Wat doe je als je ’s nachts wakker ligt? Sommige mensen denken dat als je mediteert of aan mindfulness doet, dat het je dan niet meer overkomt. Dat heb je met die hype. Als het je kan troosten, ik lig soms wakker ’s nachts, boos, verdrietig, bezorgd … Mindfulness is geen tovermiddel. Mindfulness is een bejegeniswijze.
Natuurlijk wil je al die gedachten en gevoelens uit je hoofd verdrijven. Je gaat het nu niet oplossen. Nu moet je slapen. Hoe vind ik rust in mijn hoofd?
Het probleem is dat je je geest niet zomaar rustig kunt maken. Daar heb je een anesthesist voor nodig, of een psychiater die je dan een lagere dosis van hetzelfde middel voorschrijft. Je geest reflecteert je leven. De enige manier om je geest rustig te krijgen is je leven rustiger maken.
Soms kan een relaxatieoefening, een bodyscan, je ademhaling volgen, dat effect hebben. Dat is toch niet de bedoeling van mindfulness, hoor ik al zeggen. Inderdaad, maar als het op dat moment op die manier werkt, als je er rustig van wordt, doen. Soms zal dat lukken, als het niet te erg is allemaal.
Als de emotie te heftig is, zal het niet lukken. Dan heb je geen andere keuze dan mindful wakker liggen. Mindfulness als bejegeniswijze is een middenweg tussen twee klippen, negeren en meegesleept worden. Als het negeren ’s nachts niet blijkt te lukken, dan heeft het niet veel zin om er tegen te blijven vechten, dat maakt het meestal alleen maar erger. Dan rest je niets anders dan je er naar toe te wenden en erbij te blijven.
Maar als je je er naar toe wendt, merk je dat je er steeds weer in meegesleept wordt. Hoe blijf je aanwezig? Daar heb je iets voor nodig wat niet lukt, iets dat telkens opnieuw je aandacht vraagt. Bij voorbeeld je ademhaling volgen.
Je ademhaling volgen dient hier dus niet om de vervelende gedachten te verdrijven en te relaxeren. Het dient om erbij te kunnen blijven zonder meegesleept te worden. Iedere keer als je er ingezogen wordt, keer je terug naar je ademhaling.
Het kan ook je ademhaling tellen zijn. Bij iedere uitademing tel je tot je aan tien bent. Dan begin je weer bij één. Iedere keer dat je de tel kwijt bent, herbegin je. Als je merkt dat je al aan 25 zit, ga je weer naar één. Met mildheid, zonder ergernis, telkens opnieuw.
Een alternatief voor je ademhaling volgen is een woord of een korte zin die je in stilte herhaalt. Neem iets dat betekenis heeft voor jou, bij voorbeeld: ‘milde open aandacht’, of iets anders, iets uit een traditie waar je je thuis in voelt.
Waarschijnlijk heb je hier meditatie-ervaring of mindfulness-ervaring voor nodig. Ervaring met: je niet van een probleem afleiden, maar je er bewust, met milde open aandacht naar toe wenden. En ervaring met: iets wat niet lukt en niet bedoeld is om te lukken, zoals je ademhaling volgen. Je moet er al mee vertrouwd zijn, anders klinkt deze instructie wellicht al te absurd.
Daar lig je dan, overspoeld door verdriet, of zorgen, of ergernis, angst … (vul in voor jezelf). En er is geen weg om heen. Relaxeren of even naar het toilet lopen en weer onder de dekens kruipen, helpt niet. Dan ga je er met je aandacht naar toe. Je gaat het verdriet niet uit de weg. Je kijkt het in de ogen. Je laat het binnenkomen. Je laat het door je lijf gieren. En tegelijkertijd kom je telkens opnieuw terug bij je ademhaling. Telkens opnieuw, bij je verdriet én bij je ademhaling. Iedere keer merk je dat je er weer in meegesleept wordt, geen probleem, terug naar je ademhaling en erbij blijven. Met mildheid, met mateloze mildheid, dat heb je nodig.
Het is geen tovermiddel. Het is wel het enige wat mij helpt om zo een nacht door te komen.
Taigu zegt
Met dit soort mindfulness blijf je wel erg op jezelf gefocusseerd.
Als voldoende van de juiste oefening de ervaring “Mind is Buddha” heeft ingeleid, dan kun je mindful slapen en mindful dromen. Shengyen schrijft hierover. De grens met mindful wakker liggen, raakt dan vervaagd.
Niet dat het mij altijd lukt, maar toch, soms, baart de oefening opeens kunst…