• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Achtergronden » Windhorse Trading, een boeddhistisch/marxistische poging tot gezamenlijke juiste levensbeoefening

Windhorse Trading, een boeddhistisch/marxistische poging tot gezamenlijke juiste levensbeoefening

24 augustus 2015 door Ujukarin

Ujukarin bracht een tijdje door in een boeddhistische woongemeenschap van Windhorse Trading in het Verenigd Koninkrijk. WT maakt deel uit van de Triratna Buddhist Community. Deel een, het verleden.

Juiste levensbeoefening is een van de schakels van het achtvoudig pad. En kan uitstekend in het ‘gewone’ leven gedaan worden.

Richtlijnen zijn het vermijden van erg onethische beroepen, zoals slachter of AK47-verkoper of gifmenger; en liefst ook de keuze van een beroep waarin je echt ‘dient’ zoals in de medische wereld of het onderwijs. Maar elk ander beroep dat je roeping is,  in plaats van slechts je euri-bron is prima. Extra randvoorwaarde bij veel tradities is dan wel vijf procent van je inkomen als dana (niet alleen aan de dharma!) vrijhouden in welke vorm dan ook. Toch zijn er groepen boeddhisten die hierin verder gaan, en in dit tweeluik kijk ik naar een groep vrienden van me die zoiets doen.

Ervaring

Het zal beginjaren negentig zijn geweest. Ik had na veel puzzelen net gekozen voor mijn huidige sangha (Triratna) en mijn Tibetaanse vrienden vaarwel gezegd, en ging twee weken op retraites in de UK. Omdat er wat tijd over was zou ik eerst drie dagen in Cambridge logeren bij een vriend van vrienden. En dat bleek te zijn in een woongemeenschap van Windhorse Trading. Een, je mag wel zeggen boeddhistische onderneming, die in 1980 als een ‘marktkraampje’ begon en anno 2013 is uitgegroeid tot een onder meer online winkel van geschenken en giften, met meer dan honderd medewerkers. De bedrijfsvoering is gebaseerd op het generen van charitas, lees dana.

Ratnaprabha heette me hartelijk welkom en introduceerde wat andere huisgenoten. Als logische stap voor alle gastvrijheid ging ik enkele dagen meehelpen bij de geschenkengroothandel Windhorse. Het was relatief geestdodend en daarom soms juist erg meditatieve magazijnwerk, aangevuld met een halve dag kantoorwerk, hoezeer dit ook spiritueel ‘gevaarlijk’ is voor een nerd als ik.

Geschiedenis

 

windhorse boeddhaWindhorse was toen al zeker tachtig man groot, maar was minder dan tien jaar terug begonnen in een achterkamer. Het is zeker niet het eerste gezamenlijke Juiste Levensbeoefening (Team Based Right Livelihood) of ‘Ethisch Werkverband’ bedrijf binnen Triratna, er waren en zijn ook tientallen winkeltjes en horeca – doch allen op kleinere schaal.

Waar in die andere werkverbanden de nadruk ligt op roeping/dienen met gezond voedsel en zo, ligt bij Windhorse de nadruk op ‘kapitalistisch winst genereren’ en die winst dan inzetten voor de dharma en andere goede doelen. Maar wel nadrukkelijk winst maken binnen de fair trade-grenzen. In de jaren ’80 kwam de inspiratie er ook na het behulpzaam zijn bij het opzetten van afzetkanalen voor hun producten in het Westen van onze Indiase Dalit-vrienden (zie mijn vorige drieluik). Zij zijn nog steeds een van de leveranciers, al is het door allerlei redenen maximaal zes tot tien procent van het aanbod. Behalve aan geschenkenwinkels verkoopt Windhorse ook spullen via de eigen ‘Evolution’ winkels, waarvan sommige permanent en andere alleen in het oktober-december kerstboomseizoen open zijn.

Windhorse is niet zo maar een onderneming. Ook qua interne werksfeer ligt de lat veel hoger dan in een gewoon bedrijf. Windhorse behandelt klanten en leveranciers met alle respect, en probeert ook de werknemers spiritueel en democratisch te stimuleren. Dat moet ook wel, want puur voor het geld kom je er echt niet werken. Iedereen (tot aan de directeur toe) verdient in principe een minimumloon, hierdoor is er relatief veel winst die dan weer als onder meer dana ten goede komt aan goede doelen.

Woongemeenschappen en salarissen

Dat laatste ervoer ik nadrukkelijk in de woongemeenschap waar ik logeerde. Er ontstond al snel een vriendschap met ene Erik, een Duitse jongen die er al enkele jaren woonde, er werkte en een Engelse vriendin had. Hij leefde apart van haar maar nam wel verantwoordelijkheid voor hun gezamenlijke dochtertje.

Windhorse heeft als regel ‘Geef wat je kunt en neem naar je echte behoefte’,  gebaseerd op de leringen van de Boeddha doch keurig gekopieerd door de grondlegger van het marxisme. En volgens deze regel kreeg Erik meer salaris dan de Windhorse-directeur. En bovenop de kost/inwoning, zakgeld en zes weken plus vier weekeinden betaalde retraite per jaar kreeg hij maandelijks nog eens tweehonderd pond voor het onderhoud van het kind.

Die betalingsregel was natuurlijk erg gericht op hardcore-boeddhisten, maar ook toen al zag je enige detente erin. In plaats van zes weken retraite was het voor sommigen vier weken retraite plus twee weken, wat door ons wel genoemd wordt ‘samsarische’ vakantie. Van het budget voor die twee weken retraite konden ze net een Costa-appartement plus Eurolines busreis betalen. Of wat ze maar wilden. Anderen moesten sparen voor hun reizen. De woongemeenschap telde ook een Indiër en in een vrouwenwoongemeenschap vlakbij woonde een Mexicaanse, zij legden geld opzij voor een extra reis naar hun verre thuisland.

Geschiedenis: woongemeenschap of familie

Windhorse-medewerkers woonden en nu nog in overgrote meerderheid in woongemeenschappen, maar er waren er zeker die met partner en kind(eren) woonden of zelfstandig. Die keuze was en is vrij, en waar er objectieve ondersteunings-behoeften zijn wordt er ook extra betaald. Dus wel voor het kind maar niet als je per se een doorzonwoning wilt in plaats van een flatje. Dat soort behoeften passen niet in het Windhorse-model van minimumlonen om juist meer dana te genereren.

Wel is vanuit ‘ethisch-werkverband-denken’ duidelijk dat het leven in woongemeenschappen goedkoper per persoon is  dan ieder-zijn-eigen-flatje. De discussie, of een woongemeenschap nu spiritueel beter of slechter voor iemand is dan een familie, wil ik hier verder laten rusten. Het is slechts indirect aan Windhorse gerelateerd en een heel complex verhaal. Na mijn vijf  jaren in woongemeenschappen (non-Triratna), waar ik met dankbaarheid op terugkijk, kan ik wel iets aan dat verhaal bijdragen, mogelijk een andere keer.

Ervaring: spiritualiteit versus bedrijfsbelang

windhorse vrachtwagen met ladingDat optimale inzet van een persoon voor het bedrijf kan botsen met optimaal pad van spirituele groei. Na mijn  aarzelingen en aanvankelijke protesten werd ik te werk gesteld op het kantoor. En ik was niet de enige met die problemen. In het zeer aan te bevelen boek ‘Transforming Work’ van mijn zuster Padmasuri, wordt een voorbeeld genoemd van Roy, die ik ook wel op retraites tegen gekomen ben. Roy is een IT-nerd die zijn eerste jaren bij Windhorse sleet in een steeds drukkere job om nieuwe systemen in te voeren. Maar hij kwam zichzelf meer en meer tegen, had slechte meditaties en werd regelmatig geconfronteerd met zijn oude pre-boeddhistische woedebuien. In nauw overleg met vrienden, mentoren en de ‘werkvloer teambuildingscoaches’, waar Windhorse tijd voor vrijmaakt, besloot hij over te stappen naar het magazijnteam. Gevolg: veel betere meditaties en een gelukkiger Roy, en de vacature op de IT-afdeling, ach die neemt Windhorse dan gewoon op de koop toe…

Geschiedenis: Dana

Rond de lage lonen en daardoor het beschikbaar komen van dana is nog wel het nodige te melden. In de tijd waarover ik schrijf ging tachtig tot negentig procent van de winst (voor zover uit te keren omdat investeringen soms nodig zijn) naar Triratna dharma-doelen. Toen al begonnen projecten in de dorpen van onze fair trade-vendoren, van Guatemala en Kenya tot India en Bali, een rol te spelen in de dana-filosofie. In het tweede deel van dit tweeluik (dat morgen in het BD verschijnt) zie je enige verschuiving op dit vlak.

windhorseEr is tegenwoordig veel te doen over het minimumloon’, al ligt dat in de UK anders dan in Nederland. Maar in de jaren tachtig en negentig leverde dit ook een extra ethische discussie op. Onder een bepaald inkomensniveau krijg je namelijk de ‘housing grant’, een huursubsidie voor allerarmsten. Ethische werkverbanden, zoals Windhorse,  betaalden soms zo weinig loon, dat werknemers deze grant kregen. En dat werd dan weer mede gebruikt om de huizen binnen de woongemeenschap te financieren. Deze gewoonte is destijds na discussies snel afgebouwd, omdat de grants bedoeld zijn voor wie buiten eigen schuld arm (en vaak werkloos) is – niet als ondersteuning voor wie gewoon fulltime werkt maar bewust voor een laag salaris kiest.

Ervaringen

Tot zover mijn ervaringen van inmiddels al heel wat jaren geleden. Ze dienen mede om een momentopname te geven van Windhorse-toen, en wat vragen over de geschiedenis te beantwoorden. Morgen, in deel twee en slot van het tweeluik meer recente ervaringen, en daarmee ook de meer recente wijzigingen. Ik kijk terug op een eerzaam bezoek, en ik had (en heb) alle respect voor deze medeboeddhisten die juist levensonderhoud zodanig serieus invullen; hoezeer ik ook besef dat deze invulling om een aantal redenen niet mijn pad is.

Dit artikel is eerder in het Boeddhistisch Dagblad geplaatst op 17 maart 2013.

Dana

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Achtergronden, Boeddhisme Tags: dana, juiste levensbeoefening, Triratna, ujukarin, Windhorse Trading, woongemeenschap

Lees ook:

  1. Windhorse Trading, een poging tot gezamenlijke juiste levensbeoefening (twee en slot)
  2. Sintergarbha: het boeddhistische 5 decemberfeest
  3. Ujukarin – De lotusbloem en haar wortels: economie en maatschappelijke zorg
  4. Triratna Gent schakelt over op dana-economie

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Ujukarin zegt

    24 augustus 2015 om 06:21

    Leuk dat ie herplaatst is! Laatste update: vanaf voorjaar 2014 begonnen de zaken struktureel slechter te lopen, dat komt door zowel het Engelse economische klimaat als doordat het bedrijf achteraf gezien misschien toch wat eerder en harder in e-commerce had moeten investeren. Veel van de klanten (kleinere winkels) gingen over de kop of werden overgenomen door grotere ketens die zelf direkt van de fabriek kochten en geen groothandel als Windhorse nodig hadden.
    Gevolg: per voorjaar 2015 is het bedrijf gestopt. Niet technisch ‘failliet’, ze zagen het voldoende vantevoren aankomen en hebben keurig alle schulden betaald inclusief de laatste maanden salaris. Het meeste personeel heeft alweer elders emplooi. De woongemeenschappen in Cambridge vallen onder een aparte stichting en blijven bestaan, zolang als de bewoners via nieuwe baan of uitkering hun huur kunnen betalen. En het idee van Windhorse leeft gewoon voort in vele kleinere bedrijfjes van dit type in o.a. UK, of er ooit weer zo’n grote uit zal groeien is de vraag…

    With folded palms,

Primaire Sidebar

Door:

Ujukarin

Ujukarin is lid van de Triratna Boeddhistische Orde. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 27 juni 2022 - 3 juli 2022
    Zomer Retraite met Losang Gendun
  • 2 juli 2022
    Zazenkai Zengroep Oshida met Helma Jifu Vulink
  • 3 juli 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 4 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 4 juli 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – Michael Bakoenin, God, de Staat en andere vormen van dictatuur

Erik Hoogcarspel - 30 juni 2022

Nog steeds, ook op de klimaatdemonstratie van 19 juni jl., ziet men groepen in het zwart geklede jongeren mee demonstreren die zich presenteren als vertegenwoordigers van het anarchisme. Deze groepen kunnen in het buitenland erg agressief optreden en zelfs banden onderhouden met extreemrechts. Vele oppassende burgers zien het anarchisme aan voor een uiting van jeugdige overmoed, die vanzelf wel zal overgaan. Hoe kun je immers een staat besturen zonder regering? Was het anarchisme niet een soort extreem communisme en hebben we niet gezien dat het communisme gewoon een slecht systeem is?

Boekbespreking – Renée Girard, de romantische leugen en de romaneske waarheid

Erik Hoogcarspel - 14 juni 2022

Volgens de literatuurwetenschapper René Girard (1923 – 2015) worden we juist niet als een uniek zelf geboren. Dit is volgens hem een romantische leugen waarmee we onszelf voor de gek houden. We ontwikkelen ons niet eens tot een uniek zelf, want in de regel worden onze keuzes niet gemotiveerd door een eigen unieke behoefte. We willen meestal graag hebben wat anderen al hebben, juist omdat die anderen dit willen hebben.

Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

Hein Thijssen – ´Het leven is een schijtende merel´

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Alleen voor een ontwaakte is het achtvoudige pad een natuurlijke zaak’

Boekbespreking – Bernard Mandeville, een ondeugende denker?

Erik Hoogcarspel - 9 juni 2022

Bernard Mandeville (1670 – 1733) werd geboren in een gegoede remonstrantse familie te Rotterdam. Hij studeerde in Leiden en vertrok tegen het einde van de 17e eeuw naar Londen om er een medische praktijk op te zetten. Daar schreef hij eerst luchtige stukjes proza in tijdschriften, maar later publiceerde hij ook over geneeskunde en economie. Zijn bekendste boek is “De fabel van de bijen”.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Boeddhistische doeners en denkers – de serie (58)
  • Dôgen over meditatie en verlichting
  • Wakker Dier – Nederland telt 999 megastallen
  • Boekbespreking – Michael Bakoenin, God, de Staat en andere vormen van dictatuur
  • Het hoogste niveau van verlichting is vrij van verlichting

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens