Ik ben gestopt met het slachten van sla en andere groene groenten. Al jaren heb ik grote weerzin tegen het vernietigen van deze prachtige schepselen der natuur. Ja, ik weet dat die groenten speciaal voor de mens gekweekt worden, maar het zijn levende wezens die, dat heeft wetenschappelijk onderzoek bewezen, zo schijnt het, met elkaar kunnen communiceren en ook een bepaalde mate van angstgevoelens hebben. De pech is dat ze de benen niet kunnen nemen, die hebben ze niet. Jaren geleden al besloot ik die groenten niet meer te snijden om ze pijn te besparen. Ik plukte de bladeren, maar dat veroorzaakte ook leed.
Nu eet ik ze helemaal niet meer, sla en andere bladgroenten hebben ook familie, broertjes en zusjes en hebben recht op leven. Over het eten van gedroogde bonen moet ik me nog een mening vormen. Die zitten dood en gedroogd in een pot in de keuken. Maar eens waren dat ook levende wezens.
Al heel lang eet ik al geen mosselen meer, die sterven in de pan. En heel erg lang geleden slikte ik nog wel eens een oester naar binnen, tot ik ergens las dat die schepselen van God levend in de mond en het keelgat verdwenen. Als je goed keek zag je het hartje in de schelp kloppen.
Hoe het verder moet met mij, weet ik niet. Ik kan niet van de lucht leven.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer.
kees moerbeek zegt
Heerlijke Zeeuwse mosselen met fritten en mayonaise, maar daarvoor moet je wel de grens over, naar o.a. Oostende. In de tachtigjarige oorlog was het een broeinest van opstand tegen Spanje. Echte Vaderlanders dus! En tijdens de cabaretopstand tegen Holland in 1830 stond het pal achter Oranje. Net als Gent e.d., maar het werd door terreur de kop ingedrukt (inderdaad Franstalige katholieken en Frankrijk) Gedane zaken nemen geen keer!
Die gekke Hollanders exporteren alles wat lekker en goed is naar het buitenland en hier bijten we op een houtje. Logisch dat de PVV zo groot geworden is, maar als ze echte Vaderlanders waren hadden ze er wel iets aan gedaan. Wat je zegt Joop, Verelendung :-) Ik heb thuis witte wattenstaafjes en hoe het komt weet ik niet, maar ik moet meteen aan de Grote Lijder denken :-)
Gassho Kees
G.J. Smeets zegt
Joop,
knoop nou eens in je oren dat er twee soorten dood zijn: de ene heeft conflict als motief, de ander geven & nemen als motief. Moet je effe over doordenken.
Het maakt de sla trouwens geen bal uit of jij haar kortwiekt of dat de rups het doet.
Henk van Kalken zegt
Ook veganisme is een illusie. Elke oogst van ongeacht welke groente ook, gaat gepaard met de dood van duizenden levende wezens (muizen, insecten en andere schepselen des velds). Ik heb eens ergens gelezen hoeveel vlees we onbedoeld en ongewild per hoofd per jaar consumeren Ik heb het juiste gewicht verdrongen). Hoe het verder met jou moet Joop? Het BD heeft haar redacteur nodig, dus: eten, en daarbij het voorbeeld van ons aller voorbeeld, de Boeddha, voor ogen houden. Hij werd echt geen tachtig door alleen lucht te kauwen en water te drinken (hoeveel bacteriën zou je doden door het drinken van een glaasje water?).
Paul de Jager zegt
ik denk dat je moet accepteren dat we als mens een zekere schade aan de aarde aanbrengen om te kunnen bestaan. Dat is niet anders. Wél hebben we invloed op de mate waarin we die schade aanbrengen, denk aan minder vliegen en minder vlees eten.