• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Achtergronden » Boeddhisme en zijn reputatie van vrede

Boeddhisme en zijn reputatie van vrede

24 januari 2022 door de redactie

Veel mensen gaan ervan uit dat alle boeddhisten vreedzaam zijn en dat een boeddhist waarschijnlijk niet zal kiezen voor een loopbaan die op een bepaald moment geweld met zich mee kan brengen. Zoals een baan in het leger. In het Britse leger bijvoorbeeld zijn meer boeddhisten dan moslims en sikhs samen – ondanks het relatief kleine aantal boeddhisten in Groot-Brittannië.

Hoewel militaire dienst niet verboden is in boeddhistische teksten, wordt het leven van een soldaat als problematisch beschouwd vanwege de kans om in de strijd te sterven, opgefokt om te doden en gefixeerd op geweld. In het ideale geval wil een boeddhist sterven met een kalme geest die meer kans maakt op een positieve wedergeboorte. Een gewelddadige geest kan iemand naar de rijken van de hel van het boeddhisme leiden.

Volgens historicus professor Jonathan Walters liggen de wortels bij het kolonialisme en de christelijke missionarissen. Missionarissen stuitten op verschillende geloofsovertuigingen van gekoloniseerde volkeren, en voerden het christendom in als een soort middenweg tussen islam en boeddhisme.

Het vermijden van ‘aanvallen op levende wezens’ en in plaats daarvan het cultiveren van liefdevolle vriendelijkheid jegens hen vormt de kern van de boeddhistische ethiek; het is de eerste van de vijf morele leefregels, en de leefregel die je moet naleven als je er al voor kiest een van de leefregels na te leven. De Boeddha ontmoedigde geweld en raadde koningen aan alternatieve manieren te vinden om problemen op te lossen. Wapens verkopen wordt beschouwd als een ongepaste broodwinning voor een boeddhist.

Boeddhisten zijn echter al sinds het ontstaan van de religie betrokken bij gewelddadige conflicten. De rechtvaardiging van dergelijke acties is meestal gebaseerd op het verdedigen van de dharma (de boeddhistische leer), waarbij de vijand soms wordt gedemoniseerd of ontmenselijkt om het minder karmisch verkeerd te maken hem te doden.

Een bijzonder ongemakkelijk voorbeeld hiervan is te vinden in de quasi-mythologische Mahavamsa-kroniek uit de vijfde eeuw in Sri Lanka, waarin monniken een koning geruststellen dat van de miljoenen die hij zojuist had afgeslacht er slechts twee boeddhisten waren en dat de anderen meer op dieren leken dan op mensen. Wat ‘boeddhistisch geweld’ betreft, is religie, net als bij alle andere vermeende religieuze conflicten, slechts één factor in een complexe situatie. Vaak is etnische identiteit het echte probleem – het gebeurt gewoon dat een van de etnische groepen in kwestie historische boeddhistische banden heeft, de andere niet.

In het Sri Lankaanse conflict van 1983-2009 speelden op een gegeven moment drie verschillende burgeroorlogen tegelijk, die evenzeer langs etnische als politieke lijnen verliepen. Hoewel het niet zo eenvoudig was als het leek dat boeddhisten, moslims en Tamil Hindoes elkaar bestreden, leidde het conflict tot de opkomst van Jathika Chintanaya of ‘Nationalistisch Denken’, dat een exclusief boeddhistische visie voor Sri Lanka propageerde die vandaag de dag invloedrijk is in organisaties zoals de Bodu Bala Sena (‘Boeddhistische Machtskracht’).

De spanningen tussen boeddhistische en islamitische etnische groepen in de staat Rakhine in Birma  liepen in 2012 uit op rellen en leidden uiteindelijk tot de verplaatsing van meer dan 700.000 Rohingya-moslims naar buurland Bangladesh. Hoewel de boeddhistische nationalistische 969-beweging zichzelf uitdrukkelijk geweldloos noemt en niet verantwoordelijk is voor deze gebeurtenissen, heeft zij toch de anti-moslimgevoelens in Birma aangewakkerd en moslims afgeschilderd als een bedreiging voor de nationale identiteit.

Niet alleen oorlog en bedreigingen van buitenaf zijn voorbeelden van boeddhistisch geweld. Lijfstraffen waren een kenmerk van het premoderne Tibetaanse rechtssysteem. In 1997 werden in Dharamsala, India,  drie Tibetaanse monniken vermoord – de politie legde een verband tussen de verdachten in de zaak en een voortdurende controverse binnen het Tibetaans boeddhisme. Boeddhistische monniken droegen daadwerkelijk wapens en vochten in de Koreaanse verdediging tegen de Japanse invasies aan het eind van de 16e eeuw. En in de Tweede Wereldoorlog zaaiden Japanse militaire boeddhisten dood en verderf.

Bron BNN.

Categorie: Achtergronden, Boeddhisme, Dalai Lama, Geluk, Krijgsmacht, Politiek, Zen, Zuid-Koreaans Tags: Boeddhisme, geweld, vrede

Lees ook:

  1. ‘Boeddhisme kan Israël ontwikkelen tot meer compassievol land’
  2. ‘Schendingen mensenrechten in Birma gaan door, vrede ver weg’
  3. Politieman en boeddhist – ‘Toch draag ik een wapen waarmee ik kan doden’
  4. Dalai Lama roept op tot een vreedzame dialoog in Hongkong

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Ruud van Bokhoven zegt

    25 januari 2022 om 13:02

    Het woord boeddhist is snel gemaakt, maar het boeddhist zijn is een lange weg.
    Boeddhist zijn is het weten en begrijpen dat wat de Boeddha met zijn les de dhamma bedoelde.
    Boeddhisten hebben in Myanmar moslims het land uit verdreven, velen ervan vermoord en verkracht.
    In de dhamma staat onder handelen je te onthouden van vernietigen van levens, en in levevensonderhoud wordt het handelen in wapens ten stelligste verworpen.
    Kwets geen enkel levend wezen op wat voor een manier dan ook, maar behandel ieder mens, dier en natuur met respekt. Als dat niet wordt begrepen of men in onwetendheid verkeerd kan men zich geen boeddhist noemen. Er zijn zoals ik het zelf noem naamsboeddhisten, oftewel je bent bv geboren in een boeddhistich gezin maar heeft zelf nooit de lering gevolgd en begrepen, handeld er niet naar en maakt ondertussen het boeddhisme te schande door onbegrip.

Primaire Sidebar

Door:

de redactie

 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

14 sep
Tao en geluk; vijf bijeenkomsten
14 sep 23
25 sep
Discovering Buddhism
25 sep 23
25 sep
Stiltemeditatie Stichting Bodhisattva
25 sep 23
26 sep
The Bodhisattva Vows: Making Bodhicitta work in daily life
26 sep 23
26 sep
cursusreeks Dhammakaya meditatie
26 sep 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De taal van het lijden  (deel 1 van 3)

    gastauteur - 20 september 2023

    De taal welke zich op verschillende momenten in ons leven aan ons openbaart, meestal in de vorm van verlies, pijn en verdriet, het diep begrijpen ervan, te leren het lijden te omarmen, er ruimte voor te creëren, zodat het uiteindelijk los kan komen.  Leren één te worden met de ontvouwing van het leven en het ontdekken, blootleggen en hervinden van deze nobele waarheid. Hoewel dit vaak een erg zware taak lijkt, en voor velen van ons te moeilijk om zelfs maar over na te denken, ligt er binnen dit proces van herkennen en het omarmen van lijden, een ontvouwen van kalmte, vreugde, vrede en harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Elke keer dat we dichter bij deze ontvouwing komen, tillen we een klein stukje van de sluier op die ons ware wezen omhult.

    Taigu – Tibetaans bijgeloof op gespannen voet met anatman

    Taigu - 19 september 2023

    Het geloof dat Tibetaanse boeddhisten vertegenwoordigen in de zielsverhuizing van de dertiende naar de veertiende Dalai Lama, en bij diens overlijden naar de vijftiende, onderstreept nog eens de ondoorzichtige magie waarvan het Tibetaanse boeddhisme is doortrokken. Je zou het een scepticus niet kwalijk kunnen nemen, wanneer deze de conclusie trekt dat bij de overgang van de ene op de andere Dalai Lama een loopje wordt genomen met het leerstuk van anatman, een van de klassieke hoekstenen van het boeddhisme.

    Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’

    Ardan - 11 september 2023

    'Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel 'zenleraar' niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.'

    Pseudo-Cicero, pseudo-troost?

    Erik Hoogcarspel - 11 september 2023

    Cicero voert in zijn epistel aan dat we niet overmatig moeten rouwen om de dood van een geliefde, omdat er bij de dood voor de geliefde zelf weinig verloren gaat. Het leven is nu eenmaal niets dan ellende. Als je de pech hebt geboren te zijn geworden, kun je maar beter gauw dood zijn. Je hoeft ook niet oud te worden om te slagen in het leven.

    Wat loert daar in de duisternis?

    Kees Moerbeek - 10 september 2023

    Eeuwenlang zwierven ze in de bergen, de bossen, de velden, in de rivieren en langs de kust en joegen de Japanners de stuipen op het lijf of belaagden ze. Ze zijn ook nu niet weg te denken, de yokai.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Over de Lotus-soetra (40): Materialisme
    • XR spant kort geding aan: inzet waterkanon per direct verbieden  
    • Haiku
    • De oerknal van Bewustzijn en de inflatie van de geest
    • Het denken (2) – Een superieur brein in een kreupel lichaam? 

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.