Gyaltsen Norbu (de door China naar voren geschoven Panchen Lama) maakte dit jaar een tournee door Tibet en sprak met het publiek in gevangenschap, dat door de CCP-veiligheidsdienst gedwongen werd naar hem te luisteren.
17 mei 2020. markeerde de 25ste verjaardag van de ontvoering en verdwijning van Gedhun Choekyi Nyima. Hij werd door Zijne Heiligheid de veertiende Dalai Lama van Tibet erkend als de reïncarnatie van de 11e Panchen Lama op 19 mei 1995, op de jonge leeftijd van zes.
Sinds zijn verdwijning werd hij meteen de jongste politieke gevangene ter wereld. Na zo’n lange tijd is zijn verblijfplaats nog steeds volledig onbekend. Eerder vorig jaar, dat viel samen met het 25-jarig jubileum sinds zijn “ontvoering” – niet door fictieve aliens maar door de echte gevreesde Chinese Communistische Partij – kwam er een foto van de ontvoerde 11e Panchen Lama in het openbaar, om een idee te geven hoe hij eruit zou zien als hij nog in leven zou zijn. Dit bracht ronduit emotionele tranen en een luid applaus met zich mee.
Veel Tibetanen waren zo blij om deze nieuwe foto te zien dat ze hem snel in hun huisaltaren en kloosters inlijsten. Na de wereldwijde veroordeling van China’s weigering om de verblijfplaats van de echte Panchen Lama te onthullen, op de meest verdraaide manier om geheimen openbaar te maken, het kenmerk van de CCP, hebben ze nu gezegd dat de jongen die 25 jaar geleden verdween, na door de Dalai Lama zelf als tweede hoogste figuur te zijn uitgekozen, nu een afgestudeerde student is met een stabiele baan.
Terwijl dit afschuwelijke verhaal door het regime werd klaargemaakt, was ik stomverbaasd over hun kromme poging om de wereld een vermeende update over de Panchen Lama te geven. Terwijl de neppe Panchen Lama rondreist in Tibet en China om les te geven aan een Tibetaans publiek in gevangenschap, blijft de echte Panchen Lama vermist. Dit is een leugen die de CCP aan de wereld kan verkopen, maar niet aan het Tibetaanse volk.
In dezelfde geest is het bijna onmogelijk om je een Tibetaans bestaan voor te stellen zonder de Dalai Lama. Zijne Heiligheid de Dalai Lama is synoniem voor Tibet, net zoals de zon synoniem is voor het licht. Zelfs na zes plus decennia van afschuwelijke heerschappij en totalitaire controle over Tibet door de CCP, zijn hun pogingen om de Tibetanen zowel politiek als spiritueel volledig voor zich te winnen mislukt. Nadat ze door de ontvoering van de door de Dalai Lama benoemde Panchen Lama hebben gebruikt om hun valse te installeren, kunnen ze proberen te politiseren, tussenbeide te komen en de controle over de reïncarnatie van de 15e Dalai Lama in handen te krijgen nadat deze laatste aan de wet van de vergankelijkheid is bezweken. Maar de waarheid is dat de CCP er niet in is geslaagd de harten te veroveren en het onbreekbare geloof van het Tibetaanse volk en zijn respect voor Zijne Heiligheid de Dalai Lama te doordringen.
De regelrechte verwerping en bespotting van de valse Panchen Lama, aangesteld door een atheïstische partij, is een manifestatie van totale afkeuring door de Tibetanen, zowel binnen als buiten Tibet. Het staat vast dat Mao Zedong ooit tegen de jonge Dalai Lama heeft gezegd dat religie vergif is. Maar toch, ironisch genoeg in een campagne om de Tibetanen voor zich te winnen en zich te bemoeien met de religieuze zaken van Tibet, blijft de Panchen Lama van Peking in het openbaar optreden, waarbij hij de ontmenselijkte Tibetanen onder de loop van een geweer dwingt om hem te verwelkomen en zelfs te luisteren naar zijn neppe leerstellingen.
Gyaltsen Norbu is zijn Tibetaanse naam, gegeven door de partij. Zijn veelvuldige en verhoogde aanwezigheid in Tibet, vorig jaar van eind juli tot de eerste week van oktober, heeft de wenkbrauwen doen fronsen en het idee dat zijn ultieme rol niet alleen wordt gebruikt als instrument om in te grijpen in het proces van de toekomstige reïncarnatie van de Dalai Lama, maar ook om de socialistische ideologieën te verspreiden en het Tibetaanse boeddhisme volledig te “sinaïseren”.
Naar verluidt heeft hij tijdens een van de bijeenkomsten in Nyingchi ook gezegd dat Tibetaanse monniken voortdurend godsdienstvrijheid genieten en dat de vrijheid van godsdienst wordt beschermd door de Chinese grondwet. Dit wordt schaamteloos tegengesproken door de vernietiging van duizenden kloosters en de recente sloop van Larung Gar, een van de grootste centra van het boeddhistische leerproces in Tibet, waar duizenden monniken en nonnen werden ontheemd van hun spirituele zoektocht, net zoals duizenden Tibetanen werden ontheemd van hun oude traditionele nomadische en pastorale levenswijze in dwangarbeidsprogramma’s. Naar schatting heeft de CCP dit jaar meer dan een half miljoen Tibetanen gedwongen in dwangarbeidsprogramma’s opgenomen, die in heel China in het geheim zijn opgericht.
De ongebreidelde misinformatiecampagne van China en de door de staat gesponsorde vervorming van de historische waarheid heeft de Tibetaanse beschaving al aan de rand van de afgrond gebracht. De “sinicisering” van de Tibetaanse geschiedenis, kunst en cultuur is in volle gang. Zelfs de Thangka-schildersscholen in Tibet zijn begonnen met het toevoegen van Chinese karakters aan deze oude Tibetaanse boeddhistische kunst. De gedwongen assimilatie van de Tibetanen met de Han-Chinezen heeft de onderdrukking en marginalisatie van de etnische Tibetanen geïntensiveerd, waardoor ze ellendig, onderbezet en rechteloos zijn geworden.
Tibetanen zijn in hun eigen land bedelaars geworden en vrouwen worden gedwongen tot prostitutie om de eindjes aan elkaar te knopen. Dit heeft de strategie van gedwongen assimilatie van een eminent Chinees antropoloog, Fei Xiaotong, echt geschokt. “Door een lang proces van vermenging en vermenging, zei Fei, zouden de Han-meerderheid en andere etnische groepen in China zich uiteindelijk verenigen in één enkele entiteit”. De Han zou in het centrum van de vermenging staan, omdat zij de superieure cultuur zijn waarin zogenaamde achterlijke minderheidsgroepen onvermijdelijk zullen assimileren”.
Om op het verhaal van China te blijven hameren dat de Tibetanen bevrijd waren van lijfeigenschap en de feodale maatschappij, zei Gyaltsen Norbu, de valse Panchen Lama die door de CCP is aangesteld, terwijl hij tijdens zijn bezoek aan een gemeenschap (onder de jurisdictie van de Yadong County) (…) deed alsof hij echt om het Tibetaanse volk gaf zoals een echte Panchen Lama dat zou doen, en zei dat hij blij en opgelucht was om te zien dat Tibetaanse families veel meer verdienden, gecombineerd met overheidssubsidies die ze ontvingen. Hij zou ook hebben gezegd dat “het leven beter is, en dat uw kinderen nu naar school kunnen gaan”, wat direct in tegenspraak is met de feitelijke realiteit dat Tibetanen in Tibet gedwongen worden om Chinees te leren. De Tibetaanse taal, hun moedertaal die een duizend jaar oude beschaving en cultuur definieert, wordt uitgekleed en volledig ontkend.
Het is een bekend feit dat de Tibetaanse taalrechtactivist Tashi Wangchuk, die wilde vechten voor het recht om de Tibetaanse taal te leren spelen volgens de regels van de Chinese grondwet, willekeurig werd opgesloten en tot gevangenisstraf werd veroordeeld voor de beschuldigingen van het aanzetten tot separatisme. Hij is al lang een vreedzaam pleitbezorger van de Tibetaanse taal, en tot op de dag van vandaag, na bijna vijf jaar, zit hij nog steeds weg te kwijnen in een Chinese gevangenis.
De neppe Panchen Lama woonde ook boeddhistische activiteiten en sutrasrecitaties bij in het Tashi Lhunpo klooster, de traditionele kloosterzetel van de echte Panchen Lama, te midden van honderden onderdrukte, ingetogen monniken, die gedwongen werden hem te verwelkomen, te luisteren en zich over te geven aan zijn gedwongen spirituele afrekening onder de waakzame ogen van de Chinese politie, en de altijd aanwezige bewakingscamera’s overal in de buurt.
De neppe Panchen Lama bezocht op zijn rondreis door Tibet ook een Sakya-klooster, een van de vier belangrijkste lijnen van het Tibetaanse boeddhisme, waar hij zei dat “het Tibetaanse boeddhisme, als onderdeel van de uitstekende traditionele cultuur van de Chinese natie, gericht moet zijn op de sinicisering en aangepast moet worden aan de socialistische maatschappij,” Dit is weer direct in tegenspraak met de geschiedenis van het Tibetaanse boeddhisme, dat geen deel uitmaakt van de Chinese natie en cultuur. Het boeddhisme werd geïntroduceerd door een van de grootste keizers van Tibet, koning Songtsen Gampo, in de zevende eeuw. Hij regeerde ooit oppermachtig, zozeer zelfs dat een keizerlijke prins van de Tang-dynastie, Li Daozong, zijn dochter, prinses Wencheng, ten huwelijk gaf aan de indringende keizer van Tibet om een dreigende aanval te verijdelen. Ook koning Songtsen Gampo verenigde Tibet, breidde het Tibetaanse rijk uit en maakte een einde aan de oorlog tussen de staten in Tibet. Hij verhuisde de hoofdstad van Tibet naar Lhasa, dat tot op de dag van vandaag de hoofdstad blijft.
Bijna een eeuw later, onder het bewind van de Tibetaanse koning Trisong Detsen, die twee boeddhistische meesters uit India naar Tibet uitnodigde, verspreidde het boeddhisme zich als een lopend vuurtje over de hele Tibetaanse regio. Tibet is altijd al een de facto onafhankelijk land geweest, met een eigen taal, cultuur, erfgoed en schrift, verenigd door één enkel geloof in de Dalai Lama’s en het Tibetaanse boeddhisme. In 1913 verklaarde de 13e Dalai Lama van Tibet, vlak na de ineenstorting van de keizerlijke Qing-dynastie en het begin van de Republiek China, formeel de onafhankelijkheid van Tibet.
Tibet was en blijft (voor de CCP) een laboratorium om allerlei wreedheden te testen die de mensheid kan verdragen. De meedogenloze en systematische onderdrukking van Tibet is sinds 1959 meedogenloos en wordt nu gerepliceerd in plaatsen als Oost-Turkestan (Xinjiang) en Zuid-Mongolië (Binnen-Mongolië). Het soort sinikaniseringscampagne dat in Tibet in alle aspecten van het leven en de kunst plaatsvindt, gebeurt ook in onze spirituele wereld door middel van het politiseren van de Panchen Lama zetel, die, zoals eerder vermeld, de op één na hoogste zetel is in het Tibetaanse boeddhisme, na die van de Dalai Lama.
Deze sinikaniseringscampagne wordt door de CCP ook op andere gebieden gevoerd. Van het stimuleren van Tibetanen om het beeld van Xi Jinping te colloceren in plaats van de beelden van boeddhistische godheden in hun altaren, tot het “vertalen” van de Koran in het Chinees in Oost-Turkestan om het heilige boek in overeenstemming te laten klinken met de ideologie van de CCP, tot het vervangen van het Mongools door het Chinees in Zuid-Mongoolse scholen, de siniciseringscampagne van de CCP is in volle gang terwijl ik dit artikel schrijf.
Het is een feit dat de CCP bijna een half miljard dollar per jaar uitgeeft aan het verdraaien van feiten, het verspreiden van leugens en het belasteren van Zijne Heiligheid de Dalai Lama. Ook investeren ze miljarden om gedachten te controleren buiten de grenzen van China. In een van de laatste berichten verordonneerde Xi Jinping de verwijdering van Genghis Khan uit de Chinese geschiedenisboeken. Genghis Khan was een van de grootste keizers van het Mongoolse rijk, wiens heerschappij zich verspreidde van Centraal-Azië tot aan Polen in Europa en Levant in het Midden-Oosten. Het resultaat zou zijn dat het Chinese volk opgroeit en een geschiedenis leert die alleen maar wordt gevoed door het CCP-verhaal. Voor hen zullen vier plus vier altijd vijf zijn.
China kan het Tibetaanse volk vernietigen, maar het zal nooit in staat zijn om de ontembare Tibetaanse geest te breken die nog steeds zo goed en levendig is. Ondanks zestig plus jaren van ontmenselijking en systematische vernietiging van hun beschaving, ondanks de gedwongen indoctrinatie, ondanks de dood van vele oudere generaties Tibetanen die de bezetting hebben meegemaakt, lijken de Tibetaanse kinderen in Tibet die nooit het licht van de vrijheid of de verboden Tibetaanse nationale vlag hebben gezien, nu uit de as te herrijzen toen ze voor dood werden achtergelaten.
Dit is een bewijs dat, ongeacht wat China doet, ongeacht hoeveel ze doen om onze cultuur te vervangen, ongeacht hoeveel ze ons dwingen om een valse Panchen Lama onder de loop van het geweer te omarmen, de Tibetaanse geest zo oud en diepgeworteld is dat een communistische partij van slechts zeventig jaar oud er nooit van kan dromen om deze kapot te maken en te vervangen.
De Dalai Lama zal het symbool van Tibet blijven, en de neppe Panchen Lama zal een lachertje blijven onder de Tibetanen. Hij zal nooit worden geaccepteerd door het Tibetaanse volk, en de CCP zal nooit worden geaccepteerd als de scheidsrechter van de Tibetaanse spiritualiteit. Zelfs als we het over de toekomst hebben, zal een Chinees-gepikte reïncarnatie van de Dalai Lama nooit door de Tibetanen worden geaccepteerd, zelfs niet als ze door hun ogen worden geschoten. De door de CCP uitgekozen Dalai Lama zal net als hun neppe Panchen Lama een lachertje zijn.
Bron Bitter Winter Panchen Lama: Tibetans Forced to Worship the False One (bitterwinter.org)
