of te twijfelen aan het nu. Of gepensioneerde uitvreter te worden.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Gezondheid, Joop Hoek, Natuur, Zorg Tags: bomenhaters, Grietje, kappen, Natuurmonumenten, sterven, zeevisser

Lees ook:

  1. ‘Sterven is te doen’
  2. Het jaar 2020 – dag 118 – inpakoma’s
  3. Mildheid en meedogenloosheid
  4. Het jaar 2020 – dag 308 – over

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Piet Nusteleijn zegt

    4 juli 2019 om 13:28

    Een hartekreet van een boomschreeuw.

  2. Dick zegt

    5 juli 2019 om 10:52

    Als natuurbeheerder (en laten we wel zijn, Nederland is één groot park, daar is niks natuurlijks aan) kun je 2 dingen doen; of alles, inclusief exoceten, ongebreideld laten groeien waardoor er een monocultuur ontstaat gebaseerd op het recht van de sterkte, of dat een beetje managen waardoor kwetsbare soorten ook een kans krijgen om voet aan de grond te krijgen. Wel eens in een dennenbos geweest? Wat een saaie, donkere boel. Geen enkel bodemleven.

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
30 mei
Vipassana meditatie Rotterdam
30 mei 23
Rotterdam
31 mei
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
31 mei 23
01 jun
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
1 jun 23
03 jun
Zen in Twente ochtend met Doin Sensei op 3 juni
3 jun 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Waarover praten we als we het over identiteit hebben?

    Kees Moerbeek - 28 mei 2023

    Zolang de identiteitsstrijd werd gevoerd uit naam van gemarginaliseerde of als minderwaardig beschouwde minderheidsgroepen, stond deze op het programma van links. Zodra de referentiegroep echter een meerderheid werd, of een groep die zichzelf superieur opstelde naar andere groepen, werd het bestempeld als een rechts of extreemrechts geluid.

    Daoïsme, de mystieke traditie, een bloemlezing

    Erik Hoogcarspel - 27 mei 2023

    Jan de Meyer (1961) is sinoloog en vertaler. Hij doet al 40 jaar onderzoek naar het daoïsme en hij heeft een nieuwe bloemlezing geschreven van de belangrijkste teksten van het daoïsme. De meeste lezers zijn al bekend met twee beroemde teksten uit deze Chinese traditie: de Laozi en de Zuangzi. Beide teksten zijn al verschillende malen in het Nederlands vertaald, onder andere door de bekende sinoloog Kristoffer Schipperṣ.

    ‘Meebewegen met wat er is’

    gastauteur - 15 mei 2023

    Als het gaat om dak- en thuisloze mensen wordt er door de maatschappij merendeels nog vanuit 'schuld en eigen verantwoordelijkheid' gedacht. Men heeft vaak het verkeerde idee dat iedere persoon in Nederland eigen verantwoorde keuzes maakt en dus verantwoordelijk is voor diens eigen lijden. Of men denkt dat het heel makkelijk is om een uitkering aan te vragen. De gewone burger weet niet hoe het is voor iemand die in een totaal andere realiteit zit.’

    Ras – nutteloze, kwaadaardige onzin

    Kees Moerbeek - 14 mei 2023

    Angela Saini heeft voor haar boek Superieur: de terugkeer van de rassentheorie zo’n beetje alle literatuur over rassenwetenschap doorgespit, schrijft ze. Veel genetici menen dat als genetica bewijst dat er nauwelijks reden is om rassenonderscheid te maken, het dus snel afgelopen zal zijn met racisme. Was het maar waar. Racisme is juist een sociale constructie met een enorme invloed, constateert ze.

    Waarom we beter denken dan we denken

    Erik Hoogcarspel - 5 mei 2023

    Je hoort nogal eens zeggen dat mensen van nature redeloos zijn en tot de meest bizarre meningen en handelingen in staat. Voor wie regelmatig de krant leest of het nieuws via andere media volgt, lijkt dit zelfs vanzelfsprekend. Het is daarnaast allang in zekere kringen gebruikelijk om de mens te beschouwen als een onderdeel van de natuur, een wezen dat zijn dierlijke afkomst verbergt onder een dun vernislaagje van beschaving.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Tussen veranderlijk en onveranderlijk vind je de deur naar non-dualiteit
    • Waarover praten we als we het over identiteit hebben?
    • Guy – Kom en kijk (P. ehipassiko)
    • Ludo – Wind
    • Ardan

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens