Vóór 17u nog vergaderen met de collega’s
En ‘even’ 62 mails beantwoorden
Dan snelsnel de kinderen afhalen van school
Op weg naar huis stoppen bij de supermarkt
Om boodschappen te doen voor de komende week
Koken, de kinderen wassen en in bed leggen
Mijn moeder bellen voor haar verjaardag
Met Jan de taakverdeling van de komende week bespreken
Nog even strijken en het huis opruimen
En dan is er eindelijk tijd voor … meditatie
Maar ik ben ZOO moe
ZOO moe
Ik plof dan maar in de zetel
En val in slaap voor televisie
(uit het leven van een jonge moeder die zo graag ruimte wil maken voor het ontwikkelen van innerlijke rust)
Een druk bestaan maakt meditatie moeilijker. Maar meditatie maakt een druk bestaan makkelijker. Ik wil meditatief leven. Maar ik heb verantwoordelijkheden ‘in de wereld’. Een gezin, een job, een sociaal leven, …Ik kan dus niet het klooster in of me terugtrekken in een grot in de Himalaya. Hoe integreer ik meditatie in mijn (vaak hectische) dagelijks leven? Hoe kan ik een meditatief leven leiden in mijn drukke bestaan?
Mediteren betekent niets anders dan aarden, gronden, aanwezig zijn, dit leven ten volle leiden. Het betekent niet ‘in je hoofd’ zitten, en dus ook niet in je emoties die het gevolg zijn van je gedachten. Meditatie is niks zweverigs, niks exotisch en geen esoterische hocus pocus. ‘The mind is where the body is’: dat is meditatie.
Meditatie is het tegenovergestelde van zweverigheid. Het is geaard zijn. Het betekent simpelweg aandacht geven aan wat je doet en zegt. En dat kan altijd en overal. Meditatie is dus niks buitengewoons of speciaals. En zgn. ‘spirituele mensen’ zijn net gewone, ongecompliceerde mensen die niet de behoefte hebben bijzonder te willen zijn.
Op vrijdag 9 maart geeft Paul Van hooydonck in het boeddhistisch centrum Ehipassiko in Deurne, Vlaanderen, een dhammatalk: ‘Meditatie in een druk bestaan’.
In deze dhammatalk spreekt hij over de integratie van meditatie in ons (vaak hectische) dagelijkse bestaan. En over de concrete effecten ervan op ons leven van alledag. Wat brengt het teweeg? Paul: ‘Ik laat daarbij ook de Boeddha zelf aan het woord.’
Paul verbleef 12 jaar in boeddhistische kloosters in Nepal, India, Sri Lanka, Birma, Thailand en Engeland. Hij werkte als meditatieleraar in een Tibetaans centrum in Nepal (Ganden Yiga Chözin), in een meditatiecentrum in Sri Lanka (Nilambe) en in de Peradeniya University, de grootste universiteit van Sri Lanka. En was monnik in de traditie van het Theravada boeddhisme (de oude school). In 2008 richtte hij het Ehipassiko Boeddhistisch Centrum in Antwerpen op.
