Samenvatting van een tekst door Christian Thomas Kohl, als onderzoeker en expert op het gebied van het boeddhisme in India verbonden aan de Pedagogische Hogeschool in Freiburg, Duitsland. Op 19 november 2016 voorspelde hij het eind van het boeddhisme in Azië. Niet in één keer, maar stap voor stap. De gebeurtenissen in Birma dit jaar, waar boeddhisten Rohingya honderdduizenden moslims verjoegen, er tientallen verkrachten en vermoordden en hun dorpen platbrandden, volgden zijn tekst.
Hoe kan het boeddhisme verdwijnen in Azië? De Chinese overheid was niet in staat om het Tibetaans boeddhisme van buitenaf te vernietigen. Maar de kans om het van binnenuit te vernietigen is groter. Om dit te doen hoef je het boeddhisme als een religie van bevrijding alleen maar te transformeren in deze wereld als een mix tussen een komedie en een bloedige tragedie. Dit gebeurt vandaag in Birma (Myanmar). Sitagu Sayadaw, een monnik en een zogenaamde boeddhistische leider in Birma moedigt het Birmese leger aan om door te gaan met de etnische zuivering en genocide op de Rohingya minderheid. En hij versluiert zijn killing instinct met sommige zogenaamde boeddhistische verhalen uit Sri Lanka. Hij is bezig het boeddhisme van binnenuit te transformeren van een vreedzame wijze van bevrijding in een criminele bende.
Dit is het einde van het boeddhisme in Azië, stap voor stap. Dit gebeurt niet in één maand of een jaar. Nee, als een gif, heel langzaam, jaar na jaar. De patiënt krijgt zijn gif toegediend door Sitagu Sayadaw en enkele andere toonaangevende monniken.
We kunnen niet zeggen: Birma en Sri Lanka vertegenwoordigen alleen het theravada boeddhisme. Zij vertegenwoordigen niet het mahayana boeddhisme in China, Tibet, Mongolië, enz. Wie maakt zich druk over de verschillende scholen van het boeddhisme? In Birma wordt in de naam van de Boeddha een volledige genocide begaan tegen de Rohingya. Dit is het einde van het boeddhisme in Azië. Boeddhisme wordt nu door de hele wereld beschouwd als een criminele bende van zogenoemde monniken als Sitagu Sayadaw. Mensen zullen Boeddha Sakyamuni, die door het vuil wordt gesleept door de vreselijke ideeën van Sitagu Sayadaw, uitlachen.
Ujukarin zegt
Iets te zwartwit maar goed punt. Eerdere golven van zelf-belachelijk-maken zijn er volop geweest al waren de media toen nog niet zo snel als nu. Denk aan de dubieuze rol van veel Zen- en Puur Land leraren in het Japan van 1930-1945 en van een aantal Koreaanse tempels die ook deze eeuw nog regelmatig eigendomskwesties van bezittingen letterlijk te-vuur-en-te-zwaard uitvechten.
En, op kleinere schaal, wat schermutselingen in Tibetaanse scholen rond pakweg Karmapa-opvolging of Dorje Shugden.
Dus ik zou eerder willen formuleren als ‘Boeddhisme als religie van bevrijding’ (individueel en ook tot op zekere hoogte van de omgeving) heeft alleen een toekomst als het zelfreinigend weet te blijven. En elementen die een te hoog Etnisch/Groepsmentaliteit gehalte vertonen, zoals alle genoemde voorbeelden, tijdig weet weg te snijden voordat ze ook de minderheid der Ethische en Integer handelende volgelingen bezoedelen en met zich mee de afgrond in sleuren…
With folded palms,
Piet Nusteleijn zegt
De breuk op het bord. Boven de streep: mijn religie.
De breuk op het bord. Onder de streep: jouw religie.
De huidige uitkomst: oorlog.
Het is niet de juiste uitkomst.
De juiste oplossing ligt voor het “=teken”:
Géén of één religie. Verrassend?
Met groet.
Michael den Hoet zegt
In Azië gaat de golf van het boeddhisme momenteel omlaag – in het westen gaat de golf omhoog. Goed mogelijk dat dit er over dertig jaren weer andersom uitziet. Het boeddhisms in Azië moet zich uiterlijk moderniseren en mag daarbij graag iets van het westen leren, zoals meer openheid, democratie en meer ruim voor lekenboeddhisme.
De stelling “In Birma wordt in de naam van de Boeddha een volledige genocide begaan tegen de Rohingya” vindt ik toch heel wat overdreven. Natuurlijk is dat wat er deze maanden in het Westen van Myanmar/Birma met de Rohingya-minderheid gebeurt, erg droevig. Maar het is nog altijd een campagne van het militair dat met overdreven geweldadige en roekeloze middellen tegen terroristen en separatisten in Arakhan vecht – omdat het niet wil dat een staat met 135 nationaliteiten uit elkaar barst. Het valt niet te loochenen dat er spanningen tussen boedhistische volken (zoals Arakhanezen of Birmezen) en moslims zijn – en het is een groot probleem. Maar ik heb nog geen fotos van monnikken in uniform en met geweer gezien. In Arakhan zijn er geduurende de geweldadigheden van de laatste maanden ook tienduizenden boeddhisten gevlucht – alhowel in richting zuidoost (terwijl de moslims naar het noordwesten naar Bangladesch uitgeweken zijn).
Ik vindt: Als je iemand van een zware misdaad zoals “volledige genocide” verdacht: Dan mag je toch wel laten zien dat je weet waarvan je praat. Het is niet hulpzaam een religieuze oorlog uit te roepen, terwijl het zich (tenminste alsnog) om ethnische conflicten draait.
Ujukarin zegt
Details over hoe erg het is ga ik even niet op in. Wat ik wél frappant vindt is dat al deze uitwassen, nu en ook bijvoorbeeld Japan 1930-1945, ontstaan zijn uit ooit-goedbedoelde-pogingen-tot, jawel, van je kussentje komen en geëngageerd boeddhisme. Juist datgene waarvan we in het Westen toch wel i.h.a. vinden dat er te weinig aanwezig is binnen de sanghas.
De gevaren van te-ver-doorgeschoten-engagement zie je levensgroot in deze Aziatische uitwassen; wat begon vanuit goede bedoelingen der monnikken om min of meer materieel ‘lijden’ van de leken te verlichten (en soms ook daardoor zelf meer Dana te krijgen) eindigde in het zich identificeren met totaal onboeddhistische doelen…
With folded palms,