In de afgelopen zes decennia zijn er veel ontwikkelingen geweest als het gaat om Tibetanen en hun democratische praktijk, maar één ding is heel duidelijk: Tibetanen neigen naar een democratische vorm van bestuur en niet naar een communistische.
De Tibetaanse beschaving begon als een koninkrijk en kende uiteindelijk een theocratie, die soepel functioneerde vanwege de sterke gehechtheid van de Tibetanen aan het boeddhisme. Deze vorm van theocratische staat werd doorbroken en de zaden van de democratie werden gezaaid toen de Tibetanen moesten vluchten voor de Chinese invasie en uiteindelijk, samen met de Dalai Lama, duizenden Tibetanen hun toevlucht zochten in India, in 1959, meldde Tibet Press.
Deze chaotische tijd waarin de Tibetanen voor het eerst in hun geschiedenis geen eigen land hadden, werd aangegrepen om de democratie te omarmen. Op 2 september 1960 stemden de Tibetanen, die aan de klauwen van het communistische China konden ontsnappen, na lang wikken en wegen voor specifieke personen als vertegenwoordigers, die diezelfde dag in Bodh Gaya hun eed aflegden aan de Dalai Lama. Dit werd het eerste wetgevende orgaan van het centrale Tibetaanse bestuursorgaan en legde de sterke basis van de democratie.
Mettertijd werd het Handvest van de Tibetaanse regering in ballingschap (TGiE) opgesteld, waarmee werd aangegeven hoe de democratie nu geleidelijk in het bewustzijn van de Tibetanen doordrong. Dit handvest, dat de titel “Handvest van de Tibetanen in ballingschap” draagt, is een verkapte grondwet van de TGiE, die geen formeel erkende grondwet is omdat de Tibetanen momenteel door China worden bezet, meldt Tibet Press.
In 2001 werd de uitvoerende macht van de TGiE, bekend als Kashag (kabinet) met aan het hoofd de Kalon Tripa (leider van de ministers), voor het eerst rechtstreeks gekozen door de Tibetanen in ballingschap. Met deze ontwikkeling braken de wortels van de democratie in Tibet door en werd een nieuw tijdperk ingeluid.
De geleidelijke stroom van democratie bereikte zijn hoogtepunt in 2011 toen de Dalai Lama zijn politieke/tijdelijke macht formeel overdroeg aan de door het volk gekozen KalonTripa (nu bekend als Sikyong) door de Tibetaanse burgers. Hiermee heeft een zes eeuwen oude religieuze entiteit onder leiding van de Dalai Lama’s zijn politieke macht opgeheven om de bloei van de democratie in de Tibetaanse gemeenschap, die aan het directe bestuur van Peking ontsnapt, mogelijk te maken, meldt Tibet Press.
