De redactie van het Boeddhistisch Dagblad is geïnteresseerd in de ervaringen van mensen die het boeddhistisch pad volgen. De leer bestuderen en praktiseren. Al of niet op een kussen of in een sangha of in je eentje. Ben je zo’n iemand en wil je je ervaringen delen- hoe je het boeddhisme hebt ontdekt, wat het je opbracht en niet, je teleurstellingen en hoop, je verwachting, welke richting je volgt en waarom, of als je het boeddhisme weer hebt verlaten- stuur ons jouw ervaringen in een niet zo’n heel lange tekst toe om in de serie Boeddhistische doeners en denkers gepubliceerd te worden.
‘Mijn interesse gaat niet uit expliciet naar het boeddhisme. Mijn Interesse gaat meer uit naar de grote man achter het boeddhisme, geboren als prins, maar aan zijn carrière de brui heeft gegeven. De wens van zijn vader heeft genegeerd, om dat te doen wat zijn hart hem ingaf. Het lijden te onderzoeken, en vervolgens succesvol te zijn als “bedelmonnik”. Gautama werd ‘onwetend’ geboren, door middel van meditatie ontwaakte hij als de Boeddha (allesomvattend inzicht). Mijn leven heb ik ervaren als niet-wetend, zelfs als niet ‘mogen’ weten. Eén stapje in de voetsporen van Boeddha is voor mij een reuzensprong. De cirkel(s) kunnen doorbreken. zodat wedergeboorte niet meer noodzakelijk is. Het probleem in dit leven kunnen oplossen, en na mijn dood te zijn waar ik behoor te zijn, terug naar het geheel, weg uit de illusie.
En hoe doe ik dat? Hoe kan je ontsnappen, zoals ik het wel eens voel. Om eerlijk te zijn, ik weet het niet. Zoeken, zoeken en nog eens zoeken. Maar de lijfspreuk van mijn ego is: Ja heerlijk zoeken en vooral niets vinden. En ik ben me daarvan bewust, dat dit gebeurt. Toch kan ik niet anders, want ik kan mijn ego niet zomaar opzij schuiven. Zij is mijn naam, mijn adres en mijn telefoonnummer. Zij is mijn dagelijks leven, samen met mij. Maar mij mag ik ook niet vergeten, want mij heeft een verborgen programma. Verborgen gedachten, verborgen gevoelens, verborgen weten. Soms zo verborgen dat ik in momenten naar mij luister, en mij dingen hoor zeggen die ik niet ‘bewust’ ben. En mij zet ook wel eens stappen die zij niet wil. Waardoor zij wel eens op een meditatiemat zit, omdat mij dat weer wel wil. Strijd genoeg in dit leven, tussen zij en mij, waar ik tussenin zit.
Ik denk dat dit voor velen een gangbare weg is tussen verschillende elementen (als ik het zo goed omschrijf) in jezelf. Althans mijn ervaring is dat mensen vaak het gevoel hebben zichzelf te observeren. Eigenlijk niet goed wetend waar ze zijn, wat ze doen, wat ze denken. Misschien dat Gautama dit zich ook heeft afgevraagd, de nacht dat hij het paleis verliet. Waar ben ik, wie ben ik? Hij heeft in ieder geval de rol van prins niet zien zitten, anders was hij gebleven, want de voorspellingen waren goed. Volgens de astrologie zou hij een groot koning worden of …En als je aan mijn ego vraagt welke keuze we moeten maken, ga ik niet onder een bodhiboom zitten lijden. Hoe groot mijn rol als religieus leider dan ook mag zijn. Gelukkig heeft Gautama niet naar zijn ego geluisterd.
Maar we zouden het nu over mijn, of liever gezegd onze weg hebben. Ik ben meerdere malen een meditatiecursus begonnen. Maar even vaak ook weer gestopt. Ik lees of probeer te lezen, en soms zet ik mijn gedachten op papier. Ik volg mensen zoals Thich Nhat Hanh, Osho en mijn favoriet Tenzin Palmo, en heb me ingeschreven bij het Boeddhistisch Dagblad.
Ik ben er in ieder geval mee bezig, en de tijd zal het leren.’
Was getekend Marga de Jong. Wilt u ook uw ervaringen met het boeddhisme delen, mail ze dan naar redactieboeddhistischdagblad@upcmail.nl
