Ook met wetenschap moeten je kritisch kunnen omgaan. Zo bestaat er een studie die aantoont dat proefpersonen na een “mindfulnessinductie” van vijftien minuten minder goed scoren op geheugentesten. Deze bewering werd klakkeloos door de media overgenomen.
Het is weer een van de vele misverstanden. Mindfulness is niet iets wat je kunt bereiken, laat staan dat je het bij iemand anders zou kunnen “induceren”.
Mindfulness is geen toestand. In mindfulness brengen we onze aandacht bij wat er zich nu voordoet. Dat is niet iets wat je bereikt na een kwartier of langer mediteren. Dat doe je nu meteen. Een fractie van een seconde volstaat. Op het moment dat je opmerkt dat je met je aandacht afgedwaald bent, ben je eigenlijk al terug.
Dat is een beweging die je ook alleen maar zelf kunt doen. Je kiest er voor om je aandacht ergens bij te brengen of niet. Niemand kan dat in jouw plaats beslissen of bij jou induceren. “Inductie” is een woord dat thuishoort in hypnose, niet in mindfulness.
Omslagfoto Arrèt sur image, Erik Pevermagie, CC SA 04 door Onlysilence.
Siebe zegt
Enkele overwegingen bij de tekst van Edel (houdt me bezig):
Is mindfulness een toestand?
In principe niet, want mindfulness, sati, verwijst in principe naar de mentale factor van opmerkzaamheid. Het is de factor die wanneer er boosheid is, ook weet “er is boosheid”. Het is niet een factor die de boosheid gewaarwordt. Dat is een functie van bewustzijn. Zo heb ik het althans begrepen. Mindfulness is volgens mij meer een her-kennen dan kennen.
Deze opmerkzaamheid, deze mindfulness is een mentale factor die soms aanwezig is en soms niet bij momenten van bewustzijn of gewaarworden. Deze mentale factor staat echter nooit los van momenten van bewustzijn. Het heeft geen zelfstandig bestaan.
Dus eigenlijk verwijst ‘mindful bewustzijn’, en dat wordt eigenlijk beoefend, wel naar een toestand van bewustzijn waarin de mentale factor van opmerkzaamheid aanwezig is.
Het is dus volgens mij niet zo dat mindfulness/opmerkzaamheid een soort oerstaat van bewustzijn is of een inherente eigenschap van bewustzijn. Het is bijkomstig.
Mindfulness wordt binnen boeddhisme gezien als én een verlichtingsfactor én een vermogen. Alle verlichtingsfactoren worden vergeleken met het lichaam, zag ik, in de zin, dat als je het lichaam niet voedt, dan sterft het, dan kwijnt het weg. Zonder voeding kwijnt ook mindfulness als vermogen weg.
Het trainen of leren vestigen van mindfulness is toch het trainen of leren vestigen van een constant opmerkzame staat van bewustzijn. Dat is volgens mij toch iets wat wordt bereikt.
groet,
Kay zegt
Is mindfulness een toestand? Ja en nee. Ja omdat het in een gewone mentale waakbewustzijn toestand afspeelt. Er is net zoveel verschil tussen het luisteren naar een text of gedicht en het lezen van een gedicht of text.
Kay zegt
Voordat je iets wetenschappelijks kunt afleiden uit mindfulness beoefening dan kan dat mogelijk niet op basis van het genoemde onderzoek, omdat het wetenschappelijk onderzoek naar mindfulness, in het algemeen zeer ondermaats is. Uitkomsten van wetenschappelijk naar mindfulness zijn te wisselvallig en te gering. De conclusie dat je uit het genoemde onderzoek niet iets algemeens kunt afleiden is juist. Dat laat zich ook moeilijk doen omdat er allerlei mengvormen van mindfulNess zijn, b.v. met zen. Zen is een concentratie methode. Laat me een hier een voorzichtige conclusie trekken. Ik kan me goed voorstellen dat; door zen te vermengen met mindfulness het geheugen minder wordt.